Αναζήτηση
Τελικά φαίνεται ότι ένας αποτελεσματικός τρόπος για να γίνει κάποιος φανατικός
φιλο-Ευρωπαίος είναι να επισκεφθεί την προεκλογική αυτή περίοδο τις ΗΠΑ. Η
δημοσογράφος της «Guardian» Polly Toynbee τις επισκέφθηκε πρόσφατα και σ’ ένα
άρθρο της, με τον εύγλωττο τίτλο «Το δίδαγμα από την Αμερική είναι ότι η
Ευρώπη είναι η ελπίδα μας», γράφει ότι «όσο περισσότερο παρατηρεί κάποιος την
απόμακρη Αμερική, τόσο περισσότερο Ευρωπαίος αισθάνεται και θέλει να γίνει
ακόμη εντονότερα Ευρωπαίος». Ο λόγος γι’ αυτό είναι απλός: οι ΗΠΑ εμφανίζονται
να περιφρονούν τόσο την ευρύτερη διεθνή κοινότητα όσο και βασικές αξίες για
ελευθερία, κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, αξίες που φαίνεται να σέβεται
η Ευρώπη. Η δημοσιογράφος παραθέτει ορισμένα στοιχεία όπως ότι το 50% όλων των
χρηματιστηριακών μετοχών ανήκει στο 1% του πληθυσμού, το 40% του πληθυσμού δεν
καλύπτεται από ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, ο πλούτος ενός ανθρώπου μόνο του
Β. Gates της Microsoft ισοδυναμεί με το εισόδημα του 40% του πληθυσμού, ο
πραγματικός ελάχιστος μισθός είναι σήμερα χαμηλότερος απ’ ό,τι ήταν στις
ημέρες του J. Kennedy, τα άτομα στις φυλακές φθάνουν στο 5% του ανδρικού
πληθυσμού, ενώ 3.500 είναι καταδικασμένα σε θάνατο και περιμένουν εκτέλεση
(580 άτομα έχουν εκτελεσθεί τα τελευταία χρόνια).
Οι ΗΠΑ εμφανίζονται ακόμη να αγνοούν τις απαιτήσεις της διεθνούς κοινότητας
ακολουθώντας μια εντονότερη μονομερή (unilateral) πολιτική. Έτσι δεν
εφαρμόζουν τις αποφάσεις του Kyotto για τη μείωση των εκπομπών που βλάπτουν το
κλίμα (με αποτέλεσμα τις πυρκαγιές, τις πλημμύρες αλλά και την ξηρασία), δεν
έχουν υπογράψει τη συνολική συμφωνία για την απαγόρευση των δοκιμών, ούτε τη
συνθήκη για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο και δεν έχουν διαθέσει ούτε ένα
σεντς για την ελάφρυνση του χρέους του Τρίτου Κόσμου, ενώ προωθούν ένα
αποσταθεροποιητικό αντιπυραυλικό σύστημα. Μετά απ’ όλα αυτά, είναι φυσικό να
προσβλέπει κάποιος στην Ευρώπη και για το «κοινωνικό της πρότυπο» αλλά και για
την ευθύνη της απέναντι στη διεθνή κοινότητα (χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει
ότι η Ευρώπη είναι παράδεισος).
Ο Π.Κ. Ιωακειμίδης είναι καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών
