Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ

είναι δράση που συνδέεται άμεσα με την παιδεία και τον πολιτισμό. Αποτελεί

κοινωνική δραστηριότητα που προάγει την ποιότητα της ζωής, απελευθερώνει την

ενεργητικότητα του ανθρώπου και ενισχύει τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη

των μελών της κοινωνίας. Είναι ένα σύνθετο και διαρκές κοινωνικό φαινόμενο, το

οποίο ευρίσκεται σε συνεχή κίνηση με τη συμμετοχή πλήθους «χρηστών» του

αθλητικού προϊόντος (αθλητές, αθλούμενοι, παράγοντες, συνειδητοποιημένοι

πολίτες, πολιτικοί κ.ά.). Με αυτή τη θεωρητική προσέγγιση είναι απαραίτητο να

ανιχνεύσουμε τις σχέσεις που αναπτύσσονται μεταξύ αθλητισμού και πολιτικών

κομμάτων.

Μια άποψη που κυριαρχεί το τελευταίο διάστημα και συμβαδίζει με

την αντίληψη απαξίας κάθε πράγματος που έχει σχέση με την πολιτική, είναι αυτή

που οριοθετεί αυστηρά τον αθλητισμό και την πολιτική. Τα επιχειρήματα αυτής

της άποψης αντλούνται και περιορίζονται στην αρνητική παρουσία, τη δράση και

τη λειτουργία των κομμάτων, πλείστα όσα παράδειγμα καθημερινά αναδεικνύουν την

κρίση του πολιτικού συστήματος και είναι γεγονός ότι η αντανάκλαση αυτής της

διαπίστωσης έχει τις αρνητικές εκδοχές της και στο χώρο του αθλητισμού όπου

υπήρξαν απόπειρες κομματικής χειραγώγησης.

Αθλητές και αθλούμενοι,

παράγοντες και ευαισθητοποιημένοι πολίτες, γονείς και εκπαιδευτικοί, δρώντες

και θεατές, όλοι συμμετέχουν και όλοι έχουν το δικαίωμα στη συμμετοχή και τη

διαμόρφωση θέσεων για το αθλητικό αγαθό. Σε όλες αυτές τις ομάδες χρηστών των

αθλητικών προϊόντων, τα πολιτικά κόμματα ως βασικός θεσμός της πολιτικής και

της κοινωνίας είναι κατ’ εξοχήν χώρος όπου μπορούν να συνευρίσκονται, να

συνδιαλέγονται και να συνδιαμορφώνουν την πρότασή τους. Αποτελούν

συγκροτημένους μηχανισμούς επεξεργασίας, ανάλυσης και σύνθεσης απόψεων, ώστε

τα προβλήματα του αθλητικού χώρου να βρίσκουν προνομιακό χώρο ανάδειξής τους.

Η εμπορευματοποίηση του αθλητισμού, η αδυναμία των χαμηλών εισοδηματικά

κοινωνικών στρωμάτων να ασκήσουν το δικαίωμα στην άθληση, η απουσία ενιαίας

και συγκροτημένης αθλητικής πολιτικής στην εκπαίδευση και στα άτομα με ειδικές

ανάγκες, είναι μερικά από τα πολλά και μεγάλα προβλήματα του αθλητισμού, που

είναι πέρα για πέρα πολιτικά και δεν μπορεί παρά να αποτελούν κυρίαρχο μέρος

των εσωτερικών διαδικασιών των πολιτικών κομμάτων.

Η διαδικασία για τη

διαμόρφωση και την υλοποίηση μιας νέας αθλητικής πρότασης είναι διαδικασία

πρώτιστα πολιτική. Είμαστε υποχρεωμένοι να οδηγήσουμε τον αθλητισμό της χώρας

στο 2000 με νέους θεσμούς και γενναίες τομές. Η αθλητική αποκέντρωση, η

σύνδεση των αθλητικών υποδομών με το γενικό αναπτυξιακό σχέδιο και την

περιφερειακή συγκρότηση της χώρας, η διαμόρφωση νέων θεσμών διαφάνειας και

αποκέντρωσης της αθλητικής δικαιοσύνης και των δικαιοδοτικών οργάνων, οι

ριζικές παρεμβάσεις στη μορφή, την οργάνωση και τη λειτουργία των αθλητικών

ενώσεων και ομοσπονδιών, είναι μέρος των προτάσεων που συνθέτουν το νέο

αθλητικό όραμα, η επιτυχία του οποίου θα είναι μονόδρομος πλέον. Εάν πολιτική

και αθλητισμός συναντώνται στο όραμα και το «ευ αγωνίζεσθαι», μπροστά μας

υπάρχει λαμπρός στίβος προσπαθειών.

Ο Στέλιος Αγγελούδης είναι

υπεύθυνος του Τομέα Αθλητισμού της Ν.Ε. ΠΑΣΟΚ Θεσσαλονίκης και

νομικός σύμβουλος της ΕΤ3.