«Ερμιόνη δ΄ εστίν ουκ των ασήμων πόλεων», έγραφε ο αρχαίος ιστορικός Στράβων για τούτη τη γωνιά της Πελοποννήσου που συνεχίζει να κρατά την αυθεντικότητά της κλείνοντας περήφανη το μάτι στους κοσμικούς γείτονές της, την Ύδρα και τις Σπέτσες.


Υπάρχουν τρεις τρόποι για να γνωρίσει κάποιος την Ερμιόνη. Ο πρώτος είναι να την κοιτάξει από ψηλά, από την προνομιακή θέση που του προσφέρει ο λόφος Κρόθι. Από εδώ βλέπεις την πόλη να απλώνεται αμφιθεατρικά στον απέναντι λόφο, στη συνέχεια να εξαπλώνεται κατά μήκος της χερσονήσου, για να καταλήξει στο πευκόφυτο Μπίστι. Ανεβαίνοντας στο Κρόθι η πρώτη στάση γίνεται στην εκκλησία του Αγίου Γερασίμου καθώς από τον περίβολο της εκκλησίας έχετε τη θέα της πόλης και του λιμανιού. Λίγο πιο ψηλά και δεύτερη στάση στον παλιό μύλο, στο καλύτερο «μπαλκόνι» της πόλης, για πολλούς, που σήμερα λειτουργεί ως καφέ.

Ο δεύτερος τρόπος για να γνωρίσεις την Ερμιόνη είναι να περπατήσεις στις δυο άτυπες «γειτονιές» που ορίζονται από τη χερσόνησο, στο λιμάνι και στα Μανδράκια. Το λιμάνι με τα μαγαζιά του είναι το κέντρο της εμπορικής κίνησης της πόλης. Όλες οι υπηρεσίες σε απόσταση αναπνοής, από εδώ τα ιπτάμενα δελφίνια πάνε και έρχονται εκτελώντας τα δρομολόγιά τους.

Στην άλλη πλευρά της χερσονήσου βρίσκονται τα Μανδράκια, ίσως το γραφικότερο κομμάτι της σύγχρονης Ερμιόνης. Πήραν την ονομασία τους από τις μικρές προβλήτες (μανδράκια) που έφτιαχναν οι ψαράδες της εποχής για να δένουν τις βάρκες τους. Καθένας μάλιστα είχε το δικό του μανδράκι σε αυτή τη μικρή μαρίνα, που ήταν και το πρώτο λιμάνι της «σύγχρονης» Ερμιόνης. Σήμερα τα Μανδράκια είναι δημοφιλή για τις ταβέρνες και τα μπαράκια τους, ενώ μια βόλτα στον παραλιακό δρόμο είναι ο καλύτερος τρόπος για να δεις κόσμο και για να σε δει κόσμος.

Διαφορετική γεύση από την Ερμιόνη παίρνει κανείς ανηφορίζοντας μέσα στην πόλη, από τα Μανδράκια προς το λιμάνι και το αντίστροφο. Εδώ τα αυτοκίνητα δύσκολα έρχονται, ενώ κάθε γωνιά κρύβει και μια μικρή έκπληξη. Ανακαλύψτε την μέσα από τα στενά σοκάκια που κάποτε προστάτευαν τους κατοίκους από τους πειρατές, τα καπετανόσπιτα, τις αυλές που τις πνίγουν οι βουκαμβίλιες, τους μαχαλάδες που δεν έχουν πάντα όνομα.

Ακολουθώντας τις πινακίδες που οδηγούν προς το Λαογραφικό Μουσείο και τον Μητροπολιτικό Ναό των Ταξιαρχών θα βρείτε εύκολα τον προσανατολισμό σας, αλλά είναι πολύ πιο ενδιαφέρον να αφιερώσετε χρόνο να περιηγηθείτε στα στενά. Έτσι κι αλλιώς, οι αποστάσεις είναι μικρές και σχεδόν όλοι οι δρόμοι καταλήγουν στη θάλασσα.

info

Τον χειμώνα είναι ανοιχτή από 07.30 έως 12.00 και από 15.00 έως 17.30. Το καλοκαίρι, από τις 06.00 έως τις 12.00 και από τις 16.30 έως τις 20.30.

Τελευταία Νέα