Όπως φαίνεται, οι κόντρες μεταξύ των υψηλόβαθμων στελεχών του «Αθήνα 2004»,

αλλά και οι σχέσεις με την πολιτική ηγεσία των αρμοδίων υπουργείων αποτελούν

τροχοπέδη στη διοργάνωση

Όταν ανώτερο στέλεχος της Οργανωτικής Επιτροπής του «2004» πληροφορήθηκε πως

στην «κλειστή» σύσκεψη στις 8.30 κάθε πρωί στο «Ρίντζεντ Χοτέλ» εκλήθη να

συμμετάσχει και ανώτερο στέλεχος της ελληνικής κυβέρνησης, έκανε… παράπονα!

«Τι δουλειά έχει αυτός εδώ», ήταν σε ελεύθερη απόδοση το ερώτημα προς τους

έκπληκτους Αυστραλούς διοργανωτές. Τι είχαν κάνει οι Αυστραλοί; Σκέφθηκαν

απλώς να καλέσουν εκπροσώπους και από τις δύο πλευρές «για να αποκομίσουν

πολύτιμη εμπειρία». Κι αυτό που είδαν, ήταν η κορυφή του παγόβουνου στην κρίση

που μήνες τώρα υποβόσκει μεταξύ Οργανωτικής Επιτροπής και υπουργείων.

Το περιστατικό έληξε… αναίμακτα. Με την πυροσβεστική παρέμβαση μεταξύ των

δύο… Ελλήνων, μελών της ΔΟΕ και ανώτερων στελεχών της Οργανωτικής Επιτροπής

των Αυστραλών δεν δόθηκε διάσταση, αλλά η ρετσινιά έμεινε. «Δεν τα βρίσκουν

μεταξύ τους». Μαζί με τη σημαία των Ολυμπιακών Αγώνων μεταφέρθηκε και το

αρνητικό κλίμα στην Αθήνα. Και όποιοι ήλπιζαν ή περίμεναν πως κάτι θα βγει από

την πρόσφατη συνάντηση Σημίτη – Αγγελοπούλου, μάλλον θα πρέπει να αναμείνουν

στο ακουστικό τους. Ο Πρωθυπουργός γνωρίζει πολύ καλά ότι το πρόβλημα δεν

είναι ούτε οι αρμοδιότητες ούτε η νομοθεσία, αλλά κάτι λιγότερο «απτό»: οι

σχέσεις που διαμορφώνονται μέσα από ένα πλέγμα προσωπικών φιλοδοξιών, νομής

εξουσίας, διαφορετικής φιλοσοφίας και, όπως αρχίζει να διαφαίνεται τελευταία,

προσωπικών και καθόλου «ανιδιοτελών» συμφερόντων!

Η «αρραγής» εικόνα της ελληνικής ομάδας στο Σίδνεϊ έσπασε σε κομματάκια. Τα

ραγίσματα πάντως προϋπήρχαν. Απλώς το Σίδνεϊ τα ανέδειξε σε όλο του το

μεγαλείο. Γιατί κάτω από την επιφάνεια των δηλώσεων περί «κλίματος συνεργασίας

και συναίνεσης» υπάρχει ένα καζάνι που βράζει από καιρό. Μερικοί στοιχημάτιζαν

για την έκρηξή του από την πρώτη ημέρα που ανέλαβε η «ομάδα που κερδίζει» την

Οργάνωση των Αγώνων. Κάποιοι έδωσαν μια περίοδο χάριτος. Ελάχιστοι ακόμα

αισιοδοξούν πως το αρνητικό κλίμα μπορεί να αλλάξει… Η λύση όμως δεν

φαίνεται «μαγική».

«Το αρνητικό κλίμα φταίει, όχι οι αρμοδιότητες, ούτε οι ρόλοι και η

νομοθεσία», είναι μια φράση που ακούγεται συχνά σε όλους όσους ασχολούνται με

την προετοιμασία της διοργάνωσης. Το περίφημο πλέον «κλίμα» που φάνηκε κάποια

στιγμή με την ανάληψη της διοργάνωσης από την ομάδα Αγγελοπούλου να αλλάζει

προς το καλύτερο, σήμερα όχι μόνο δεν υφίσταται, αλλά η κατάσταση δείχνει να

χειροτερεύει. Οι ψίθυροι έχουν πάρει πλέον σάρκα και οστά.

«Μένεις ή φεύγεις;»

Οι πρώτες δυσαρέσκειες ξεκίνησαν εντός της εταιρείας «Αθήνα 2004». «Εσύ μένεις

ή φεύγεις;» ήταν το δημοφιλέστερο ερώτημα στο κτίριο της Κηφισίας. Παράλληλα

με τις δύο πρώτες αποπομπές του διευθυντή Επικοινωνίας Νίκου Καραχάλιου και

αργότερα των οικονομικών Α. Πεφάνη (στελέχη που είχαν επιλεγεί με διαδικασίες

διαγωνισμού από τη διοίκηση Τζαβέλλα – Μπακούρη) ξεκίνησαν και οι εμφανίσεις

νέων προσώπων στον πέμπτο όροφο των κτιρίου. Μερικοί από αυτούς δεν είχαν

ακόμα καν υπογράψει συμβάσεις, όμως ορισμένοι γενικοί διευθυντές (επίσης

επιλεγμένοι με διαγωνισμούς) καλούνταν να «αναφέρουν» εκεί.

Μάρτον Σίμιτσεκ, Διονύσης Γάγγας, Ρίτα Παπαδοπούλου, Μιχάλης Ζαχαράτος. Ο

πρώτος μπήκε στην πενταμελή επιτροπή και απέκτησε ρόλο. Οι υπόλοιποι όμως;

Διορίστηκαν; Δεν διορίστηκαν; Τι θα κάνουν; Οι ψίθυροι για τους ρόλους και

αργότερα τις αμοιβές έδιναν κι έπαιρναν στους ασφυκτικά ελεγχόμενους, με

κάμερες ασφαλείας και κλειδαριές, διαδρόμους του «2004». Σιγά -σιγά και μέσα

από διαρροές γίνονταν γνωστό «ποιος έκανε τι». Ο κ. Γάγγας, παράγοντας της

Ομοσπονδίας Τένις προερχόμενος από τη Ν.Δ., για παράδειγμα, ανέλαβε τις

«δημόσιες σχέσεις και επαφές με το εξωτερικό». Στελέχη που είχαν ήδη αυτές τις

αρμοδιότητες και άνθρωποι από τις Ομοσπονδίες που είχαν την ελπίδα να «μπουν»

στο παιχνίδι, δεν χάρηκαν ιδιαίτερα.

Όταν βγήκε στη δημοσιότητα η έντονη αμφισβήτηση των στελεχών του Τομέα

Αθλητισμού του ΠΑΣΟΚ για «τον παραγκωνισμό των Ομοσπονδιών» και ακούστηκαν

φωνές όπως «θα το διαλύσει η κυρία το μαγαζί», ορισμένοι, που συνδέονται

πολιτικά με τον χώρο, ένιωσαν πολύ άσχημα στο «2004». Είναι οι ίδιοι που

σήμερα φημολογείται ότι ζητούν στήριξη «από τους συντρόφους»;

Ο Μιχάλης Ζαχαράτος, επικοινωνιολογος, ανήκει στους στενούς συνεργάτες της

προέδρου από την εποχή της διεκδίκησης, χωρίς κάποιο συγκεκριμένο τίτλο

εργασίας στο «2004». Στην εταιρεία δεν είναι παρά «ένας απλός υπάλληλος». Από

τους ελάχιστους που μιλάει απ’ ευθείας με την πρόεδρο. Η Ρίτα Παπαδοπούλου, το

γραφείο της οποίας είναι επίσης στον πέμπτο όροφο, δίπλα στου Μάρτον Σίμιτσεκ,

φέρεται υπεύθυνη Δημοσίων Σχέσεων.

Άνθρωποι που έχουν συνεργαστεί με τη Γιάννα Αγγελοπούλου προβάλλουν τον

αντίλογο. Ίσως δικαιολογημένα. «Μα θα της επιβάλουν πώς θα διοικήσει; Ποιοι;

Και θα τους ακούει κάθε φορά; Τότε τι στο καλό ανέλαβε και πώς θα προχωρήσει;

Κι έπειτα οι επιλογές της σε ορισμένες θέσεις γίνονται σε συνεννόηση με το

γραφείο του Πρωθυπουργού. Η Γιάννα ρωτάει. Και δέχεται άδικη κριτική για κάθε

τι που κάνει απ’ όσους μένουν εκτός».

Οι μισθοί

Οι «άγριες» αντιδράσεις ξεκινούν όταν βλέπουν το φως της δημοσιότητας οι

περίφημοι μισθοί. Τότε βγήκε στην επιφάνεια, αφ’ ενός «το προσωπικό δύο

ταχυτήτων» μέσα στην ίδια την εταιρεία και αφ’ ετέρου το «παράπονο», ίσως και

η «ζήλεια», στελεχών υπουργείων που δεν κατάφερναν «ούτε υπερωρίες» να πάρουν

για την επιπλέον δουλειά που τους ζητήθηκε από τους προϊσταμένους τους.

Κάποιοι γενικοί διευθυντές είδαν ξαφνικά να έχουν μισθολογική διαφορά μόλις

100.000 δραχμές από υφισταμένους τους και ενός εκατομμυρίου δραχμών από

ομοβάθμους τους!

Δεν ήταν όμως για όλους το μισθολογικό το μείζον. Για κάποιους το χειρότερο

ήταν αυτό που μπορεί να ονομασθεί κοινώς «καπέλωμα». Είδαν συμβούλους οι

οποίοι «δεν έχουν καμία σχέση με το αντικείμενο να οικειοποιούνται δουλειά

μηνών και χρόνων και να την παρουσιάζουν ως δική τους. Η ακόμα και να κάνουν

αλλαγές επί της ουσίας σε πράγματα που δεν γνωρίζουν». Η απογοήτευση άρχισε να

γίνεται έκδηλη. Το προηγούμενο σχήμα διοίκησης με τους γενικούς διευθυντές να

«αναφέρουν» στον διευθύνοντα σύμβουλο καταργήθηκε. Μάλιστα ο ίδιος ο σημερινός

διευθύνων σύμβουλος «αποψιλώθηκε» από αρμοδιότητες οι οποίες πέρασαν στην

πρόεδρο.

Οι μισθοί, σε συνδυασμό με έναν στυλ διοίκησης εκ μέρους της μελών της

πενταμελούς τακτικής επιτροπής «να είναι έτοιμο τότε, κατ’ αυτόν τον τρόπο»,

μεγέθυναν το ρήγμα… Όλο και περισσότεροι πλέον αρχίζουν να βλέπουν όχι με

καλό μάτι «τον εποπτικό ρόλο» της Οργανωτικής Επιτροπής. Όλο και περισσότεροι

αρχίζουν να κριτικάρουν ­ παρασκηνιακά πάντα ­ «όλους αυτούς που ενώ δεν

κάνουν τίποτα ζητούν από εμάς όλη τη δουλειά για να βάλουν παχυλούς μισθούς

στην τσέπη τους».

«Ας το καταλάβουν»

Ασφαλώς υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος.

«Πώς θα ξεπεραστεί η γραφειοκρατία; Πώς θα κινητοποιήσεις τον μηχανισμό;

Παρακαλώντας; Όχι! Πρέπει να καταλάβουν το μέγεθος του εγχειρήματος, να

σοβαρευτούν και να δουλέψουν», λένε από την Οργανωτική Επιτροπή δικαιολογώντας

το «απαιτητικό ύφος». Η αχίλλειος πτέρνα της διοίκησης Μπακούρη ήταν η

αδυναμία του να επικοινωνήσει αποτελεσματικά με το Ελληνικό Δημόσιο. Τι

διαφορετικό όμως μπορούσε να κάνει η νέα διοίκηση;

Η εικόνα «διάλυσης» της ελληνικής ομάδας στο Σίδνεϊ, όπου «ομάδες» και

«ομαδούλες» κινήθηκαν με ανεξάρτητο και αυτόνομο τρόπο, αντανακλούν απλώς αυτό

που συμβαίνει μήνες τώρα στα παρασκήνια της διοργάνωσης και κρύβεται επιμελώς

πίσω από λέξεις συναίνεσης και συνεργασίας. Στο Σίδνεϊ, λένε, η εικόνα ήταν

τριμερής: η ομάδα Γιάννας, η ομάδα Φλωρίδη και η ομάδα Φούρα. Η ομάδα Νικολάου

κινήθηκε διπλωματικά παντού, ενώ σκορποχώρι ήταν άλλες υπο-ομάδες δήμων,

εταιρειών, ΔΕΚΟ, συλλόγων.

Όλες σχεδόν οι ομάδες που εργάζονται για την προετοιμασία των Ολυμπιακών

Αγώνων κινήθηκαν αυτόνομα. «Τους έβλεπες να πηγαίνουν στα γήπεδα, στο κέντρο

διαχείρισης κυκλοφορίας, στις εκδηλώσεις, στο Ολυμπιακό Χωριό, κατά ομάδες,

χωρίς να υπάρχει μια συνεννόηση μεταξύ τους. Ήταν εικόνα αυτή;», λέει

χαρακτηριστικά μέλος της ελληνικής δημοσιογραφικής αποστολής στο Σίδνεϊ.

Συμβουλές

Η Γιάννα Αγγελοπούλου προσπαθώντας να αλλάξει «το κλίμα» προσέφυγε στις

υπηρεσίες συμβούλων επικοινωνίας από το εξωτερικό. «Τη βοηθούν χωρίς αμοιβή,

γιατί είναι φίλοι της από το γραφείο του Τζωρτζ Στεφανόπουλου», ήταν η

απάντηση στελέχους του «2004». Αυτοί οι σύμβουλοι την οδήγησαν σε μια σειρά

από συνεντεύξεις σε διεθνή μέσα ενημέρωσης ­ όχι πάντα με επιτυχία.

Η απάντησή της στην ερώτηση «πώς επέλεξε εσάς που προέρχεστε από τον

συντηρητικό χώρο ένας σοσιαλιστής Πρωθυπουργός» που υπέβαλε ο δημοσιογράφος

στο τηλεοπτικό «late Line» αυστραλιανού καναλιού, σχολιάστηκε ως «ενδεικτική

της Γιάννας που είναι πέντε κλικ παραπάνω απ’ όσο πρέπει».

Η Γιάννα Αγγελοπούλου απάντησε «ότι χρειάζονταν μια ηγετική ομάδα» (ακούστηκε

η λέξη «leadership»), η οποία λέγεται ότι δέχθηκε συμβουλές του τύπου «να

φαίνεται απόμακρη και αυτοκρατορική» στις δημόσιες εμφανίσεις της. Μάλιστα, η

ίδια προτιμά όταν, για παράδειγμα, περπατάει σ’ ένα διάδρομο να είναι απολύτως

μόνη, χωρίς να την πλησιάζουν γραμματείς, ούτε οι στενοί της συνεργάτες.

Επίσης λέγεται ότι η ίδια αντιμετωπίζει «αμυντικά» έως «εχθρικά» όσους στο

πλαίσιο της διοργάνωσης προβάλλουν αυτό που κάνουν μέσω συνεντεύξεων και

εμφανίσεων στα ΜΜΕ χωρίς την παρουσία της ίδιας. Έτσι μπορεί να ερμηνευτεί η

αντίδρασή της την εβδομάδα Ρογκ στην Αθήνα, τον Αύγουστο, όταν ο Κώστας

Λαλιώτης παρουσίασε μόνος του σε… 3 συνεντεύξεις Τύπου τα χρονοδιαγράμματα

των έργων ευθύνης του. Ακόμα και η πρωτοβουλία της εκεχειρίας του Γ.Α.

Παπανδρέου λέγεται πως την προβλημάτισε. Βεβαίως οι προσωπικές της σχέσεις με

τους δύο κορυφαίους υπουργούς είναι άριστες. Στο Σιδνεϊ οι αγγλοσαξονικής

νοοτροπίας δημοσιογράφοι, συνηθισμένοι στην εύκολη προσέγγιση προσώπων που

έχουν προβεβλημένους ρόλους, βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα «τείχος». Τους

«σπιν-άκτορς», ανθρώπων δηλαδή που «προπαγάνδιζαν» περισσότερο μία εικόνα παρά

τους βοηθούσαν να προσεγγίσουν το θέμα τους που ήταν η πρόεδρος της

Οργανωτικής Επιτροπής του «2004».

Αναλαμπές

Υπήρξαν όμως και κάποιες φωτεινές στιγμές, όπως η συνέντευξη που έδωσε στη

«Sydney Morning Herald», όπου εμφανίστηκε ιδιαίτερα συγκροτημένη, συγκεκριμένη

και ­ το σημαντικότερο; ­ «ανθρώπινη»: «Ποτέ δεν κοιμάμαι καλά τη νύχτα»,

δήλωσε εκεί.

Με την επιστροφή στην πατρίδα η Αθήνα παίρνει τη σημαία, όμως στην Αθήνα

κανένας δεν χαίρεται. Και δεν είναι μόνο το ναυάγιο ο λόγος. Αν ο «φόρτος

εργασίας» που επικαλέστηκε ο Θεόδορος Πάγκαλος για να μην πάει στο Σίδνεϊ ήταν

η έκφραση της «δυσαρέσκειας» από πλευράς μερίδας της κυβέρνησης για την

«προκλητική διαχείριση» της Γιάννας, η απουσία της κ. Αγγελοπούλου από την

τελετή υποδοχής ήταν ένα μήνυμα με πολλούς αποδέκτες: αυτήν τη φορά όμως κάτι

φαίνεται να σπάει και στον στενό πυρήνα των συνεργατών της, των ανθρώπων που η

ίδια επέλεξε και επέβαλε.

Από τη μία το δίδυμο Σίμιτσεκ – Καπράλος. Κι από την άλλη Συναδινός – Λιάσκας.

Τι έχει γίνει;

Η ίδια φαίνεται να γνώριζε πως κάποια στιγμή θα βγουν στην επιφάνεια ορισμένα

«ακανθώδη» θέματα, όπως η ενοικίαση του κτιρίου στο Σίδνεϊ. Ίσως δεν περίμενε

να βγουν την ημέρα της συνάντησής της με τον Πρωθυπουργό…

Η άκρη του νήματος των σκανδάλων ­ αν υπάρχουν ­ μέχρις στιγμής κρύβεται κάπου

ανάμεσα σε δαιδαλώδη καταστατικά εταιρειών. Κλείνουν κάποιοι δουλειές

χρησιμοποιώντας ιδιαίτερες σχέσεις με στελέχη της Οργανωτικής; Ποιους

ακουμπούν όμως και πόσο καλά; Και τι ρόλο θα παίξουν στην τελική του

διαμόρφωση οι σχέσεις μεταξύ των μελών της κυβέρνησης, οι σχέσεις υπουργών με

στελέχη του «2004» και φυσικά η ΔΟΕ, που ­ μην ξεχνάμε ­ είναι ο «ιδιοκτήτης»

των Ολυμπιακών Αγώνων;

Για την ώρα το καζάνι εξακολουθεί να βράζει.