Ο ιστορικός του μέλλοντος θα έβλεπε την προεδρία του Ντόναλντ Τραμπ «ως μία αντιδημοκρατική περίοδο παγκοσμίως. Διότι το φαινόμενο Τραμπ είναι παγκόσμιο: αποστροφή της παγκοσμιοποίησης, αναγέννηση του εθνικισμού». Αυτό εκτιμά ένας κορυφαίος σύγχρονος ιστορικός, ο Αμερικανός Τίμοθι Σνάιντερ, ο οποίος σε συνέντευξή του στη γερμανική «Ζιντόιτσε Τσάιτουνγκ» κάνει τον απολογισμό ενός χρόνου του Τραμπ στην εξουσία. «Πρωτίστως άλλαξε η σχέση με την πολιτική που μέχρι τώρα ήταν η καθημερινή προσπάθεια διαμόρφωσης του μέλλοντος και διαχείρισης προβλημάτων» παρατηρεί. «Ο Τραμπ δεν ενδιαφέρεται για το μέλλον ούτε για την Αμερική και την επίλυση προβλημάτων. Δεν θέλει να ξέρει για πολιτική, θέλει να καταστρέψει την πολιτική. Και το κάνει μεταθέτοντας τα πάντα στην πολιτισμική σφαίρα, δίνοντας στον κόσμο την αίσθηση ότι η πολιτική δεν μπορεί να κάνει τίποτα, διότι το χάσμα είναι μεγάλο. Οσοι έχουν αντίθετη άποψη είναι εχθροί».

Παράδειγμα: «Τον Δεκέμβριο ισχυρίστηκε ότι στις ΗΠΑ δεν επιτρέπεται πλέον η ευχή «Καλά Χριστούγεννα», κάτι που είναι απόλυτη ανοησία. Ο Τραμπ δημιουργεί αυτό το πρόβλημα, μιλά για επέλαση της πολιτικής ορθότητας και υπονοεί ότι οι χριστιανικές αξίες στην Αμερική εξαφανίζονται. Ταυτόχρονα τροφοδοτεί τον φόβο μιας επελαύνουσας ισλαμοποίησης, η οποία είναι ανύπαρκτη. Στον μανιχαϊστικό κόσμο του προέδρου υπάρχει μόνον το καλό και το κακό, οι δικοί μας και οι εχθροί. Ο τόνος του είναι καθαρά ρατσιστικός».

Ο Τραμπ δεν συγκρίνεται με τον Χίτλερ. «Αλλά και οι δύο δίνουν στον όρο «λαός» το ίδιο περιεχόμενο –για τον Τραμπ είναι «the real people», οι πραγματικοί Αμερικανοί. Η μεταχείριση των μουσουλμάνων μπορεί να συγκριθεί με εκείνη των Εβραίων, μιας ακίνδυνης και ενσωματωμένης μειονότητας, η οποία τότε θεωρήθηκε παγκόσμια απειλή. Οι Εβραίοι του 1930 είναι σήμερα οι μουσουλμάνοι» τονίζει ο καθηγητής Ιστορίας στο Γέιλ του οποίου το βιβλίο «Απέναντι στην τυραννία – 20 μαθήματα από τον 20ό αιώνα» κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος. Η δημοκρατία απειλείται, παρά τους εξισορροπητικούς μηχανισμούς των εξουσιών στις ΗΠΑ. «Στο τέλος του δρόμου που ακολουθεί ο Τραμπ είναι το τέλος της δημοκρατίας. Η ανισοκατανομή του πλούτου, η μεγαλύτερη από το Κραχ του 1929, διευρύνεται. Και φτάνει κάποια στιγμή που η δημοκρατία δεν έχει πλέον καμία αξία ούτε για τους αδύναμους που σκέφτονται ότι δεν τους προσφέρει τίποτα, ούτε για τους ισχυρούς που ζουν ούτως ή άλλως σε άλλες σφαίρες».

Τι συνιστά στους Αμερικανούς; «Μία συνδρομή σε κάποια μεγάλη εφημερίδα που κάνει ερευνητική δημοσιογραφία. Διότι, τα περισσότερα από όσα γνωρίζουμε για τον Τραμπ τα μάθαμε χάρη στους δημοσιογράφους που έχουν την ευκαιρία να γράψουν Ιστορία».

Τελευταία Νέα