«Σκεφτείτε τις ευθύνες μας απέναντι στους φτωχούς»

Στο τελευταίο ταξίδι του στην Αιθιοπία, ο Μπομπ Γκέλντοφ είχε πάει στην

ορεινή ανατολική περιοχή της χώρας, όχι μακριά από τη λίμνη Τάνα, την πηγή του

Μπλε Νείλου.

«Πήγα σε ένα πρόγραμμα εκεί και όλοι οι άνθρωποι του χωριού ήρθαν να μας

συναντήσουν, στάθηκαν προσοχή σε μια μακριά γραμμή. Χαμογελούσαν και φορούσαν

όλοι τους φόρμες σκισμένες και γεμάτες τρύπες, που δεν τους προστάτευαν από το

παραμικρό. Ήταν ένα πρόγραμμα κατά το οποίο είχαν κάποτε χρησιμοποιήσει

επικίνδυνα χημικά, αλλά τα χρήματα τελείωσαν και αυτοί επέστρεψαν στην αρχαία

παράδοσή τους να χρησιμοποιούν για φυτοφάρμακο ούρα ανθρώπων και ζώων. Αλλά

πόσο περήφανοι ήταν για τις άχρηστες φόρμες τους, μέσα στις οποίες ψήνονταν

κάτω από τον καυτό αφρικάνικο ήλιο».

H πραγματικότητα. Μπορεί να ήταν αυτό, λέει, που τον παρακίνησε. Αλλά

μετά την εικόνα αυτή ήρθε μια άλλη και μετά μια άλλη. H εικόνα των λευκών

αυτοκινήτων του ΟΗΕ να προκαλούν συμφόρηση στους δρόμους της Αντίς Αμπέμπα,

μιας από τις φτωχότερες πρωτεύουσες του κόσμου. H εικόνα της γυναίκας που

συνάντησε σ’ ένα εστιατόριο της Αντίς Αμπέμπα και που αποδείχθηκε πως ήταν η

υπουργός Υγείας της γειτονικής Σομαλιλάνδης (περιοχή στη Βόρεια Σομαλία). Του

έδειξε μια φωτογραφία ενός νοσοκομείου που είχε κτίσει. «Το είχε κτίσει με

δικά της χρήματα, τα οποία είχε κερδίσει όταν δούλευε στις ΗΠΑ… Υπάρχουν

καλά πράγματα που γίνονται παντού. Αλλά είναι όλα αποσπασματικά… H

πραγματικότητα εξακολουθεί να είναι η κρίσιμη, αδυσώπητη, απόλυτη φτώχεια».

Ο Γκέλντοφ σκέφτηκε πως αυτό που χρειάζεται για την 20ή επέτειο από το Live

Aid, το 2005, είναι ένα νέο σχέδιο το οποίο θα ενώσει όλες αυτές τις τελείες,

μια Μεγάλη Ιδέα που θα είναι για τον 21ο αιώνα αυτό που ήταν η έκθεση Μπραντ

στη δεκαετία του 1970: το έναυσμα για να ξανασκεφτεί μια ολόκληρη γενιά τις

ευθύνες της έναντι των φτωχών του κόσμου.

Έτσι ο Γκέλντοφ στράφηκε στον Τόνι Μπλερ και κατάφερε να τον πείσει όχι μόνο

να συστήσει μια επιτροπή, την Επιτροπή για την Αφρική, αλλά και να είναι ο

πρόεδρός της. Ο Γάλλος πρόεδρος Ζακ Σιράκ διόρισε έναν επίτροπο, το ίδιο και ο

Τζορτζ Μπους. Ο Γκέλντοφ θα είναι ο ίδιος επίτροπος, ενώ επιτρόπους θα

διορίσουν επίσης οι κυβερνήσεις της Κίνας, της Κένυας και της Αιθιοπίας. Ο

Βρετανός υπουργός Οικονομικών Γκόρντον Μπράουν θα είναι μέλος της επιτροπής

αυτής και παράλληλα θα προεδρεύει της οικονομικής υποομάδας της. «Στόχος θα

είναι να εξεταστεί το πολιτιστικό και φιλοσοφικό πλαίσιο που εξηγεί τι

καθορίζει τον τρόπο που λειτουργεί ο κόσμος – και γιατί αφήνει την Αφρική

πίσω», λέει ο Γκέλντοφ.

Το χάσμα. Την τελευταία δεκαετία, ο Γκέλντοφ συναντήθηκε με τον Πάπα,

τον Μπιλ Κλίντον, τον Τζορτζ Μπους, τον Τόνι Μπλερ και άλλους ισχυρούς. «Δεν

υπήρξε ούτε ένας που να μη θέλει να κάνει τα πράγματα καλύτερα», λέει. Ξέρει

πως οι κυνικοί θα σαρκάσουν: «Θα πουν, «αν νοιάζονται τόσο, γιατί δεν κάνουν

αυτό, αυτό κι αυτό;»». Μέρος της δουλειάς της επιτροπής θα είναι να βρει αυτό

το γιατί. «Υπάρχει ένα τρομερό χάσμα ανάμεσα σ’ αυτό που θέλουμε -να

βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους- και σ’ αυτό που γίνεται στην πράξη -συχνά

κάνουμε τη ζωή τους χειρότερη. Πρέπει να εξηγήσουμε αυτό το χάσμα», τονίζει.

«Άραγε η εικόνα μας για το μέλλον θα είναι και πάλι παιδιά της Αφρικής να

πεθαίνουν στις τηλεοπτικές οθόνες μας; Δεν μπορεί να γίνει αυτό. Κάτι πρέπει

να κάνουμε. Έχουμε την ευκαιρία να αναζωογονήσουμε μια ολόκληρη ήπειρο, όπως

έκανε το σχέδιο Μάρσαλ για την Ευρώπη μετά τον B’ Παγκόσμιο Πόλεμο».