Προσπάθεια «επιστροφής στην πολιτική» ξεκινάει μέσα στις επόμενες ημέρες ο κ.

Κ. Σημίτης, βλέποντας ότι αποτυγχάνει η επιχείρηση ανάδειξής του σε «ηγεμόνα»

του πολιτικού σκηνικού. Ο Πρωθυπουργός επαναφέρει επίσης τη γραμμή της

«συλλογικής λειτουργίας» στην κυβέρνηση ­ όπως είχε πράξει και μετά την ήττα

στις ευρωεκλογές, τον Ιούνιο του ’99. Βασικός στόχος του σε αυτήν τη φάση

είναι η ανατροπή του ιδιαίτερα αρνητικού για την κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ

πολιτικού κλίματος…

Τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ έχουν αμφιβολίες για το «τάιμινγκ» της αλλαγής πλεύσης ­

είναι αρκετοί εκείνοι που θεωρούν ότι «γίνεται αργά» και ενώ «έχει ήδη γίνει η

ζημιά», καθώς το κακό κλίμα επιβαρύνεται από την επιχειρούμενη σύνδεση του

κυβερνώντος κόμματος με τη «διαπλοκή».

Αδιέξοδη γραμμή

Πάντως, η εγκατάλειψη της αδιέξοδης «γραμμής», η οποία εκπορευόταν από τους

«επικοινωνιακούς συνεργάτες» του Πρωθυπουργού, που ήθελε τον κ. Κ. Σημίτη

«μόνο» και «χωρίς στήριξη» από τους κορυφαίους του ΠΑΣΟΚ, έγινε με τον πλέον

επίσημο τρόπο. Με την τηλεφωνική ανάγνωση, από συνεργάτη του Μεγάρου Μαξίμου,

την Τρίτη το βράδυ, μίας ανακοίνωσης στην οποία γινόταν λόγος για τη

«συλλογική λειτουργία», ως «βασική αξία του μοντέλου ηγεσίας Σημίτη», ο οποίος

«δεν αισθάνεται μόνος»!

Είχε προηγηθεί κατά μερικές ώρες, το δημόσιο ξέσπασμα του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ κ.

Κ. Λαλιώτη, ο οποίος εξέφραζε με όλους τους τρόπους την έντονη οργή του για

όλα τα σενάρια των τελευταίων μηνών. Τα σενάρια αυτά ­ που εκπορεύονταν τόσο

από το Μέγαρο Μαξίμου όσο και από στελέχη του «στενού κύκλου» του Πρωθυπουργού

­ έκαναν λόγο για τη δημιουργία «νέας ηγετικής ομάδας» με παραμερισμό των

γνωστών στελεχών του κόμματος, ως «κουρασμένων».

Μετά το δείπνο

Τα σενάρια αυτά, που φούντωσαν ύστερα από το γνωστό δείπνο στην οικία

Σκανδαλίδη με τη συμμετοχή στελεχών, αλλά και υπουργών όπως οι κ.κ. Ν.

Χριστοδουλάκης, Χρ. Βερελής, Δ. Ρέππας, προκάλεσαν αναταραχή στο ΠΑΣΟΚ. Το

κλίμα αυτό εντάθηκε με την εμφάνιση Σημίτη στην Έκθεση Θεσσαλονίκης, όταν

εμμέσως πλην σαφώς έδωσε κάλυψη στις κινήσεις αυτές. Στη συνέχεια, η

«κοτερολογία» στο Εκτελεστικό Γραφείο, αλλά κυρίως η εμπλοκή στελεχών του

«στενού πυρήνα» των λεγόμενων εκσυγχρονιστών σε υπόθέσεις «διαπλοκής»,

οδήγησαν προς στιγμήν τον κύκλο του κ. Κ. Σημίτη στη γραμμή άμυνας που έφερε

τον Πρωθυπουργό «μόνο, χωρίς τη στήριξη των κορυφαίων στελεχών». Η έκρηξη

Λαλιώτη, αλλά και οι παρασκηνιακές παρεμβάσεις άλλων κορυφαίων στελεχών,

έστειλαν το μήνυμα: Η συνέχιση μίας τέτοιας γραμμής από την πλευρά των

συνεργατών του Πρωθυπουργού, υπήρχε κίνδυνος να μετατρέψει το ΠΑΣΟΚ σε ένα

πεδίο γενικευμένης αντιπαράθεσης. Μερικές ώρες αργότερα, ήλθε η αλλαγή γραμμής

από τον κ. Κ. Σημίτη…

Το «σενάριο του ’97»

Ωστόσο, η βελτίωση των σχέσεων μεταξύ του Πρωθυπουργού και των κορυφαίων

στελεχών παραμένει ζητούμενη, μιας και έχουν προηγηθεί οι μεθοδεύσεις του

καλοκαιριού. Αρκετοί υπουργοί διαβλέπουν στις κινήσεις Σημίτη αμέσως μετά τις

εκλογές μια διάθεση επανάληψης του «σεναρίου του ’97», όταν το περιβάλλον του

Πρωθυπουργού πριμοδοτούσε την ανάδειξή του σε «ηγεμόνα» της πολιτικής ζωής.

Τότε, είχε ακολουθήσει ένα μπαράζ αρνητικών γεγονότων, που είχαν φθάσει τη

δημοτικότητα της κυβέρνησης στο ναδίρ.

Ο κ. Κ. Σημίτης αντέδρασε μόνο μετά την ήττα στις ευρωεκλογές εισάγοντας ένα

μοντέλο συλλογικής λειτουργίας της κυβέρνησης, το οποίο απέδωσε τα μέγιστα,

αφού έδωσε την αίσθηση μιας «σφιχτοδεμένης ομάδας» και ανέστρεψε το κλίμα, εν

όψει των εκλογών του Απριλίου του 2000. Τώρα, ο κ. Κ. Σημίτης πρόκειται να

επιχειρήσει την επαναφορά αυτού του μοντέλου.

Ωστόσο, οι συνθήκες είναι πλέον πολύ διαφορετικές: τον τόνο δίνει πλέον η

εμπλοκή στελεχών του ΠΑΣΟΚ στις υποθέσεις της «διαπλοκής», κάτι που περιορίζει

την εμβέλεια των όποιων πολιτικών παρεμβάσεων.