ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Καλύτερα να το ξεχάσουμε.

ΔΙΑΒΑΖΕΙ: Το ευλογημένο ναρκωτικό του.

ΕΠΙΜΕΝΕΙ: Στις εμμονές του.

ΠΑΘΙΑΖΕΤΑΙ: Με ό,τι έχει σχέση με την τέχνη της ζωής.

ΘΥΜΑΤΑΙ: Εκείνα που πιο πολύ θα ήθελε να ξεχάσει.

ΕΜΠΙΣΤΕΥΕΤΑΙ: Υπόσχεται να μην το ξανακάνει. Αλλά το ξανακάνει.

ΑΚΟΥΕΙ: …αν και προτιμάει να κρυφακούει.

Από το «Ω τι κόσμος, μπαμπά» μέχρι τα τηλεοπτικά μονόπρακτα «Εκείνος

και…Εκείνος» ο Κώστας Μουρσελάς προσέφερε πολλά στο θεατρικό κείμενο. Αλλά

πλέον υπηρετεί ­ με επιτυχία ­ και το μυθιστόρημα. Τα «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά»

έκαναν περί τις 200.000 πωλήσεις στην Ελλάδα και κάπου 50.000 στην Τουρκία,

μέσα σε λίγους μήνες έκδοσης. Γεγονός που συνοδεύτηκε με πρόσφατη πρόσκληση

και τιμές στη γείτονα, με συνεντεύξεις σε όλα τα μεγάλα έντυπα και στον

ηλεκτρονικό Τύπο.

ΕΡ.: Τι μπορεί να μας βγάλει από τη μελαγχολία;

ΑΠ.: Η ίδια η μελαγχολία, αν οδηγήσει σε κάποιες συνειδητοποιήσεις, ρήξεις,

ανατροπές.

ΕΡ.: Είναι τόσο απελπιστική η κατάσταση ώστε να πρέπει να «κλείσουμε το

μαγαζί»;

ΑΠ.: Καμία κατάσταση δεν είναι τόσο απελπιστική, καθώς πάντα υπάρχει και μια

άλλη ακόμα πιο απελπιστική.

ΕΡ.: Θεατρικό κείμενο ή μυθιστόρημα;

ΑΠ.: Ένα νόμισμα, δύο όψεις. Ζήτημα διάθεσης και χρόνου.

ΕΡ.: Ανάγνωση ή ζωντανά παιγμένο κείμενο;

ΑΠ.: Μπροστά σ’ ένα καλό κείμενο δεν είσαι χαμένος ποτέ. Κάτι ανάλογο με το:

το αυγό έκανε την κότα ή η κότα το αυγό;

ΕΡ.: Τι τράβηξε τους Τούρκους στα «Βαμμένα κόκκινα μαλλιά»;

ΑΠ.: Το πιθανότερο, αυτό που τράβηξε και τους Έλληνες.

ΕΡ.: Πώς νιώθει ένας Έλληνας συγγραφέας που κάνει θόρυβο στην Τουρκία;

ΑΠ.: Πείθεται ότι η τέχνη δεν έχει σύνορα και όπου υπάρχουν τα καταργεί.

ΕΡ.: Τι σημαίνει για έναν συγγραφέα να διαβάζεται στο εξωτερικό;

ΑΠ.: Πάντως, με τίποτα δεν φτάνει τη συγκίνηση που νιώθεις όταν αγαπιέται το

έργο σου στην πατρίδα σου.

ΕΡ.: Εν τέλει, οι Τούρκοι μάς… αγαπάνε;

ΑΠ.: Σε μεγάλο ποσοστό ο τουρκικός λαός, σε σχέση με τους εξουσιαστές του,

διαφέρει όσο η μέρα με τη νύχτα.

ΕΡ.: Φιλία λαών μέσω πολιτισμού ή για λόγους πολιτισμού;

ΑΠ.: Μα το ένα δεν είναι προϋπόθεση του άλλου; Όσο πιο έξυπνος είναι ένας λαός

τόσο λιγοστεύει το μίσος.

ΕΡ.: Για τις κακές σχέσεις γειτονίας φταίνε μόνο οι πολιτικοί;

ΑΠ.: Οι τελευταίοι πάντως που φταίνε είναι οι λαοί.

ΕΡ.: Η πολιτική έχει χάσει τη γοητεία της;

ΑΠ.: Το βέβαιο είναι πως πριν χάσει τη γοητεία της ­ αν είχε ποτέ ­ έχασε το

ήθος της.

ΕΡ.: Τι έχει ακόμη γοητεία στον σημερινό κόσμο;

ΑΠ.: Η ζωή. Ανάλογα με το πόσο μπορεί να την ομορφαίνει η προσωπική σου

αισθητική.

ΕΡ.: Ένας συγγραφέας σήμερα έχει ερεθίσματα να γράψει για πολιτικά θέματα;

ΑΠ.: Ο μεγάλος συγγραφέας και από την περιγραφή μιας συνουσίας μπορεί να

βγάλει πολιτικά νοήματα.

ΕΡ.: Τι κάνει ένα βιβλίο να εκτοξεύεται;

ΑΠ.: Ο ευλογημένος συνδυασμός αναγνωστικής απολαυστικότητας με την ­ όσο πιο

βαθιά γίνεται ­ διείσδυση στα ανθρώπινα.

ΕΡ.: Η έκφραση «το βιβλίο πουλάει» είναι παρεξηγήσιμη;

ΑΠ.: Περισσότερο παρεξηγήσιμο ­ και μελαγχολικό ­ είναι όταν δεν «πουλάει» ένα

βιβλίο.

ΕΡ.: Η τέχνη είναι λαϊκή;

ΑΠ.: Στη συντριπτική πλειοψηφία της. Και μόνον αυτή επιβιώνει. Όμηρος,

Σαίξπηρ, Θερβάντες, Μπαλζάκ ­ τα μπεστ σέλερ των αιώνων.

ΕΡ.: Η εικόνα είναι διαυγέστερη όταν περιγράφεται από τον λόγο;

ΑΠ.: Και βέβαια, γιατί μόνον εκείνος μπορεί να αποκαλύψει τα όποια βάθη της.

ΕΡ.: Χρειάζεται πράγματι χίλιες λέξεις για να περιγραφεί;

ΑΠ.: Ο λόγος πυροδοτεί τη φαντασία και εκείνη πολλαπλασιάζει στο άπειρο την

εικόνα.

ΕΡ.: Όταν ένα μυθιστόρημα γίνεται τηλεοπτικό σενάριο τι αλλάζει;

ΑΠ.: Μετατρέπεται σε εντελώς άλλο έργο, μόνο που δεν πρέπει να είναι ποτέ ένα

εντελώς άλλο έργο.

ΕΡ.: Σίριαλ ίσον το μαρτύριο του συγγραφέα;

ΑΠ.: Εξαρτάται από το πόσο εμπνευσμένοι είναι ο σκηνοθέτης και ο διασκευαστής

του βιβλίου. Η προδοσία του έργου παραμονεύει ανά πάσα στιγμή.

ΕΡ.: Ποιο θα είναι το επόμενο βιβλίο σας;

ΑΠ.: Οι καλοί παίκτες δεν δείχνουν τα χαρτιά τους. Ας «υποκριθώ» λοιπόν τον

καλό παίκτη κι εγώ.

ΕΡ.: Πώς κρίνετε το γενικό επίπεδο της ελληνικής λογοτεχνίας;

ΑΠ.: Ας μην γκρινιάζουμε. Γράφονται και κάποια θαυμάσια βιβλία.

ΕΡ.: Η Φρανκφούρτη μπορεί να δώσει ώθηση;

ΑΠ.: Η Φρανκφούρτη μπορεί, κατά πώς φαίνεται. Δεν ξέρω κατά πόσον μπορούμε

εμείς.

Τελευταία Νέα