ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΗΣ ΤΟΥ ΜΠΟΥΖΟΥΚΙΟΥ

ΝΟΣΤΑΛΓΕΙ: Την απλότητα που διέκρινε τους ανθρώπους κάποιες άλλες

εποχές.

ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΠΑΝΤΑ: Τις λακκούβες.

ΘΥΜΑΤΑΙ: Την εποχή των Δειλινών.

ΤΟΝ ΠΛΗΓΩΝΕΙ ΣΗΜΕΡΑ: Το σύστημα που γκρεμίζει τα πάντα.

ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙ: Την προβολή της σαπίλας.

Αυτές τις μέρες κυκλοφορεί το CD «Τρίχορδο – Ζωντανή ηχογράφηση» ­ η

παρουσίασή του θα γίνει την Πέμπτη 22 Φεβρουαρίου στο «Αερικό», στου Ψυρή.

Πρόκειται για μια παρέα μουσικών, με επικεφαλής τον Κώστα Παπαδόπουλο, οι

οποίοι έχουν γράψει τραγούδια που έχουν αγαπήσει αλλά και ορχηστρικά κομμάτια.

Ο Κώστας Παπαδόπουλος, που μαζί με τον Λάκη Καρνέζη ήταν τα δύο μπουζούκια του

Μίκη Θεοδωράκη για αρκετά χρόνια, νοσταλγεί την περίοδο εκείνη και πιστεύει

πως ο μεγάλος συνθέτης υπήρξε για τον ίδιο σταθμός στην καλλιτεχνική

σταδιοδρομία του.

ΕΡ.: Μια ζωή με το μπουζούκι στο χέρι;

ΑΠ.: Ναι, μια ζωή…!

ΕΡ.: Το τρίχορδο δεν το αποχωρίζεστε ποτέ;

ΑΠ.: Πιστεύω ότι είναι το πιο κατάλληλο για τη μουσική που παίζουμε.

ΕΡ.: Το νέο CD «Τρίχορδο – Ζωντανή ηχογράφηση» περιέχει

τραγούδια-σταθμούς και τραγούδια που έχετε αγαπήσει;

ΑΠ.: Υπάρχουν καλά τραγούδια στο CD, αλλά η δουλειά στηρίζεται κυρίως

σε ορχηστρικά κομμάτια.

ΕΡ.: Μαζί με τους Σπύρο Λιόση, Δημήτρη Χριστοδούλου, Νίκο Γράψα, Στέλιο

Φρειδερίκο, Λάζαρο Ακριβόπουλο, Βασίλη Καραχούτη αποτελείται μια… δυνατή

ομάδα;

ΑΠ.: Καλοί είμαστε!..

ΕΡ.: Μαζί σας και η Θεσσαλονικιά λαϊκή τραγουδίστρια Μαριώ;

ΑΠ.: Ναι, για μένα η Μαριώ είναι πολύ καλή και με ποικίλες δυνατότητες

τραγουδίστρια και μας τίμησε με τη συμμετοχή της στο CD.

ΕΡ.: Θυμάστε την πρώτη φορά που πιάσατε το μπουζούκι;

ΑΠ.: Όταν ήμουν 12 χρόνων.

ΕΡ.: Ο άνθρωπος που σας έδειξε τους πρώτους μουσικούς δρόμους;

ΑΠ.: Ήταν ο θείος μου ο Γιάκαλος που έπαιζε αριστερά το μπουζούκι και

ήταν πολύ μεγάλος μουσικός.

ΕΡ.: Στο κουρείο της γειτονιάς σας πρωτοπαίξατε μαζί με τον Λάκη

Καρνέζη;

ΑΠ.: Με τον Λάκη συναντηθήκαμε σε πολύ νεαρή ηλικία και δουλέψαμε πολλά

χρόνια για να βγάλουμε αυτό το μουσικό αποτέλεσμα που είναι γνωστό σε όσους

έχουν παρακολουθήσει την πορεία μας.

ΕΡ.: Όταν για πρώτη φορά σας άκουσε ο Μίκης Θεοδωράκης τι είπε;

ΑΠ.: Ό,τι ήταν να πει το έδειξε η χρόνια συνεργασία μας.

ΕΡ.: Ο Μανώλης Χιώτης έπαιξε κάποιο ρόλο σ’ αυτή τη συνεργασία;

ΑΠ.: Μεγάλος μουσικός, βοήθησε πολύ τον Μίκη στο ξεκίνημά του και

υπήρξε πολύ μεγάλη δύναμη στο ελληνικό τραγούδι και δάσκαλος που τον

μελετήσαμε όλοι.

ΕΡ.: Τι έχετε κρατήσει από την πρώτη σας συνάντηση με τον Μίκη;

ΑΠ.: Το ότι ξεκίνησα να μπαίνω σ’ έναν μουσικό δρόμο που όμοιός του δεν

είχε υπάρξει ώς τότε.

ΕΡ.: Αυτή η πολύχρονη συνεργασία ήταν σαν το παλιό καλό κρασί;

ΑΠ.: Ένα κρασί που πίνεται και θα πίνεται, σε αντίθεση με τα πολλά

ξιδιασμένα της παρούσης εποχής.

ΕΡ.: Είχατε ποτέ φανταστεί ότι θα γινόσασταν τα δύο μπουζούκια του Μίκη

Θεοδωράκη;

ΑΠ.: Τίποτα δεν είχαμε φανταστεί. Το ποτάμι απλώς κυλούσε…

ΕΡ.: Θυμάστε σε πόσους δίσκους παίζετε μπουζούκι;

ΑΠ.: Αμέτρητοι είναι…

ΕΡ.: Ποιους παλιούς μπουζουξήδες είχατε ως πρότυπο;

ΑΠ.: Χιώτη, Μπέμπη, Τσιτσάνη.

ΕΡ.: Σήμερα ξεχωρίζετε κάποιους νεαρούς καλούς μπουζουξήδες;

ΑΠ.: Υπάρχουν καλοί παίκτες του μπουζουκιού, ρεπερτόριο δεν υπάρχει.

ΕΡ.: Τα μυστικά του μπουζουκιού μπορούν να διδαχθούν;

ΑΠ.: Τα τεχνικά ναι, τα ψυχικά όχι.

ΕΡ.: Τα έχετε αποκαλύψει στον γιο σας Δημήτρη Παπαδόπουλο;

ΑΠ.: Τα βρήκε μόνος του!! Βοήθησε και η κληρονομικότητα βέβαια.

ΕΡ.: Πόσο σας λείπει σήμερα το κλίμα των συναυλιών με τον Μίκη

Θεοδωράκη;

ΑΠ.: Υπάρχει μέσα μου ως γλυκό παρελθόν και κατά διαστήματα το

νοσταλγώ.

ΕΡ.: Ο Λάκης Καρνέζης, που ζει μόνιμα στη Νορβηγία…

ΑΠ.: Θα είναι πάντα ο φίλος και συνεργάτης μου όπου κι αν ζει.

ΕΡ.: Ένα τραγούδι που παίζετε συνήθως και σας συγκινεί;

ΑΠ.: Όσα τραγούδια έχουν αξία με συγκινούν.

ΕΡ.: Μια συναυλία που θυμάστε πάντα;

ΑΠ.: Τη μεγάλη συναυλία του Λυκαβηττού το ’66.

ΕΡ.: Πώς θα χαρακτηρίζατε τη «Ρωμιοσύνη» και το «Άξιον Εστί»;

ΑΠ.: Κορυφαία και επιβλητικά έργα.

ΕΡ.: Ο Μίκης Θεοδωράκης υπήρξε…

ΑΠ.: Σταθμός στην καλλιτεχνική μου σταδιοδρομία.

ΕΡ.: Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης;

ΑΠ.: Αναπόσπαστο μέρος αυτής της ιστορίας.

ΕΡ.: Ο Στέλιος Καζαντζίδης;

ΑΠ.: Άλλη μια ιστορία.

ΕΡ.: Οι Μάρκος Βαμβακάρης – Βασίλης Τσιτσάνης – Γιάννης Παπαϊωάννου –

Απόστολος Καλδάρας – Μπαγιαντέρας με τους οποίους είχατε μάλιστα συνεργαστεί

σε μικρή ηλικία;

ΑΠ.: Η συνεργασία μου μ’ αυτούς με βοήθησε να πιάσω το «νήμα» της

ιστορίας της λαϊκής μουσικής σχεδόν από την αρχή.

ΕΡ.: Κάθε φορά που βλέπετε τον «Ζορμπά» τι σας εξοργίζει;

ΑΠ.: Με εξοργίζει το ότι σε ένα τέτοιο έργο παγκόσμιας προβολής δεν

γράφτηκαν ποτέ τα ονόματά μας.