Ξύπνησε με χαστούκια!

ΣΙΔΝΕΪ.

Η ατμόσφαιρα στο Εκθεσιακό Κέντρο του Σίδνεϊ είχε αρχίσει να «παγώνει» και

η αγωνία είχε φτάσει στο κατακόρυφο. Ο Πύρρος Δήμας είχε αποτύχει σε δύο

προσπάθειες στα 175 κιλά στο αρασέ και ο κίνδυνος ακύρωσης ήταν μεγάλος. Ο

πρωταθλητής μας, μετά τη δεύτερη αποτυχημένη προσπάθεια στο αρασέ και ενώ

σχεδόν όλοι οι βασικοί του αντίπαλοι είχαν πετύχει, μπήκε στα αποδυτήρια σε

άσχημη ψυχολογική κατάσταση. Εκείνη τη στιγμή γνώριζε πως περπατά σε ένα

τεντωμένο σκοινί και, παρά το γεγονός πως η πίστη για τη νίκη δεν τον είχε

εγκαταλείψει, είχε αρχίσει να κλονίζεται. Χρειαζόταν ένα σοκ, μια δυνατή

συγκίνηση για να επανέλθει στα φυσιολογικά του επίπεδα.

Ο Χρήστος Ιακώβου, ο άνθρωπος που έχει πλησιάσει τόσες φορές στα όρια του…

εγκεφαλικού ή καρδιακού επεισοδίου με την πίεση που νιώθει για τις προσπάθειες

των αθλητών του, ήταν ψύχραιμος. Σαν τη… μάνα του λόχου, εκείνη τη στιγμή

ήξερε πως ο Πύρρος τον χρειαζόταν. Τον πλησίασε και του μίλησε αυστηρά και

δυνατά όπως ήθελε εκείνη τη στιγμή ο σύγχρονος Ηρακλής μας. Ξαφνικά του έδωσε

και 2-3 δυνατά χαστούκια, όχι από τα συνηθισμένα αλλά από αυτά που φυλάει για

τις πολύ δύσκολες περιστάσεις. Ο Πύρρος δάκρυσε, αλλά αυτό ήταν το ξύπνημα του

γίγαντα. Αυτά τα χαστούκια τον επανέφεραν στην πραγματικότητα, η οποία έλεγε

πως δεν υπήρχε περιθώριο να τριτώσει το κακό, αφού με μία ακόμα αποτυχημένη

προσπάθεια ο αθλητής μας αποκλειόταν από τη συνέχεια.

Με την καρδιά του πρωταθλητή, ο Πύρρος ανέβηκε στο πλατό και σήκωσε τα 175

κιλά.

Στο ζετέ ήταν πλέον όλα τα λεφτά. «Μην αγχώνεσαι, είσαι ο καλύτερος. Έμπα μέσα

και κέρδισέ τους», του είπε η… αλεπού της Εθνικής, Χρήστος Ιακώβου, και ο

Πύρρος μπήκε για τα 210 από την πρώτη προσπάθεια. Τα σήκωσε λες και είχε…

γρύλλο, με μία υπέροχη κίνηση και δουλεύοντας με το μεγάλο του όπλο τη μέση.

«Σαν τα παλιά τα Σιτροέν, που σηκώνονται μόλις ξεκινήσουν, είναι ο Πύρρος»,

έλεγε γελώντας ο Γιάννης Σγουρός που είδε τον πρωταθλητή μας με το που σήκωσε

τα 210 κιλά (και ενώ ακόμα ήταν τρίτος) να περνάει μπροστά του και να χτυπάει

το χέρι του με σιγουριά πάνω στην καρδιά του, σαν να του λέει: «Δεν χάνω».

Δευτερόλεπτα πριν, με το που σήκωσε τα 210 κιλά, γύρισε προς τον κόσμο που τον

είχε αποσυντονίσει στο αρασέ και τους χαιρέτησε δείχνοντας τον δείκτη του

χεριού του. «Είμαι πρώτος, μη φοβάστε», τους έλεγε εκείνη τη στιγμή.

Ο καλός του φίλος Μαρκ Χούστερ έδειξε το χαρακτηριστικό της γερμανικής φυλής

και με πρόβλημα σε χέρι και πόδι ξαναπέρασε μπροστά και εκείνη τη στιγμή είπε

μέσα του (κάτι που παραδέχτηκε μετά): «Ήρθε η ώρα να κερδίσω τον Πύρρο.

Τόσα χρόνια φαίνεται δεν έχει μάθει τη δύναμη της πίστης του δικού μας Ηρακλή.

Η μπάρα στα 215, όσα δεν είχε σηκώσει κανείς αθλητής, ανυψώνεται στον αέρα με

χαρακτηριστική άνεση από τον Πύρρο και κρατιέται εκεί. Οι κριτές δίνουν το

σύνθημα για να την κατεβάσει, αλλά ο Πύρρος συνεχίζει να την κρατά ψηλά και

χαμογελά δεξιά και αριστερά όπως συνηθίζει.

Ο Γερμανός Χούστερ (που έχει ολοκληρώσει τις προσπάθειές του) δεν μπορεί να

πιστέψει πως και πάλι έμεινε πίσω, ενώ ο Γεωργιανός Ασανίντζε «χλωμιάζει» αφού

είχε πιστέψει πως το χρυσό δεν θα του ξέφευγε, έχοντας σημαντικό πλεονέκτημα

πέντε κιλών από το αρασέ. Βάζει την μπάρα στα 215 για την τελευταία του

προσπάθεια, αλλά δεν έχει το κουράγιο, αφού γνωρίζει πως ο Πύρρος έχει μία

ακόμα προσπάθεια, το μάτι του… γυαλίζει και όσα κιλά χρειαστεί θα τα

σηκώσει. Δεν αντέχει, τα βάρη του πέφτουν και το πανηγύρι στις εξέδρες του

«Κονβέρσιον Σέντερ» μόλις έχει αρχίσει.

Η πρόεδρος του «Αθήνα 2004» Γιάννα Αγγελοπούλου – Δασκαλάκη μπαίνει στα

αποδυτήρια και πέφτει στην αγκαλιά του Πύρρου: «Μας έκανες και πάλι

υπερήφανους».

Ο Εθνικός μας Ύμνος ακούγεται για πρώτη φορά στους 27ους Ολυμπιακούς αγώνες

και αμέσως μετά ο Πύρρος ρωτά τι έκανε η Κατερίνα αφού δεν είχε δει την

κούρσα. Ένα χαμόγελο ικανοποίησης ζωγραφίζεται στο πρόσωπό του μόλις ακούει

για το ασημένιο μετάλλιο. Δύο ώρες αργότερα την συναντά στο στούντιο της

κρατικής τηλεόρασης και αλληλοσυγχαίρονται.

Το πρώτο πράγμα που θέλει πλέον ο Πύρρος, πέρα από ξεκούραση και οικογενειακές

στιγμές με τα αγαπημένα του πρόσωπα, είναι ένα καλό φαγητό. Από τη μέρα που

ήρθε στο Σίδνεϊ είναι στην… πείνα. Τώρα μπορεί να φάει και γλυκό. Γλυκό σαν

και αυτό που κέρασε όλη την Ελλάδα.

Ο Ιακώβου

«Δεν μπορώ να πω ότι δεν ανησύχησα μετά τις δύο αποτυχημένες προσπάθειες στο

αρασέ. Αλλά τον συνέφερα στα αποδυτήρια και είπαμε πως θα κερδίσει. Σήκωσε τα

βάρη και αυτό ήταν. Παρουσιάστηκε πολύ αγχωμένος διότι πάλευε για το τρίτο

χρυσό. Στον χρόνο του φώναξα στα 16 δευτερόλεπτα, αλλά έκανε το λάθος να

κοιτάξει το ρολόι ξανά και βγήκε από το πρόγραμμα», τόνισε με ανακούφιση ο

Χρήστος Ιακώβου απολαμβάνοντας το τσιγαράκι του, ενώ ανέφερε και άλλη μία

σημαντική λεπτομέρεια: «Ο κόουτς του Γεωργιανού έκανε λάθος βάζοντας την μπάρα

από τα 210 στα 215. Μπορούσε να την πάει στα 212,5 και να μας περνούσε για 2,5

κιλά κάνοντάς μας τη ζωή δύσκολη.

Στη συνέντευξη Τύπου ο Μαρκ Χούστερ τόνισε πως ο Πύρρος παραμένει… φίλος του

παρά το γεγονός ότι τον κερδίζει συνέχεια, ενώ είπε πως αφού δεν πήρε εκείνος

το χρυσό, καλύτερα που το πήρε ο Πύρρος αντί για άλλον αθλητή.

Όσο για τον πρωταθλητή μας, η χαρά του ήταν ατελείωτη: «Είναι δύσκολο να

γίνεις χρυσός Ολυμπιονίκης, αλλά πιο δύσκολο να κρατηθείς εκεί. Είχα

προετοιμαστεί πολύ γι’ αυτό το μετάλλιο και το βάρος ήταν μεγάλο αφού ήξερα

πως όλοι το περίμεναν στην πατρίδα. Δεν έφταιγε ο κόσμος για την προσπάθειά

μου, αλλά εγώ που δεν συγκεντρώθηκα. Παρά την εμπειρία μου λειτούργησα

αρνητικά, μπήκα χαλαρά στην αρχή και έχασα τόσο την πρώτη όσο και τη δεύτερη.

Όμως συγκεντρώθηκα στην τρίτη, αφού κατάλαβα πως πήγαινα να χάσω ολόκληρο

αγώνα», είπε ο Πύρρος που παραδέχθηκε πως αυτό το μετάλλιο ήταν πιο… βαρύ

από τα προηγούμενα δύο: «Ήταν το πιο δύσκολο. Είναι αλήθεια πως είχε αλλάξει η

συμπεριφορά μου τις τελευταίες μέρες και το είχε καταλάβει και ο προπονητής

μου. Κάναμε μια σοβαρή συζήτηση και με έφτιαξε! Αυτό ήταν. Ένα τρίτο χρυσό

είναι απίστευτο κατόρθωμα και θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Χρήστο που με

ανέχεται. Όλα τα παιδιά με στήριξαν και τους ευχαριστώ. Και στην Αθήνα θα

προσπαθήσω για το χρυσό. Σε αντίθεση με τον Ναΐμ που έμεινε καιρό μακριά από

τους αγωνιστικούς χώρους, κάτι που ήταν λάθος πιστεύω, εγώ θα συνεχίσω να

αγωνίζομαι».

Η τελική κατάταξη: 1) Δήμας 390 κιλά (175+215), 2) Χούστερ (Γερμανία) 390

(177,5+212,5), 3) Ασανίτζε (Γεωργία) 390 (180+210), 4) Σιεμιόν (Πολωνία) 380

(167,5+212,5), 5) Κχατσατριάν (Αρμενία) 380 (175+205), 6) Τσακοχιάν

(Αυστραλία) 377,5 (175+202,5), 7) Σπύρου 375 (170+205), 8) Γκαλαντσέα

(Ρουμανία) 365 (160+205).