Όταν το Ισραήλ και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής απαιτούν από τον

Παλαιστίνιο ηγέτη, Γιάσερ Αραφάτ, να δώσει τέλος στις βίαιες διαδηλώσεις στη

Δυτική Όχθη και στη Γάζα, υπάρχει προφανώς στον συλλογισμό τους κάτι που

θεωρούν αυτονόητο. Και αυτό είναι η υπόθεση ότι ο Γιάσερ Αραφάτ μπορεί μόνος

του να ξεκινάει ή να δίνει τέλος στη βία.

Ο βαθμός όμως του ελέγχου που πράγματι έχει ο Παλαιστίνιος ηγέτης στον λαό του

και στις αντιδράσεις του, είναι κάτι που συζητείται εντόνως στις ΗΠΑ ­ ιδίως

εν όψει του πιο πρόσφατου κύματος διαδηλώσεων που έγιναν στη Δυτική Όχθη, τη

Γάζα και τις πόλεις των Ισραηλινών Αράβων.

Όπως τονίζει εξάλλου ο Ζακαρία Αλ Κουάκ, Παλαιστίνιος πολιτικός αναλυτής που

ζει και εργάζεται στην Ιερουσαλήμ, ο κ. Αραφάτ δεν έχει τώρα τον έλεγχο που

είχε στους Παλαιστινίους πριν από τρεις εβδομάδες, πριν δηλαδή ξεσπάσει η

τελευταία κρίση. «Η δράση στους δρόμους άρχισε να έχει μία δική της δυναμική

και έναν δικό της αντίκτυπο», είπε ο κ. αλ Κουάκ, «και όσο περισσότερο έλεγχο

και δύναμη αποκτάει ο «δρόμος», τόσο μειώνεται και φθείρεται η επιρροή και η

δύναμη του Αραφάτ στους Παλαιστινίους».

«Κανείς δεν κρατάει πλέον το τιμόνι της πολιτοφυλακής της Φατάχ», τόνισε ο κ.

αλ Κουάκ. «Η κατάσταση είναι έκρυθμη και πάρα πολύ επικίνδυνη τώρα»,

προσέθεσε.

Έτσι λοιπόν, καθώς ο κ. Αραφάτ ετοιμάζεται για τη συνάντηση κορυφής του

Αραβικού Συνδέσμου, που θα γίνει στο Κάιρο την ερχόμενη εβδομάδα, η

αμερικανική διοίκηση Κλίντον φοβάται πως εκείνες οι αραβικές χώρες που

απέρριψαν τον κ. Αραφάτ, αφού εκείνος αγκάλιασε τον Ιρακινό αρχηγό, Σαντάμ

Χουσεΐν κατά τη διάρκεια του Πολέμου του Περσικού Κόλπου, θα είναι πάλι

έτοιμες να χαιρετίσουν τον κ. Αραφάτ για τους νέους αγώνες του εναντίον του

Ισραήλ.

Και ο νέος αυτός γύρος χειροκροτημάτων που αναμένεται να δεχθεί ο κ. Αραφάτ

στο Κάιρο, μάλλον βάζει φρένο στην προθυμία του κ. Αραφάτ να αντιμετωπίσει με

αυστηρότητα αυτούς που προκαλούν τα επεισόδια. Για τον ίδιο λόγο εξάλλου, ο κ.

Αραφάτ δεν έχει καμία όρεξη να φανεί ότι συμφωνεί με οτιδήποτε μπορεί να

ειπωθεί, το οποίο μπορεί να εκληφθεί από τους Παλαιστίνιους ως «υποχώρηση».