Είναι απολύτως θεμιτή η φιλοδοξία της κυβέρνησης να βγάλει τη χώρα από το Μνημόνιο. Είναι επίσης και απολύτως κατανοητή: έχω την αίσθηση ότι το ζήτημα αυτό θα κρίνει τις εκλογές.

Σκεφτείτε, ας πούμε, να πάμε σε μια εκλογική αναμέτρηση με τη σημερινή κατάσταση των πραγμάτων.

Τι θα λένε στους ψηφοφόρους ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος; Οτι «σώσαμε τη χώρα» και «απασφαλίσαμε τη χειροβομβίδα»; Ε, θα τους πουν και οι ψηφοφόροι «ευχαριστούμε πολύ που μας σώσατε, άσε να έλθει τώρα ο άλλος που μοιράζει τα λεφτά!».

Στην πολιτική, οι σωτήρες κερδίζουν την εύφημο μνεία των ιστορικών αλλά οι πολίτες εκλέγουν τον επόμενο.

Αν όμως τα δύο κόμματα της συγκυβέρνησης βγάλουν τη χώρα από το Μνημόνιο το τροπάρι αλλάζει.

Διότι τότε θα μπορούν να λένε «εμείς σας βγάλαμε από το Μνημόνιο όπως υποσχεθήκαμε αλλά προσέξτε τώρα μην έλθει ο νέος Παπανδρέου και σας ξαναβάλει σε χειρότερο Μνημόνιο».

Με άλλα λόγια, στην πρώτη περίπτωση ο κόσμος δεν έχει να χάσει τίποτα ψηφίζοντας Τσίπρα.

Στη δεύτερη περίπτωση διακινδυνεύει μια προσπάθεια τεσσάρων ετών.

Υποθέτω ότι το έχουν καταλάβει όλοι με πρώτον τον ΣΥΡΙΖΑ. Μια αποχώρηση του ΔΝΤ και μια έξοδος από το Μνημόνιο ανατρέπει πλήρως το σκηνικό και ο Τσίπρας κινδυνεύει να μείνει με τις καλές δημοσκοπήσεις.

Και γι’ αυτόν τον λόγο η αξιωματική αντιπολίτευση έχει υιοθετήσει την πολιτική «βάστα, τρόικα!».

Πρώτα έλεγαν ότι «η μνημονιακή κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται» και «τώρα που έρχεται η παντοδύναμη τρόικα θα δείτε πού θα τις βάλει ο Σαμαράς τις φοροελαφρύνσεις».

Μετά κι όταν κατάλαβαν ότι οι ελαφρύνσεις θα περιληφθούν στον νέο προϋπολογισμό είπαν «σιγά τις εκπτώσεις, εμείς κάνουμε καλύτερες!».

Κι ύστερα αφού συνειδητοποίησαν ότι το Βερολίνο δεν ήταν «φιάσκο» κι ότι η διαπραγμάτευση εξόδου από το Μνημόνιο γίνεται σε υψηλότερο επίπεδο από την τρόικα, άρα μπορεί να προχωρήσει, κατέληξαν στη θεωρία «εντάξει, και να βγούμε από το Μνημόνιο δεν αλλάζει τίποτα, το ζήτημα είναι οι μνημονιακές πολιτικές!».

Η καρδούλα τους το ξέρει.

Για όλους αυτούς τους λόγους (και όχι για τις ομαδικές απολύσεις ή τις ληξιπρόθεσμες οφειλές…) η διαπραγμάτευση που ξεκίνησε με την τρόικα είναι περισσότερο κρίσιμη απ’ όσο φαίνεται.

Οχι επειδή η τρόικα θα αποφασίσει για την έξοδο της Ελλάδας από το Μνημόνιο –αυτό θα κριθεί σε υψηλότερο επίπεδο…

Αλλά επειδή είναι το πρώτο βήμα μιας διαδικασίας που θα οδηγήσει σύντομα στο υψηλότερο επίπεδο.

Και πάντα τα μεγάλα ύψη κρύβουν και μεγάλες εκπλήξεις!..