Εσύ πόσες φορές πήγες σάντουιτς στις καθαρίστριες του υπουργείου Οικονομικών; Τι τυρί περιείχαν; Γιατί η γιαγιά σου εύχεται «να πάνε όλα δεξιά»; Πόσα απίδια βάζει ο σάκος; …Αν οι παραπάνω ερωτήσεις ακούγονταν προχθές στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας νομίζω ότι κανέναν δεν θα εξέπλητταν σε αυτήν την καφκική εκδοχή της «Οικογένειας Ανταμς». Η κωμικοτραγική ανάκριση, υπό την μπαγκέτα της ΠτΒ, ανθρώπων που δεν μπορούσαν να αντιδράσουν –εγκλωβισμένοι ανάμεσα σε μια πρωθυπουργική απόφαση και στην ιδεοληψία –ώστε να περιφρουρήσουν στοιχειωδώς την αξιοπρέπειά τους δεν είναι το μοναδικό παράδειγμα, τον τελευταίο καιρό, σουρεαλιστικής κορόνας από κάποια μέλη της κυβέρνησης. Για παράδειγμα, οι αλλεπάλληλες δηλώσεις και αναιρέσεις του υπουργού Οικονομικών αναδεικνύουν μια νέα εξάρτηση, τον εθισμό στην αυτοδιάψευση, που είναι το φλιπ σάιντ του ναρκισσισμού.

Με την οικονομία της χώρας στην «Καλύβα του μπαρμπα-Θωμά» και τον Πρωθυπουργό, μαζί με τα σοβαρά στελέχη του, να προσπαθούν να βγάλουν το καράβι από τις Συμπληγάδες, φαινόμενα σαν τα παραπάνω θεωρώ ότι είναι πιο απειλητικά απ’ όσο φαίνονται. Διότι το καράβι το πιθανότερο είναι να αποφύγει την πρόσκρουση –και ελπίζω τότε ο Πρωθυπουργός να καθαρίσει τον «οίκο» του από αυτούς που τον μετέτρεψαν σε παλκοσένικο κακής επιθεώρησης. Κάποιες νοοτροπίες όμως φοβάμαι ότι σιγά σιγά παγιώνονται στη λαϊκή συνείδηση. Γιατί αν, κατά την πάλαι ποτέ ΕΣΣΔ, η θρησκεία ήταν το όπιο του λαού, σε συνθήκες ελληνικής αριστερής διακυβέρνησης όπιο του λαού μοιάζουν να είναι η κυρία Κωνσταντοπούλου και ο κ. Βαρουφάκης.