Ψάχνουν δουλειά, βρίσκουν την κόλαση

Η Αΐγια είναι μια ελκυστική ξανθιά Λετονή 21 χρόνων με σώμα χορεύτριας και

σφοδρή επιθυμία να ξεφύγει από τον μόχθο, στον οποίο έχει περιοριστεί η ζωή

των γυναικών της χώρας της αφότου έγινε τμήμα της Σοβιετικής Ένωσης, το 1941.

Δυστυχώς όμως, ελάχιστα άλλαξαν γι’ αυτή μετά την ανεξαρτησία, εκτός από το

γεγονός ότι υπάρχει πλέον επικοινωνία με τη Δύση.

Η μοναδική ελπίδα είναι να ζητήσει δουλειά στο εξωτερικό. Σε ένα Ίντερνετ καφέ

στη Ρίγα, βάζει μια αγγελία στην κατάλληλη ιστοσελίδα: «Θέλω δουλειά. Είμαι 25

χρόνων, εμφανίσιμη. Έχω πείρα στον χορό. Τι χρειάζεται για να δουλέψω;».

Η απάντηση έρχεται αμέσως και θα μπορούσε να έχει σταλεί από οποιαδήποτε χώρα

της Ευρωπαϊκής Ένωσης: όλες, όπως θα δούμε, είναι μεγάλοι εισαγωγείς νεαρών γυναικών.

Τούτη τη φορά όμως, απάντησε πρώτη η Δανία. «Γεια σου Αΐγια» έγραφε το

ηλεκτρονικό μήνυμα, «δεν χρειάζεσαι πείρα. Αν θέλεις, μπορείς να έρθεις αυτή

την εβδομάδα!».

Όταν η Αΐγια εκφράζει ενδιαφέρον, της λένε πως θα πρέπει να παραστήσει την

τουρίστρια στο αεροδρόμιο της Κοπεγχάγης και της δίνουν οδηγίες να πάρει ένα

ταξί και να πάει στο «Club 8», όπου θα χορεύει.

Εκείνη αγοράζει εισιτήριο, ακολουθεί τις οδηγίες και φτάνει στο κλαμπ. «Μου

έδειξαν τη σάουνα και ένα άλλο δωμάτιο όπου κάνουν, μου είπαν, τα σεξ-πάρτι.

«Εννοείτε ότι πρέπει να κάνω σεξ με τους πελάτες;» ρώτησα τη γυναίκα που ήταν

επικεφαλής. «Ναι, φυσικά» μου απάντησε».

Αποστολή

Τα ξέρω όλα αυτά επειδή, μαζί μ’ ένα τηλεοπτικό συνεργείο, ακολούθησα την

Αΐγια στο κλαμπ και έβαλα σωματοφύλακες έξω από την είσοδό του.

Η Αΐγια είναι δημοσιογράφος και θέλει να βοηθήσει ώστε να γίνει φανερό και

γνωστό πόσο ευάλωτα είναι τα νεαρά κορίτσια από τον πρώην σοβιετικό συνασπισμό

στα χέρια των εμπόρων λευκής σαρκός.

«Το βλέπω σαν αποστολή», εξηγεί, «επειδή είναι θλιβερό το πόσα πολλά κορίτσια

από τις χώρες της Βαλτικής πέφτουν έτσι στην παγίδα, δελεασμένα από την

προοπτική να κερδίσουν χρήματα στο εξωτερικό».

Πριν ξεκινήσει τη δουλειά η Αΐγια, ενημερώσαμε την αστυνομία, η οποία έκανε

έφοδο στο κλαμπ. Συνέλαβαν και απέλασαν τέσσερα κορίτσια από την Ουγγαρία που

δούλευαν εκεί και άφησαν την Αΐγια να φύγει.

Άλλες δεν είναι τόσο τυχερές. Το 80% των κοριτσιών που δουλεύουν σήμερα στους

οίκους ανοχής και στα «μασάζ» της Βρετανίας είναι ξένα ­ πολλά απ’ αυτά

προέρχονται από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης. Σ’ ένα άλλο κορίτσι από τη

Λετονία στο οποίο μιλήσαμε και το οποίο είχε βάλει αγγελία για εσωτερική

οικιακή βοηθός, είπαν πως θα τη συναντούσε στο αεροδρόμιο η οικογένεια στην

οποία θα εργαζόταν.

Δολοφονίες

Η «οικογένεια» αποδείχθηκε πως ήταν ένας μαστροπός ο οποίος την πήγε

κατευθείαν σ’ έναν οίκο ανοχής όπου περίμεναν απ’ αυτήν να πάει την ίδια νύκτα

με τον πρώτο πελάτη της ­ και να χάσει την παρθενιά της.

Ουδέποτε πληρώθηκε γι’ αυτό, ούτε για τους τρεις μήνες σεξουαλικής σκλαβιάς

που ακολούθησαν και στη διάρκεια των οποίων κέρδισε εκατομμύρια δραχμές για

τον μαστροπό της.

Μάθαμε για άλλα κορίτσια στη Δανία που κρατήθηκαν αιχμάλωτα, με χειροπέδες, σε

υπόγεια.

Ένα άλλο κορίτσι από τη Λετονία δολοφονήθηκε.

Ωστόσο οι ποινές που αντιμετωπίζουν οι λαθρέμποροι λευκής σαρκός είναι

αξιοκαταφρόνητες.

Πρόκειται για μια δουλειά με λίγους κινδύνους και μεγάλα έσοδα.

Δεν απαγγέλθηκαν κατηγορίες εναντίον της διεύθυνσης του κλαμπ στο οποίο η

Αΐγια έκανε αίτηση για να δουλέψει στη Δανία.

«Η αστυνομία δεν ξέρει και δεν θέλει να ξέρει τίποτε για το λαθρεμπόριο λευκής

σαρκός», λέει η Ντόριτ Ότζεν, μια δικηγόρος που έχει περάσει τη ζωή της

υπερασπιζόμενη τα δικαιώματα των γυναικών στη Δανία.

«Σου ρίχνουν δέκα χρόνια επειδή πουλάς ή εισάγεις ναρκωτικά στη Δανία, αλλά η

μεγαλύτερη ποινή που επιβλήθηκε ποτέ σε κάποιον επειδή εισήγαγε γυναίκες είναι

ένας χρόνος. Κι ακόμη και τότε ο δικαστής απολογήθηκε στον άνδρα στο

δικαστήριο λέγοντας ότι η ποινή είναι μεγάλη!».

Απελπισμένες οι γυναικείες οργανώσεις

Γυναικείες οργανώσεις σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι εξίσου

απελπισμένες για τη στάση που τηρούν οι επίσημες αρχές στο πρόβλημα αυτό. Οι

ποινές για το εμπόριο λευκής σαρκός είναι εξαιρετικά μικρές. Οι χώρες της Ε.Ε.

έχουν δεσμευθεί να επανεξετάσουν την κατάσταση αυτή, αλλά δεν βιάζονται.

Εκείνοι που υποστηρίζουν ότι πρέπει να υπάρξει μια μεταρρύθμιση στις

νομοθεσίες, επικαλούνται τους νέους νόμους στην Αυστραλία, όπου τα αδικήματα

που αφορούν τη σεξουαλική δουλεία επισύρουν ποινή κάθειρξης 25 ετών. Τους

νόμους αυτούς, υποστηρίζουν, πρέπει να αντιγράψουν οι χώρες της Ε.Ε.