Αυτοί που έχουν κρατήσει το ελληνικό ποδόσφαιρο στη μετριότητα, κυρίως οι

πρόεδροι των ΠΑΕ, αλλά και η ΕΠΟ και η ΕΠΑΕ, είναι αμφίβολο αν διδάχτηκαν κάτι

από τους αγώνες των ομάδων μας στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Ο Παναθηναϊκός στο Γρατς δεν κατάφερε να λυγίσει την περιορισμένου

βεληνεκούς Στουρμ κι έφυγε από την Αυστρία με το φορτίο της ήττας 2-0, που δεν

επιτρέπει την παραμικρή αισιοδοξία για συνέχιση του ταξιδιού στο Τσάμπιονς

Λιγκ.

Η ΑΕΚ δεν ήταν ψυχολογικά προετοιμασμένη για να αντιμετωπίσει

αποτελεσματικά τη φημισμένη Μπαρτσελόνα. Πάλεψε, αλλά οι αδυναμίες της ήταν

χτυπητές. Το βάρος του ονόματος της αντιπάλου αποδείχτηκε ασήκωτο για τους

ποδοσφαιριστές του Δικεφάλου. Η φιλοτιμία δεν έφτασε για να καλυφθούν τα κενά

της εκπροσώπου ενός ποδοσφαίρου κινούμενου στην ανοργανωσιά και την

αδιαφάνεια.

Νωρίτερα είχε απογοητεύσει στους εκτός έδρας αγώνες του ο πρωταθλητής

Ολυμπιακός, μένοντας έξω από τη δεύτερη φάση των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ,

ενώ ο ΠΑΟΚ, ο Ηρακλής και ο ΟΦΗ δεν μπόρεσαν να ταράξουν τα νερά.

Τα λάθη της ΕΠΟ, της ΕΠΑΕ και των προέδρων των ΠΑΕ δεν είναι τωρινά.

Δεκαετίες τώρα έχουν αφήσει το ποδόσφαιρο στην τροχιά πολυποίκιλων

συμφερόντων, να παλινδρομεί στη μετριότητα και να περιμένει κάποια

επιτυχία-πυροτέχνημα για να κρατιέται στα πόδια του.

Όσοι έχουν τις τύχες του ποδοσφαίρου μας στα χέρια τους, δεν δικαιούνται να

συνεχίσουν την επίδειξη του υποκριτικού ταλέντου τους. Όλοι διαμαρτύρονται

όταν αδικούνται ή νομίζουν ότι ευνοείται ο αντίπαλος, αλλά δεν προσπάθησαν να

βρουν τον σωστό κώδικα επικοινωνίας και να συμφωνήσουν στην απαγόρευση

χτυπημάτων κάτω από τη μέση.

Το παρασκήνιο διαχρονικά λειτούργησε υπέρ όλων των μεγάλων και ήρθε η ώρα

να κλείσει ερμητικά η πόρτα στους νοθευτές των διοργανώσεων. Κι αυτό θα γίνει

αν θελήσουν πραγματικά οι μεγαλοπαράγοντες να βοηθήσουν στην προσπάθεια

αποτοξίνωσης των γηπέδων. Αν έχουν αντίρρηση, ας απαντήσουν ποιος και με ποιον

τρόπο συντηρεί τους μηχανισμούς του παρασκηνίου.