Πολύ πριν εμφανιστεί στην κεντρική πολιτική σκηνή, ο Εμανουέλ Μακρόν είχε ήδη διαγράψει μια ενδιαφέρουσα πορεία. Αυτά, σύμφωνα με τη «Μοντ», είναι τα βασικά της σημεία.

Αυτοεξόριστος στα 16 του

Στα 16 του ερωτεύεται την καθηγήτριά του Μπριζίτ Τρονιέ, 20 χρόνια μεγαλύτερή του και μητέρα τριών παιδιών. Η ρομαντική αυτή ιστορία δεν αφήνει καθόλου αδιάφορο το γυναικείο κοινό. Οι περισσότεροι πάντως δεν γνωρίζουν ότι ο 16χρονος Εμανουέλ έφυγε από το σπίτι του και αυτοεξορίστηκε στο Παρίσι για να βρει προστασία κάτω από τα φτερά της γιαγιάς του, Ζερμέν. Στη γαλλική πρωτεύουσα ο Εμανουέλ θα τελειώσει το σχολείο, ενώ οι γονείς του, γιατροί στο επάγγελμα και οι δύο, τον είχαν σχεδόν αποκηρύξει. Ολα αυτά του άφησαν ένα τραύμα που τον έκανε συγχρόνως πολύ ευαίσθητο, πολύ κοινωνικό –τουλάχιστον σύμφωνα με μια παλιά του φίλη από τη Σχολή Δημόσιας Διοίκησης και σήμερα διπλωματική σύμβουλο της δήμαρχου του Παρισιού Αν Ινταλγκό.

Η «δύναμη του προφανούς»

Οταν ο Φρανσουά Ολάντ τού πρότεινε να αναλάβει το υπουργείο Οικονομίας, ο Εμανουέλ Μακρόν ετοιμαζόταν να κάνει ποδήλατο στο Τουκέ, το πιο πολυτελές θέρετρο της Βόρειας Γαλλίας. «Ζήτησα μια ώρα για να το σκεφθώ. Ηθελα να βεβαιωθώ ότι θα ήμουν ελεύθερος να δράσω. Ξέρει ότι δεν είμαι άνθρωπος των συγκρούσεων αλλά ότι μπορώ να φύγω» θα έλεγε για εκείνη την πρόταση. Οσοι γνώριζαν ότι είχε αυτοεξοριστεί στο Παρίσι στα 16 του ήξεραν ότι δεν φοβόταν να αναλάβει ευθύνες. Το 2007 ήταν οι γονείς του που ύψωσαν λευκή σημαία για να πάνε στον γάμο του γιου τους. Εκεί τον άκουσαν να μιλάει για τη «δύναμη του προφανούς». Και σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες συγκινήθηκαν.

Πριν από την πολιτική

Είχε περάσει από την επενδυτική τράπεζα των Ρότσιλντ όπου ηγήθηκε της εξαγοράς από τη Nestlé, μιας θυγατρικής της αμερικανικής Pfizer. Στο μεταξύ είχε προλάβει να λάμψει στην ακαδημαϊκή κοινότητα ως βοηθός του φιλόσοφου Πολ Ρικέρ (πολλά βιβλία του έχουν κυκλοφορήσει στα ελληνικά). Στη ζωή του έχει ζητήσει τουλάχιστον μία φορά συγγνώμη: ήταν στις αρχές του 2000 όταν δήλωσε ότι πολλοί από τους εργάτες των σφαγείων Gad που είχαν κλείσει έμειναν άνεργοι επειδή ήταν «αγράμματοι».

«Ούφο» και «σταρτ απ» για τους Σοσιαλιστές

«Πήγε στο υπουργείο Οικονομίας χωρίς να έχει κάνει ποτέ στο παρελθόν πολιτική» λένε οι εχθροί του. Ανάμεσα σε αυτούς, ενδεχομένως και τους πιο ορκισμένους, είναι και η αριστερή πτέρυγα του Σοσιαλιστικού Κόμματος. «Ερχεται κόσμος και μας λέει ότι εάν δεν τον υπερασπιστούμε απέναντι στην εργασιακή μεταρρύθμιση (σ.σ.: γνωστός και ως νόμος Μακρόν) θα ψηφίσουν Εθνικό Μέτωπο» δηλώνει η βουλευτής Καρίν Μπερζέρ. Και προσθέτει: «Στα γραφεία του κόμματος οι βουλευτές διαμαρτύρονται: «Αυτός θα μας κάνει να χάσουμε τις εκλογές». Για τον επικεφαλής του PS Ζαν – Μαρί Κολομπανί ο Εμανουέλ Μακρόν είναι μια «σταρτ απ». Και τι άλλο; «Ενσαρκώνει την μεταϊστορική, φιλοεπιχειρηματική και κοινωνιστική Αριστερά».

«Collabo*» για τη Δεξιά

Η Δεξιά βλέπει στο πρόσωπο του Μακρόν έναν κίνδυνο. Μερικούς μήνες μετά τον διορισμό του στο υπουργείο Οικονομίας, ο Νικολά Σαρκοζί κάλεσε με περίσσευμα ειρωνείας τον Μακρόν να ενταχθεί στους Ρεπουμπλικανούς. Ο πρώην πρόεδρος δεν σταμάτησε εκεί: «Μακρόν, αυτός ο χιουμορίστας που παριστάνει τον υπουργό!» έλεγε. Ο τραπεζίτης Φιλίπ Βιλέν έγινε ο μεγαλύτερος αντίπαλός του από τότε που η εφημερίδα «Λε Φιγκαρό», της οποίας υπήρξε αντιπρόεδρος, υπερασπίστηκε τον Μακρόν απέναντι στους αντάρτες του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Η έχθρα αυτή αποκαλύφθηκε όταν το SMS που είχε γράψει στον διευθυντή σύνταξης της εφημερίδας Αλεξίς Μπρεζέ, πήγε κατά λάθος στον ίδιο τον ίδιο τον Μακρόν. Τι έλεγε το μήνυμα; «Είναι τρελό να μετατρέψουμε τον Μακρόν σε θύμα. Εάν είναι φιλελεύθερος δεν έχει καμία δουλειά με τους Σοσιαλιστές. Είναι ένας collabo. Θα τον εκτελέσουμε πολιτικά στην Απελευθέρωση τον Μάιο του 2017!». Ο Μακρόν δεν έχασε την ευκαιρία να απαντήσει με ένα λακωνικό: «Καλώς να έρθει».

* Collabo αποκαλούσαν στη Γαλλία τους συνεργάτες των Ναζί.