Με αυλαία βαριά από την τραγωδία του Αματρίτσε ξεκινά σήμερα το Φεστιβάλ Βενετίας –δίχως ελληνικά ονόματα αυτή τη φορά, αλλά με σπουδαίες υπογραφές και ταινίες που έχουν, για τους δικούς τους λόγους, προκαλέσει ήδη αντιδράσεις στο κινηματογραφικό στερέωμα. Πάρτι έναρξης, όμως, δεν θα υπάρξει.

Η επίσημη ανακοίνωση της Μόστρα, με πρόεδρο της κριτικής επιτροπής τον Σαμ Μέντες, έχει ως εξης: «Η Μπιενάλε της Βενετίας ανακοινώνει πως έχει ήδη ακυρώσει το επίσημο δείπνο και το πάρτι στην παραλία που παραδοσιακά ακολουθούν την επίσημη έναρξη του 73ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας, προγραμματισμένη για την 31η Αυγούστου. Η Μπιενάλε πενθεί και εκφράζει τα βαθύτατα συλλυπητήριά της για τα θύματα και την απόλυτη αλληλεγγύη και στήριξη στις κοινότητες που επλήγησαν από τον σεισμό».

Η Μόστρα θα ανοίξει με το «La La Land» που σκηνοθετεί ο Ντάμιεν Σαζέλ. Κι αν το όνομα δεν σας λέει κάτι, σας θυμίζουμε πως πρόκειται για τον σκηνοθέτη του «Χωρίς μέτρο». Πρωταγωνιστούν οι Ράιαν Γκόσλινγκ και Εμα Στόουν –ονόματα που θα χαροποιήσουν τους φωτογράφους. Οι δε κινηματογραφόφιλοι βαρέων βαρών περιμένουν με αγωνία το «Voyage of time» του Τέρενς Μάλικ, ένα ντοκιμαντέρ για τη δημιουργία του κόσμου που ο σκηνοθέτεις φιλμάρει/μοντάρει τα τελευταία δέκα τουλάχιστον χρόνια. Επίσης, ο Χιλιανός Πάμπλο Λαρέν κάνει το πέρασμα του στις ΗΠΑ με το «Jackie», μια βιογραφία της Τζάκι Κόλινς με τη Νάταλι Πόρτμαν στον πρώτο ρόλο. Σημειώστε πως η αμέσως προηγούμενη ταινία του ήταν η βαριά κι ασήκωτη «Λέσχη» που έφυγε από το Φεστιβάλ Βερολίνου με την Αργυρή Αρκτο.

ΚΟΥΣΤΟΥΡΙΤΣΑ – ΜΠΕΛΟΥΤΣΙ. Το «On the milky road», με πρωταγωνίστρια τη Μόνικα Μπελούτσι, αποτελεί την τελευταία ταινία του Εμίρ Κουστουρίτσα, ο οποίος έχει να εμφανιστεί καιρό στο φιλμικό προσκήνιο. Γιατί όμως στη Βενετία και όχι στις Κάννες; Αλλωστε, ο Εμίρ είναι ένας από τους ελάχιστους σκηνοθέτες που έχει βραβευτεί δύο φορές με τον Χρυσό Φοίνικα («Ο πατέρας λείπει σε ταξίδι για δουλειές» – 1985, «Underground» – 1995). Μόνο που ο τελευταίος βγήκε πρόσφατα και αναφέρθηκε με τα χειρότερα στις Κάννες, κάνοντας λόγο για πολιτικές σκοπιμότητες που άφησαν την ταινία του απέξω από το διαγωνιστικό τους τμήμα, τον περασμένο Μάιο. «Το έκαναν επειδή στηρίζω τον Πούτιν» είπε μάλλον ξεκάθαρα. Και φυσικά άλλο που δεν ήθελε η διεύθυνση της Βενετίας. Οχι πως λείπουν γενικά οι προκλήσεις από τη Μόστρα. Στο «Bad Batch» της Λίλι Αμινπούρ (του «Ενα κορίτσι γυρίζει μόνο τη νύχτα») ένα love story γεννιέται σε μια κοινότητα κανιβάλων.

Ενα σημαντικό εγχείρημα όμως είναι και η προβολή 40 λεπτών του «Jesus VR – The Story of Christ». Τι σημαντικό έχει άλλη μια ταινία για τον Χριστό, θα σκεφτείτε. Μα τούτη εδώ είναι γυρισμένη σε 360 μοίρες και το απόσπασμά της θα προβληθεί σε μια αίθουσα ειδικά κατασκευασμένη γι’ αυτόν τον σκοπό με 50 συσκευές εικονικής πραγματικότητας και περιστρεφόμενες πολυθρόνες.

Ηδη σκηνοθέτες σαν τον Στίβεν Σπίλμπεργκ και τον Μπράιαν ντε Πάλμα έχουν αναφερθεί αρνητικά στο συγκεκριμένο φορμά –ο πρώτος μάλιστα τόνισε πως «εξαφανίζεται πλήρως ο αφηγηματικός χαρακτήρας του μέσου. Οι σκηνοθέτες έχουν προσπαθήσει να αφηγηθούν μέσω της εικονικής πραγματικότητας εδώ και 40 χρόνια και κανείς τους δεν τα ‘χει καταφέρει».

Οι φίλοι της επιστημονικής φαντασίας πάντως έχουν να περιμένουν το «Arrival» του Καναδού Ντενί Βιλνέβ («Prisoners», «Sicario: Ο εκτελεστής») με την Εϊμι Ανταμς στον ρόλο μιας γλωσσολόγου που αναλαμβάνει να λύσει το πρόβλημα επικοινωνίας ανάμεσα στην ανθρωπότητα και μιας στρατιάς εξωγήινων.
Τέλος, ο Βιμ Βέντερς συνεργάζεται ξανά με τον συγγραφέα Πέτερ Χάντκε («Οι ευτυχισμένες μέρες του Αρανουέζ» – σε 3D), ενώ στην ταινία «The light between oceans» του Ντέρεκ Σιαφράνς πρωταγωνιστούν οι Μάικλ Φασμπέντερ και Αλίσια Βικάντερ, οι οποίοι και μεγαλώνουν σαν δικό τους ένα εγκαταλειμμένο μωρό. Σημειώστε πως Μάικλ και Αλίσια αποτελούν ζευγάρι και στην πραγματικότητα.

Οι ταινίες του διαγωνιστικού τμήματος

«The Bad Batch», Αννα Λίλι Αμιπούρ (ΗΠΑ), «Une Vie», Στεφάν Μπριζέ (Γαλλία/Βέλγιο), «La La Land», Νταμιέν Σαζέλ (ΗΠΑ), «The Light Between Oceans», Ντέρεκ Σιαφράνς (ΗΠΑ/Αυστραλία/Νέα Ζηλανδία), «El Ciudadano Ilustre», Μαριάνο Κον, Καστον Ντιπράτ (Αργεντινή/Ισπανία), «Spira Mirabilis», Μάσιμο Ντ’ Ανόλφι, Μαρτίνα Παρέντι (Ιταλία/Ελβετία), «The Woman Who Left», Λαβ Ντιάζ (Φιλιππίνες), «La Region Salvaje», Αμάτ Εσκαλάντε (Μεξικό), «Nocturnal Animals», Τομ Φορντ (ΗΠΑ), «Piuma», Ρόαν Τζόνσον (Ιταλία), «Paradise», Αντρέι Κοντσαλόβσκι (Ρωσία/Γερμανία), «Brimstone», Μάρτιν Κουλχόβεν (Ολλανδία/Γερμανία/Βέλγιο/Γαλλία/Βρετανία/Σουηδία), «On The Milky Road», Εμίρ Κουστουρίτσα (Σερβία/Βρετανία/ΗΠΑ), «Jackie», Πάμπλο Λαρέν (ΗΠΑ/Χιλή), «Voyage Of Time», Τέρενς Μάλικ (ΗΠΑ/Γερμανία), «El Cristo Ciego», Κρίστοφερ Μάρεϊ (Χιλή/Γαλλία), «Frantz», Φρανσουά Οζόν (Γαλλία), «Questi Giorni», Τζουζέπε Πιτσιόνι (Ιταλία), «Arrival», Ντενί Βιλνέβ (ΗΠΑ), «Les Beaux Jours D’Aranjuez», Βιμ Βέντερς (Γαλλία/Γερμανία).