Αναζήτηση
Ο Μίχαελ Σκίμπε μπήκε γρήγορα στο νόημα. «Το 1-0 φέρνει τους ίδιους πόντους με το 4-0 και το 4-1». Είναι ηλίου φαεινότερον πως ο Γερμανός έχει μελετήσει το θέμα «Εθνική Ελλάδος». Αντιλήφθηκε πολύ πιο γρήγορα απ’ ό,τι ο Κλάουντιο Ρανιέρι πως η Γαλανόλευκη παίζει «τσούκου τσούκου μπολ» και πάνω σ’ αυτή τη βάση πρέπει να χτίσει τη νέα ομάδα. Οπως είχε κάνει και ο συμπατριώτης του Οτο Ρεχάγκελ.
Οχι πως είναι κακό αυτό. Κάθε εθνική ομάδα έχει τις ιδιαιτερότητές της. Τον χαρακτήρα της που έχει σφυρηλατηθεί από πολλούς παράγοντες. Από πολέμους μέχρι ποδοσφαιρικές ακαδημίες, κλιματολογικές συνθήκες και ταπεραμέντο των ανθρώπων της.
Ενας άγγλος αναλυτής του ποδοσφαίρου εξηγούσε πως οι Αμερικανοί παίζουν παντού για τη νίκη γιατί ποτέ δεν έχουν υποδουλωθεί ως λαός.
Ο Ρεχάγκελ ήταν ο πρώτος που συνειδητοποίησε πως το πρόβλημα της Εθνικής δεν ήταν οι δύσκολοι αντίπαλοι. Σε τέτοια παιχνίδια οι παίκτες φωνάζουν «Αέρα» ή φαντάζονται τους εαυτούς τους να φορούν φουστανέλες και να υπερασπίζονται απόκρημνες πλαγιές του Μοριά.
Το πρόβλημα της Γαλανόλευκης είναι οι χαμηλού βεληνεκούς ομάδες τις οποίες πάντοτε υποτιμά. Ο Ρεχάγκελ είχε αλλάξει αυτή τη νοοτροπία καθιστώντας σαφές το προφανές: οι βαθμοί είναι ίδιοι είτε προέρχονται από νίκη επί της Γερμανίας είτε επί του Γιβραλτάρ. Ο Σκίμπε βαδίζει στο σωστό μονοπάτι.
