ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: 13/1/1939.

ΑΓΑΠΑ: Πάντα τα ωραία και αληθινά πράγματα.

ΜΙΣΕΙ: Το μίσος τον μειώνει ηθικά.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΕΡΟΣ: Το Λαγονήσι όπου είναι το σπίτι του.

ΑΔΥΝΑΜΙΑ: Το εγγονάκι του, που λέγεται Γιάτσεκ (Υάκινθος).

ΘΑ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΕΠΙΣΚΕΦΘΕΙ: Το Μοντρέ για το Φεστιβάλ Τζαζ.

ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ: Τους φίλους που έχει χάσει.

ΓΕΛΑΕΙ: Με το καλό χιούμορ, κάθε στιγμή.

ΘΥΜΩΝΕΙ: Όταν δεν πετυχαίνει τους στόχους του, και με την αδικία.

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ: Αυτό που είπε ο Σωκράτης: «Έν οίδα ότι ουδέν οίδα».

Ο Γιάτσεκ Γκμοχ είναι ο άνθρωπος που έσπασε το κατεστημένο, παίρνοντας το

πρωτάθλημα με μια επαρχιακή ομάδα, τη Λάρισα, το 1988. Αισθάνεται την Ελλάδα

πατρίδα του, αφού βρίσκεται εδώ από το 1979. Ξεκίνησε στην πατρίδα μας από τον

ΠΑΣ Γιάννινα και ακολούθησαν ο Απόλλων, η Λάρισα, ο Παναθηναϊκός, η ΑΕΚ, ο

Ολυμπιακός, ο Άρης, ο Αθηναϊκός και τώρα ο Ιωνικός, με τον οποίο βρίσκεται

στην πρώτη θέση του βαθμολογικού πίνακα με πέντε νίκες σε ισάριθμους αγώνες

χωρίς μάλιστα να έχει δεχτεί γκολ. Το παρατσούκλι του είναι «αλεπού» και δεν

απέχει καθόλου από την πραγματικότητα.

ΕΡ.: ΙΩΝΙΚΟΣ σημαίνει:

ΑΠ.: Νίκαια, κόσμος, Κανελλάκης.

ΕΡ.: Πρώτη θέση σημαίνει:

ΑΠ.: Τίποτα προς το παρόν.

ΕΡ.: Τι έχει αλλάξει στον Ιωνικό;

ΑΠ.: Υπάρχει μεγαλύτερη εμπειρία πλέον και γνώση του ποδοσφαίρου.

ΕΡ.: Η κορυφή ζαλίζει;

ΑΠ.: Εμένα όχι.

ΕΡ.: Ποδοσφαιριστής ή προπονητής;

ΑΠ.: Πάντα ποδοσφαιριστής, γιατί ευθύνομαι για τον εαυτό μου και όχι για πολλούς.

ΕΡ.: Πόσο κοντά είναι η έξοδος στην Ευρώπη;

ΑΠ.: Προς το παρόν, τίποτα δεν είναι κοντά. Μετά τη 10η αγωνιστική θα τα πούμε.

ΕΡ.: Το τρίπτυχο της επιτυχίας του προπονητή;

ΑΠ.: Δουλειά, δουλειά και γνώση.

ΕΡ.: Ποιες οι σχέσεις σας με τους ποδοσφαιριστές;

ΑΠ.: Ανάλογα. Επαγγελματικές και φιλικές.

ΕΡ.: Πόσο σημαντική είναι η καλή ψυχολογία στους παίκτες;

ΑΠ.: Η ψυχολογία παίζει ρόλο κατά 80% σε έναν παίκτη.

ΕΡ.: Έχετε κάνει συμβιβασμούς;

ΑΠ.: Μία μόνο φορά. Για να είμαι προπονητής στην Εθνική Πολωνίας.

ΕΡ.: Ελλάδα – Πολωνία, τι;

ΑΠ.: Πατρίδες.

ΕΡ.: Έχετε φίλους;

ΑΠ.: Έχω αρκετούς και πραγματικούς.

ΕΡ.: Πιστεύετε στο Θεό;

ΑΠ.: Ναι.

ΕΡ.: Φοβάστε τα δύσκολα;

ΑΠ.: Μόνοι οι χαζοί δεν φοβούνται.

ΕΡ.: Τι σημαίνει οικογένεια;

ΑΠ.: Το παν.

ΕΡ.: Πόσο ψυχοφθόρος είναι ο πάγκος για τον προπονητή;

ΑΠ.: Κάθε φορά τρώει κάτι από εμάς, όπως ο Κρόνος που έτρωγε τα παιδιά του.

ΕΡ.: Τι θυμάστε από τη μεγάλη Λάρισα;

ΑΠ.: Το γκολ που είχε πετύχει ο αδικοχαμένος Γιώργος Μητσιμπόνας και πήραμε το πρωτάθλημα.

ΕΡ.: Ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη προπονητική στιγμή σας;

ΑΠ.: Ακόμη δεν ήρθε, την περιμένω.

ΕΡ.: Το μεγάλο σας προπονητικό όνειρο.

ΑΠ.: Ένα πρωτάθλημα Ευρώπης.

ΕΡ.: Πού μπορεί να φθάσει ο Ιωνικός;

ΑΠ.: Θα κάνουμε τον καθήκον μας και τον απολογισμό στο τέλος.

ΕΡ.: Ποιος σάς έχει πληγώσει;

ΑΠ.: Αυτός που πάρα πολύ τον έχεις αγαπήσει.

ΕΡ.: Αγαπημένο είδος μουσικής;

ΑΠ.: Αγαπώ τη μαύρη τζαζ της Νέας Ορλεάνης, την κλασική μουσική, αλλά και τα

καλά ελληνικά τραγούδια με ωραίο στίχο.

ΕΡ.: Υπάρχει αξιοπιστία στο ελληνικό ποδόσφαιρο;

ΑΠ.: Δυστυχώς, πάντα κάποιοι το εκμεταλλεύονται για κάποιους σκοπούς και έτσι

τη χάνει.

ΕΡ.: Έχουμε καλούς διαιτητές;

ΑΠ.: Ποιος αγαπά τη δικαιοσύνη; Κανείς. Και όταν δεν έχουμε δικαιοσύνη, δεν

έχουμε δημοκρατία.

ΕΡ.: Ένα μήνυμα που θέλετε να δώσετε.

ΑΠ.: Ας είμαστε ρεαλιστές.

ΕΡ.: Ο πιο καλός ο μαθητής;

ΑΠ.: Υπάρχουν αρκετοί. Ένας απ’ αυτούς είναι ο Άνθιμος Καψής.

ΕΡ.: Για ποιο πράγμα έχετε μετανιώσει;

ΑΠ.: Δεν μετάνιωσα στη ζωή για τίποτα και έχω ήσυχη τη συνείδησή μου.

ΕΡ.: Τι φοβάται ένας προπονητής μέσα στο γήπεδο;

ΑΠ.: Εγώ δεν φοβάμαι. Απλά προσέχω πολύ.

ΕΡ.: Οι σχέσεις σας με τους προέδρους;

ΑΠ.: Υπάρχουν καλές, κακές και μέτριες.

ΕΡ.: Ποια ομάδα δεν πρόκειται να ξεχάσετε ποτέ;

ΑΠ.: Κάθε ομάδα σού αφήνει κάτι αξέχαστο.