30 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΛΕΖΟΥ

ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: Ξηρομέρου 7, στο σπίτι των Γιγάντων.

ΑΓΑΠΑΕΙ: Τη Νάξο, την Αγγλία, τη μοναξιά.

ΑΝΤΙΠΑΘΕΙ: Την ιδιοτέλεια.

ΕΞΟΡΓΙΖΕΤΑΙ: Με την πλαδαρότητα, τη νωχέλεια.

ΦΟΒΑΤΑΙ: Μην πεθάνει πριν ολοκληρωθεί.

ΠΙΣΤΕΥΕΙ: Στα θαύματα.

ΞΕΧΝΑ: Ό,τι δεν εμπεριέχεται στο τώρα.

ΘΕΛΕΙ: Να ταξιδεύει πάντα.

Έχει γυρίσει όλο τον κόσμο. Ουδέποτε κατάφερε να σταθεί σ’ ένα μέρος, σ’

ένα επάγγελμα, σ’ ένα σπίτι, σε μια έκφραση. Έχει τελειώσει θεατρική σχολή,

έχει φοιτήσει χρόνια σε σχολές χορού, έχει γίνει γνωστή σαν επαναστάτρια της

ροκ στην Ελλάδα και δικαιώθηκε με το γκρουπ «Νοστράδαμος», που κι αυτό το

εγκατέλειψε… Δεν είναι καριερίστας της σκηνής αλλά καριερίστας της ζωής!

Τώρα μπήκε και στον εκδοτικό χώρο με τα ανέκδοτα γράμματα του Ρίτσου στη

μητέρα της Λούλα και τα δικά της βιβλία.

ΕΡ.: Τι σημαίνει για σας το όνομα Ρίτσος;

ΑΠ.: Την επαφή μου με την Τέχνη και την Ομορφιά.

ΕΡ.: Γιατί αποφασίσατε να δώσετε για δημοσίευση τις επιστολές του προς τη

μητέρα σας Λούλα;

ΑΠ.: Η λογοτεχνική τους αξία είναι δεδομένη και η Λούλα δικαιώνεται για τις

θυσίες της.

ΕΡ.: Τι θυμόμαστε από τον Ρίτσο;

ΑΠ.: Όταν καθόταν στο πιάνο μας παίζοντας τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος», μυώντας

τις αθώες μας συνειδήσεις στην Τέχνη.

ΕΡ.: Τι ρόλο έπαιξε η μητέρα σας Λούλα στον Ρίτσο;

ΑΠ.: Τον κυματοθραύστη στα δεινά του, την έμπνευσή του στο «Τραγούδι της

αδελφής μου» και τη μούσα του.

ΕΡ.: Τα γράμματα αυτά προς την αδελφή του (και μητέρα σας) πότε στάλθηκαν;

ΑΠ.: Την περίοδο 1949-1952, από τη Μακρόνησο και τον Αη-Στράτη.

ΕΡ.: Τι γράμματα είναι αυτά;

ΑΠ.: Γράμματα αγάπης κι επαφής με τη ζωή.

ΕΡ.: Τι θαυμάζατε περισσότερο στον Ρίτσο;

ΑΠ.: Τον τρόπο που ανακάλυπτε την ομορφιά σ’ ό,τι άλλοι δεν πρόσεχαν ή δεν

καταδέχονταν ν’ ασχοληθούν.

ΕΡ.: Ποιο στοιχείο στην προσωπικότητά του σας εντυπωσίαζε;

ΑΠ.: Η διεισδυτική ματιά του, που έβγαζε όλη την κρυφή αλήθεια του συνομιλητή

του στην επιφάνεια.

ΕΡ.: Με ποιον θα συγκρίνατε τον Ρίτσο;

ΑΠ.: Με τον Ηράκλειτο.

ΕΡ.: Πιστεύετε ότι ο ποιητής έπαιξε ρόλο στη διαμόρφωση συνειδήσεων;

ΑΠ.: Καταλυτικό σ’ όσους ήρθαν σ’ επαφή με το έργο του.

ΕΡ.: Ο Ρίτσος δεν ήταν ανάμεσα στους ποιητές που τιμήθηκαν με Νόμπελ. Γιατί

νομίζετε ότι έγινε αυτό;

ΑΠ.: Γιατί η ιδεολογία του προξένησε τον κοινωνικό του αποκλεισμό.

ΕΡ.: Πιστεύετε ότι τα τελευταία χρόνια τιμάται ο Ρίτσος από το ελληνικό κράτος;

ΑΠ.: Τελευταία ναι, ανακαλύφθηκε ξανά η βαθύτητα και η αξία των λόγων του και

άρχισαν να επανορθώνουν.

ΕΡ.: Ποια ήταν η δική σας σχέση με τον Ρίτσο;

ΑΠ.: Κάθε άλλη από ανιψιάς και θείου.

ΕΡ.: Δηλαδή;

ΑΠ.: Σχέση αγάπης πέρα και πάνω από συγγενικούς δεσμούς.

ΕΡ.: Πώς σας έβλεπε ο Ρίτσος;

ΑΠ.: Θαρραλέα. Απαγίδευτη. Ροκ.

ΕΡ.: Με ποιο τρόπο διασκέδαζε ο Ρίτσος;

ΑΠ.: Με τη θάλασσα.

ΕΡ.: Είστε γνωστή ως ροκ εν ρολ γυναίκα στη μουσική σκηνή. Γιατί εξαφανιστήκατε;

ΑΠ.: Για να ζήσω όπως ερμηνεύω, για να κυλώ στη ζωή σαν βράχος.

ΕΡ.: Τι σας έκανε να ζείτε στην Αγγλία τα χρόνια της απουσίας σας από Ελλάδα;

ΑΠ.: Ο βασιλιάς Αρθούρος, ο Λάνσελοτ, οι Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης και

τα φτηνά εισιτήρια για όλες τις χώρες του κόσμου.

ΕΡ.: Τι σας έκανε να φύγετε από την Ελλάδα;

ΑΠ.: Η ανάγκη να ζήσω όλη την γκάμα της ζωής.

ΕΡ.: Τι ετοιμάζετε τώρα;

ΑΠ.: Να εκδώσω τα βιβλία που έγραψα από το 1979 και μετά.

ΕΡ.: Γιατί αυτή η μεταστροφή στο δημιουργικό σας ταμπεραμέντο;

ΑΠ.: Δεν είναι στροφή. Ευθεία είναι της ζωής μου.

ΕΡ.: Κι από μουσική;

ΑΠ.: Εδώ υπάρχει στροφή. Όλο το ροκ εν ρολ έγινε συμφωνικό έργο.

ΕΡ.: Δηλαδή άλλαξε ο τρόπος έκφρασής σας;

ΑΠ.: Οι εμπειρίες που έζησα δεν χωρούσαν μόνο στον ρυθμό. Έτσι βγήκαν

συμφωνικά έργα.

ΕΡ.: Έχει διαβάσει ο Ρίτσος τα βιβλία σας;

ΑΠ.: Αυτό που εκδίδω τα Χριστούγεννα, ναι, το ‘χει διαβάσει.

ΕΡ.: Πώς εκφράστηκε γι’ αυτό;

ΑΠ.: «Ό,τι προσπαθώ να πω σε τόσους τόμους το έβαλες μέσα σε 70 σελίδες».

ΕΡ.: Σας βοήθησε ο ποιητής στην εγγραφή του βιβλίου;

ΑΠ.: Ούτε θα υποψιαζόταν ότι γράφω.

ΕΡ.: Τι σας είπε όταν διάβασε το πρώτο σας έργο;

ΑΠ.: «Ευχή μου και κατάρα μου, δεν θα επιτρέψεις να σου αλλάξουν ούτε ένα και».

ΕΡ.: Συναντιέστε με την παλιά μουσική παρέα σας;

ΑΠ.: Με μερικούς ναι. Έχουμε γόρδιο δεσμό.

ΕΡ.: Ποια είναι η τελευταία σας εντύπωση από τον Ρίτσο;

ΑΠ.: Ο εκπληκτικός τρόπος που δάμασε ό,τι περισσότερο φοβόταν, τον θάνατο.

ΕΡ.: Με δύο λέξεις, πώς θα δίνατε πλήρη περιγραφή του;

ΑΠ.: Απτόητος – Αθάνατος.