ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΠΑΡΤΗΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΣ, ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΥΠΟΥ ΔΙΣ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Στη Βαλύρα Μεσσηνίας το 1940.

ΘΑ ΚΑΛΟΥΣΕ: Οποιονδήποτε των 300 της Βουλής θα το επιθυμούσε.

ΠΙΣΤΕΥΕΙ: Ότι μία επίσκεψη του Πάπα στην Αθήνα θα προσθέσει προβλήματα

στα ήδη συσσωρευμένα.

ΑΝ ΓΙΝΟΤΑΝ ΝΕΟΣ: Και πάλι θα αποφάσιζε να γίνει κληρικός.

Η επιλογή του ως εκπροσώπου Τύπου της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου (ΔΙΣ) ήταν η

ευχάριστη έκπληξη για τον χώρο της Εκκλησίας. Απλός, ευθύς και ήπιος, ο

Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης Ευστάθιος έδωσε άλλο χρώμα στην

ενημέρωση. Σήμερα στα 60 του χρόνια θεωρείται ένα από τα σημαντικά κεφάλαια

της Ιεραρχίας, αν και, όπως λέει, δεν περίμενε εκείνη τη δεδομένη στιγμή να

εκλεγεί Μητροπολίτης. Άλλωστε ο ίδιος ποτέ δεν επεδίωξε αξιώματα.

ΕΡ.: Εκπρόσωπος Τύπου στη ΔΙΣ σε μια δύσκολη περίοδο για την Εκκλησία.

Περισσότερο άγχος;

ΑΠ.: Ο λόγος του εκπροσώπου Τύπου της ΔΙΣ εκλαμβάνεται σαν λόγος της

Εκκλησίας, γι’ αυτό και η θέση του είναι λεπτή και υπεύθυνη και αλίμονο αν η

αγωνία είναι μικρή και το άγχος του ανύπαρκτο.

ΕΡ.: Ο Αρχιεπίσκοπος αλλά και άλλοι αρχιερείς κατηγορούν τα μέσα

ενημέρωσης για πολλά που συμβαίνουν στον χώρο της Εκκλησίας. Συμφωνείτε;

ΑΠ.: Εάν τα Μέσα Ενημέρωσης καταγράφουν και παρουσιάζουν την αλήθεια,

κανείς και ποτέ δεν πρέπει να διαμαρτύρεται. Η διαστροφή του λόγου ή η

καταστροφή του έργου από τα μέσα ενημέρωσης δημιουργεί δικαιολογημένο παράπονο

και κάποτε ευπρεπή διαμαρτυρία.

ΕΡ.: Από την ηρεμία της μητρόπολής σας στις οθόνες εκατομμυρίων

ανθρώπων…

ΑΠ.: Η διακονία αυτή είναι πρωτόγνωρη, την ανέλαβα παρά τις πολλές

αντιρρήσεις και επιφυλάξεις μου, χάριν της υπακοής.

ΕΡ.: Η μη αναγραφή του θρησκεύματος στις ταυτότητες είναι λόγος για

οριστική ρήξη στις σχέσεις κράτους – Εκκλησίας;

ΑΠ.: Είναι θέμα ομολογιακό και πνευματικό. Το θέμα το ανέδειξε σαν

σημαντικό και μεγάλο όχι μόνο η Εκκλησία με τη σθεναρή αντίδρασή της, αλλά και

η κυβέρνηση με την ακατανόητη άρνησή της για διάλογο. Αλλά δεν υπάρχει

πρόβλημα χωρίς λύση και δεν ευρίσκεται η λύση χωρίς διάλογο.

ΕΡ.: Οι εξετάσεις του μαθήματος των Θρησκευτικών μάς φέρνουν πιο κοντά

στον Θεό;

ΑΠ.: Επειδή στην πράξη καταργήθηκε ο εκκλησιασμός των μαθητών και τα

κατηχητικά σχολεία υπολειτουργούν, είναι ανάγκη να διδάσκεται το μάθημα των

Θρησκευτικών και να θεωρείται πρωτεύον.

ΕΡ.: Η συγκέντρωση των υπογραφών δεν θα χωρίσει το πλήρωμα της

Εκκλησίας στα δύο;

ΑΠ.: Ο διαφαινόμενος κίνδυνος μπορεί να αποτραπεί όταν γίνει σωστή

διαφώτιση και οι υπεύθυνοι για τη συγκέντρωση των υπογραφών είναι ευγενείς και

διακριτικοί.

ΕΡ.: Μετά τις υπογραφές τι;

ΑΠ.: Πιστεύω ότι οι εκπρόσωποι του λαού μας στο Κοινοβούλιο θα

ενεργήσουν τα δέοντα με βάση την ευαίσθητη δημοκρατική τους συνείδηση.

ΕΡ.: Τι πρέπει να γίνει ώστε να βρεθεί λύση στο πρόβλημα;

ΑΠ.: Να παγώσει η έκδοση των νέων ταυτοτήτων, μέχρι το 2003, οπότε θα

εκδοθούν οι ευρωπαϊκές. Να περιμένουμε την απόφαση του Συμβουλίου της

Επικρατείας.

ΕΡ.: Στη λαοσύναξη της Αθήνας ο Καλαβρύτων έφερε στο Σύνταγμα το λάβαρο

της Επανάστασης του 1821. Για τη συγκέντρωση υπογραφών έφεραν στη Μητρόπολη το

Τίμιο Ξύλο. Τα σύμβολα αυτά για την Ορθοδοξία και το έθνος είναι σωστό να

χρησιμοποιούνται στη συγκεκριμένη διαμάχη με την Πολιτεία;

ΑΠ.: Δεν έχουμε διαμάχη με την κυβέρνηση. Ο Ιερός Αυγουστίνος γράφει:

«Αγάπα και κάνε ό,τι θέλεις».

ΕΡ.: Παλιότερα στη διαμάχη Βενιζέλου – βασιλιά Κωνσταντίνου και

αργότερα το 1963, για να θεραπευτεί ο Παύλος είχαν φέρει από την Τήνο την

εικόνα της Παναγίας…

ΑΠ.: Η μεταφορά θαυματουργών εικόνων και ιερών συμβόλων σε τόπους

λατρείας ή τόπους πόνου και θλίψεως δεν είναι πρωτόγνωρες πράξεις της

Εκκλησίας. Όπως μεταφέρεται από τα πέρατα της Οικουμένης ένα σπάνιο φάρμακο

και όλοι το περιμένουν με λαχτάρα και μάλιστα ο ασθενής, το ίδιο συμβαίνει και

με τα ιερά σύμβολα.

ΕΡ.: Ναι στον χωρισμό Κράτους – Εκκλησίας;

ΑΠ.: Αυτός που θα συντελέσει στον χωρισμό Εκκλησίας και Πολιτείας θα

έχει διαπράξει το μεγαλύτερο αμάρτημα στη ζωή του και θα δημιουργήσει τη

μεγαλύτερη συμφορά στη χώρα μας.

ΕΡ.: Έγγαμοι μητροπολίτες;

ΑΠ.: Το ζήτημα το έχει λύσει και το ερώτημα το έχει απαντήσει η ΣΤ’

Οικουμενική Σύνοδος με τον 12ον Κανόνα της που καθιερώνει την αγαμία των

επισκόπων.

ΕΡ.: Εκλογή μητροπολιτών και από τον λαό;

ΑΠ.: Το σύστημα εκλογής μητροπολιτών από τον λαό και βέβαια από τον

υπόλοιπο κλήρο, επικρατεί ως πρακτική σε αρκετές Ορθόδοξες Εκκλησίες. Τα

αποτελέσματά του δεν είναι τέτοια ώστε να μας δημιουργήσουν προβληματισμό για

το σύστημα που επικρατεί στον τόπο μας.

ΕΡ.: Οι σχέσεις με το Οικουμενικό Πατριαρχείο;

ΑΠ.: Πρέπει να είναι άριστες. Να είναι σχέσεις μητέρας στοργικής και

θυγατέρας αγαπημένης.

ΕΡ.: Δύο χρόνια Χριστόδουλος στο τιμόνι της Εκκλησίας…

ΑΠ.: Το έργο της Εκκλησίας και εν προκειμένω του Αρχιεπισκόπου δεν

κρίνεται ποτέ βραχυπρόθεσμα.

ΕΡ.: Ποια πρέπει να είναι τα προσόντα του κάθε εκπροσώπου Τύπου;

ΑΠ.: Να πιστεύει στον Θεό και να ζητάει τον θείο φωτισμό Του, να

αγαπάει την αλήθεια.

ΕΡ.: Σε λίγο καιρό αρχίζουν οι δίκες για τα οικονομικά…

ΑΠ.: Κανείς δεν είναι ένοχος όταν είναι υπόδικος μέχρι να τελειώσει η

δίκη και ανακοινωθεί η τελεσίδικη απόφαση του δικαστηρίου.

ΕΡ.: Αξιοποίηση της εκκλησιαστικής περιουσίας και μέσω του

Χρηματιστηρίου;

ΑΠ.: Η απάντηση έχει δοθεί από την προηγούμενη Διαρκή Ιερά Σύνοδο, ότι

η Εκκλησία δεν «παίζει στον τζόγο».

ΕΡ.: Ποια προσωπικότητα από τον χώρο της Εεκκλησίας θα καλούσατε σε

γεύμα;

ΑΠ.: Μετά τον Μακαριώτατο που ήδη μας ετίμησε κατά τον εορτασμό της

χιλιετηρίδας του Οσίου Νίκωνος, έναν πνευματοφόρο και θεοφώτιστο αγιορείτη

μοναχό της αξίας του μακαριστού πατρός Παϊσίου.