Από την εντυπωσιακή ανατροπή στην υπόθεση Στρος-Καν αποδεικνύεται για άλλη μια φορά η σοφία της αρχής του τεκμηρίου της αθωότητας. Αλλά πριν καταδικάσουμε το αμερικανικό δικαστικό σύστημα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το ίδιο τεκμήριο. Σε μια υπόθεση με πολλές εκπλήξεις, η Δικαιοσύνη της Νέας Υόρκης αποδείχθηκε «σκληρή αλλά δίκαιη», όπως είχε πει κάποτε ένας κωμικός γκάνγκστερ σε μια ταινία των Μόντι Πάιθον. Αυτό που είδαμε όλο αυτό το διάστημα δεν είναι μια παρωδία Δικαιοσύνης, αλλά ο τρόπος με τον οποίο λειτουρεί η πραγματική Δικαιοσύνη. Το γεγονός ότι ο Ντομινίκ Στρος-Καν οδηγήθηκε από το «Sofitel» στη φυλακή και από εκεί σε κατ’ οίκον περιορισμό σε ένα σπίτι συνηγορεί υπέρ της Νέας Υόρκης. Ασφαλώς δεν θα συμφωνούσαν πολλοί στη Γαλλία ή γενικά στην Ευρώπη. Συνηθίζουμε να θεωρούμε τα δικά μας δικαστικά συστήματα ανώτερα από τα άλλα. Το αμερικανικό δικαστικό σύστημα μεταχειρίστηκε τον Στρος-Καν σκληρά – σκληρότερα απ’ ό,τι θα ήθελαν πολλοί Ευρωπαίοι. Αλλά απέδωσε δικαιοσύνη.