Η σημερινή επέτειος της εκλογικής νίκης του ΣΥΡΙΖΑ τον περσινό Ιανουάριο έχει ασφαλώς ιστορική σημασία, μιας και ήταν η πρώτη φορά που ένα κόμμα της Αριστεράς πρώτευσε σε εκλογές στη χώρα μας.

Ομως σε ό,τι αφορά την ουσία της διακυβέρνησης η σημερινή επέτειος έχει μόνο συμβολικό χαρακτήρα: άλλωστε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν κυβέρνησε πραγματικά ώς την υπογραφή του τρίτου Μνημονίου, αφού διαπραγματευόταν για μήνες μια συμφωνία που χρειάστηκε προηγουμένως ένα απορριπτικό δημοψήφισμα για να φτάσει στη Βουλή.

Μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου το σχήμα ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ βρίσκεται πλέον αντιμέτωπο με τα προβλήματα της διακυβέρνησης και την αναπόφευκτη φθορά της εξουσίας. Ηταν προφανές ότι η υλοποίηση των μέτρων που έχουν συμφωνηθεί με τους δανειστές θα ήταν επώδυνη διαδικασία, ειδικά μάλιστα όταν είχε προηγηθεί μια ακατάσχετη παροχολογία, με το περίφημο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης.

Στο πλαίσιο αυτό η επιχειρούμενη κατασκευή εχθρών είναι η αναπόφευκτη καταφυγή όλων των κυβερνήσεων, ειδικά όταν τα κοινωνικά μέτωπα είναι όλα ανοικτά, όπως και οι κίνδυνοι απομόνωσης της χώρας λόγω του Προσφυγικού.

Σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση δεν έχει την πολυτέλεια μιας ατέρμονης διαπραγμάτευσης, όπως το πρώτο εξάμηνο της περασμένης χρονιάς. Το εκλογικό χαρτί παίχτηκε και ξαναπαίχτηκε πέρυσι, με ό,τι κάτι τέτοιο συνεπάγεται για την πορεία της οικονομίας: τώρα πια υπάρχει μόνο η διακυβέρνηση –και εκεί θα κριθούν οι πάντες.

Τελευταία Νέα