Προετοιμασία επί της οθόνης

Το φορμάρισμα θεωρείται από πολλούς δρομείς ένα από τα πιο απολαυστικά τμήματα της προπόνησης για έναν αγώνα, είτε αυτός είναι Μαραθώνιος είτε κάποια μικρότερη (ή και μεγαλύτερη) απόσταση. Ο πιο… ερασιτεχνικός ορισμός στην ιστορία των πιο ερασιτεχνικών ορισμών, λέει ότι το tapering είναι το διάστημα της ξεκούρασης το οποίο έπεται της κορύφωσης της προετοιμασίας (με μεγάλο αριθμό χιλιομέτρων) και προηγείται του αγώνα. Είναι ο χρόνος στον οποίο μπορούμε να χαρούμε πιο άνετα τους φίλους μας, το διάβασμα, το ξύπνημα λίγο πιο αργά ή ό,τι άλλο μας ευχαριστεί. Το διάστημα αυτό όμως χρειαζόμαστε και λίγο περισσότερη έμπνευση, αρκετά μεγαλύτερη κινητοποίηση και κάποιες ιδέες για σκέψη που μπορούν να μας φανούν χρήσιμες την ώρα του αγώνα. Ιδού τέσσερις ταινίες που σκοπό έχουν να πετύχουν ακριβώς αυτό.

Οταν τρέχουμε, γινόμαστε σταδιακά πιο δυνατοί και τα καταφέρνουμε όλο και καλύτερα, δεν μπορούμε εύκολα να διανοηθούμε πώς αυτό μπορεί κάποια στιγμή να σταματήσει –γιατί μεγαλώνουμε, γιατί ίσως αγνοούμε ενοχλήσεις που γίνονται τραυματισμοί και κυρίως γιατί δεν είμαστε υπεράνθρωποι. Μπορεί να νιώθουμε μικροί θεοί, αλλά είμαστε τρωτοί. Η ταινία, μια αληθινή ιστορία, πραγματεύεται την ιστορική νίκη με χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο του Αιθίοπα Αμπέμπε Μπικίλα, του πρώτου Αφρικανού που κέρδισε το χρυσό στους Ολυμπιακούς της Ρώμης το 1960, αφήνοντας άφωνο όλο τον κόσμο. Η λαμπρή πορεία του στο τρέξιμο για τον «Αθλητή» σταματάει πολύ άδικα, καθώς σε αυτοκινητικό ατύχημα μένει παράλυτος από τη μέση και κάτω. Ανήμπορος να περπατήσει, μοχθεί για να κρατήσει την επιθυμία του για τη ζωή. Στην προσπάθειά του αυτή ανακαλύπτει το βαθύτερο μήνυμα της άμιλλας αγωνιζόμενος στην τοξοβολία των Παραολυμπιακών. Παρότι η δρομική καριέρα του είχε τελειώσει, ο αγώνας για τη ζωή τού έδωσε ένα νέο ξεκίνημα. Η ταινία με την εξαιρετική κινηματογραφία της μας βάζει να σκεφτούμε την αξία τού να ζούμε την κάθε ημέρα, την αξία της διαρκούς προσπάθειας με υπομονή και το πώς να αντιμετωπίζουμε με νηφαλιότητα τις ανατροπές της ζωής.

Οι στόχοι μας, πώς τους επιλέγουμε και πότε είναι μια πολύ προσωπική υπόθεση. Το σίγουρο είναι πως δεν μπορούμε να σταματήσουμε κάποιον από το να υλοποιήσει τις ατομικές του δεσμεύσεις/υποσχέσεις, όσο απόκοσμες και να μας φαίνονται. Σε αυτή τη σχεδόν καλτ ταινία, γυρισμένη στο μεγαλειώδες σκηνικό τοπίο που αντικρίζουν οι δρομείς βουνού, ο σκηνοθέτης, ένας από τους παραγωγούς και αρκετοί ηθοποιοί είναι πραγματικοί δρομείς. Ο θρύλος του σινεμά Μπρους Ντερν υποδύεται τον Γουές Χόλμαν, έναν βετεράνο δρομέα μεγάλων αποστάσεων που έχει αποκλειστεί από αγώνες επειδή επιχείρησε να ταράξει τα νερά του συστήματος. Η προσπάθειά του να ξανααγωνιστεί ξεδιπλώνει την πνευματική πλευρά του τρεξίματος, την ακεραιότητα του χαρακτήρα, τις σχέσεις με τους άλλους δρομείς και τη μαγεία του να πετυχαίνεις τους στόχους σου. Την ταινία θα τη βρείτε δύσκολα, αλλά αξίζει τον κόπο να την ψάξετε.

(«Chariots of Fire», 1981,

σκην. Χιου Χάντσον)

Ο καθένας με τα δικά του βιώματα, τις ιστορίες του και τη διαδρομή του, αλλά όλοι μαζί με μια κοινή φλόγα. Οι «Δρόμοι της Φωτιάς» είναι η ιστορία δύο νεαρών βρετανών sprinters που αγωνίζονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924, στο Παρίσι. Διαδραματίζεται στην Αγγλία του 1920, εμφατικά διαχωρισμένη σε τάξεις και θρησκευτικά πιστεύω, όπου ο Ερικ, ένας βαθιά θρησκευόμενος χριστιανός αντιμετωπίζει το τρέξιμο ως απόδειξη της λατρείας του για τον Θεό και αρνείται να προπονηθεί ή να αγωνιστεί το Σάββατο. Ο Χάρολντ προσπαθεί να υπερνικήσει τον αντισημιτισμό, τις ταξικές προκαταλήψεις και τη μονόπλευρη αντιμετώπιση των πραγμάτων, χάνει από τον Ερικ και προσλαμβάνει έναν προπονητή για να τον προετοιμάσει. Η ταινία προσεγγίζει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό κόντρα στη σημερινή εμπορευματοποίηση, καθώς και την έννοια του συναγωνισμού, ενώ καταδεικνύει ότι σημασία έχει η πίστη προς τον εαυτό. Οι δύο αθλητές έχουν διαφορετικούς πόλους κινητοποίησης και προοδευτικά ξεχωρίζουν σε διαφορετικά αγωνίσματα, ενώ πρυτανεύουν αξίες όπως η πίστη, η αρμονία και η δύναμη. Ξεχωρίζει επίσης το εμβληματικό και οσκαρικό θέμα του Vangelis.