Αναζήτηση
«Ο κανένας είμαι. Ποιος είσαι εσύ; Μήπως είσαι κι εσύ ο κανένας;». Αυτό έγραφε
στα μέσα του 19ου αιώνα η ποιήτρια Έμιλι Ντίκινσον. Αυτό νιώθω και μου έρχεται
να ψιθυρίσω στο αυτί τού εκάστοτε γνωστού ή αγνώστου που τυχαίνει να βρίσκεται
κοντά μου, την ώρα που βλέπω στην τηλεόραση τους γνωστούς πολιτικούς,
επιχειρηματίες, κοσμικούς και τους λοιπούς «συνήθεις υπόπτους» που
διαφεντεύουν την καθημερινότητά μας, να χαριεντίζονται μεταξύ τους. Ίσως γι’
αυτό και να μου άρεσε πολύ η περίπτωση του άγνωστου προπτυχιακού φοιτητή, ο
οποίος δημιούργησε ολομόναχος στον ηλεκτρονικό υπολογιστή του το πρόγραμμα
αποκωδικοποίησης του DNA, με το οποίο το δημόσια επιδοτούμενο Human Genome
Project κατάφερε να μην ηττηθεί από το ιδιωτικό μεγαθήριο Celera. Έτσι, χωρίς
κανένα απολύτως κέρδος, νυχθημερόν, επί μήνες, ο άνθρωπος κοπίαζε μέχρι να
τελειοποιήσει το πρόγραμμα έπαθαν οι τένοντες του χεριού του και τίποτα
αυτός, συνέχιζε. Έτσι. Για να νικήσει. Να αποδείξει ότι εάν θέλει ένας
άνθρωπος, πράγματι, ανατρέπει το σύστημα. Και νίκησε.
«Ο ανθρώπινος παράγοντας» είναι ένα αριστούργημα του μεγάλου Βρετανού
συγγραφέα και πρώην μυστικού πράκτορα Γκρέιαμ Γκριν. Αναφέρεται στο πώς ένας
άνθρωπος, ένα ατυχές πάθος, διάχυτα συναισθήματα και η ανθρώπινη βούληση
ανέτρεψαν καλοστημένα σχέδια πολύ πιο ισχυρών όχι μόνον ανθρώπων, αλλά και
κρατών ολόκληρων.
Ο ανθρώπινος παράγοντας η ανθρωπιά δηλαδή, είναι όπως αποδείχθηκε
πρόσφατα, αυτό το απειροελάχιστο τμήμα του DNA που μας διαφοροποιεί από τα
ποντίκια, τους πιθήκους, τις γάτες. Και τα σκουλήκια. Είναι αυτός ο παράγοντας
η ανθρωπιά που είχε εξαφανισθεί από τη γερμανική κοινωνία την εποχή του Β’
Παγκοσμίου Πολέμου και του Ολοκαυτώματος. Είναι αυτό που εξηγεί και το ότι, το
1945, τότε που ο Κόκκινος Στρατός έμπαινε στο Βερολίνο, όλοι οι Γερμανοί
δημόσιοι υπάλληλοι ασχολούνταν με το πόσοι ακριβώς… συνδετήρες μπορούσε να
χρησιμοποιήσει το Γ’ Ράιχ κατά τη διάρκεια του 1946.
Και είναι αυτός ο παράγοντας που χαρίζει στον άνθρωπο τη λογική και τη
διορατικότητα. Που τον βοηθάει να δει εγκαίρως τον… γκρεμό, ώστε να τον
αποφύγει. Εάν τώρα εκείνος επιμένει να πέσει ε, προφανώς δεν έχει αρκετό
ανθρώπινο DNA. Μάλλον είναι κρυφός ουραγγουτάγκος. Ή παγώνι.
