Αναζήτηση
Σε μία αμυδρά φωτισμένη αίθουσα η Σου Γουανγιάν στέκεται στις μύτες των ποδιών της φορώντας ένα μπλε φουρό και περιμένει να ξεκινήσει η μουσική. Μόνο οι λεπτές ρυτίδες γύρω από τα μάτια και τα γκρίζα μαλλιά της τη διαφοροποιούν από μία κλασική μπαλαρίνα.
Στην Κίνα, οι γυναίκες που βγαίνουν στη σύνταξη διαλέγουν νέα χόμπι μπαίνοντας στη χρυσή τρίτη ηλικία και το …μπαλέτο έχει γίνει μία δημοφιλής απασχόληση για τις άνω των 50 χρόνων. Η 58χρονη Σου διάλεξε νωρίς φέτος το μπαλέτο όταν ιδρύθηκε στην πόλη που ζει, τη Ζενγκτζόου, ένας θίασος με το όνομα «Ασημένιος Κύκνος». Ο θίασος αποτελείται από 18 μέλη με μέσο όρο ηλικίας 55 ετών. Η μεγαλύτερη είναι 62 χρόνων.
«Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη όταν κέρδισα το πρώτο βραβείο. Ο θίασος έχει αυστηρά κριτήρια για το βάρος και ύψος του χορευτή» θυμάται η Σου. Στην αρχή οι γυναίκες βρέθηκαν αντιμέτωπες με πολλές δυσκολίες καθώς μάθαιναν τις τεχνικές του χορού. Τα οστά και τα άκρα σε αυτήν την ηλικία δεν είναι τόσο γερά όσο των νέων, ενώ οι περισσότερες από αυτές δεν γνώριζαν καν τις βασικές χορευτικές κινήσεις. Ο θίασος ξεκίνησε μαθήματα μπαλέτου για άτομα άνω των 50 χρόνων τα οποία δεν είχαν ποτέ την ευκαιρία να χορέψουν. Όπως ήταν φυσικό, αυτό ήταν εξαιρετικά δύσκολο. Η πρώτη δυσκολία ήταν οι ασκήσεις των ποδιών. Όταν η Σου σήκωσε το αριστερό της πόδι για να το βάλει αργά πάνω στην μπάρα, πόνεσαν τα γόνατά της και σχεδόν έχασε την ισορροπία της. Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν όταν προσπάθησε να σταθεί στις μύτες των ποδιών. Έπρεπε να σταματά και να κάνει μασάζ στα πόδια της κάθε δέκα λεπτά. Τα δάχτυλά των ποδιών της τραυματίσθηκαν σοβαρά.
Με την πάροδο του χρόνου όμως το μπαλέτο έγινε ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της. Ό,τι και αν κάνει –είτε μαγειρεύει, είτε βλέπει τηλεόραση, είτε περιμένει στη στάση του λεωφορείου– η Σου ασυναίσθητα στέκεται στις μύτες των ποδιών της. Η Σου ένοιωσε αφόρητη μοναξιά όταν βγήκε στη σύνταξη έπειτα από χρόνια που δούλευε ως υπάλληλος σε μία κρατική υπηρεσία. Είναι διαζευγμένη και ζει με την 90χρονη μητέρα της. Οι μοναδικές καθημερινές της δραστηριότητες ήταν να βλέπει τηλεόραση και να πηγαίνει στο σουπερμάρκετ.
«Είχα ζαλάδες και δυσκολευόμουν να κοιμηθώ. Οι γιατροί μου πρότειναν να κάνω περισσότερη άσκηση στο ύπαιθρο» λέει η Σου. Πριν ανακαλύψει το μπαλέτο, η Σου είχε ξετρελαθεί από τους χορούς που χόρευαν τα ζευγάρια στα τοπικά πάρκα και στις πλατείες. Οι χοροί αυτοί που διοργανώνονταν στο ύπαιθρο έχει γίνει μία δημοφιλής απασχόληση των ηλικιωμένων Κινέζων χάρη στο χαμηλό κόστος και στις ευκολίες συμμετοχής.
Στην Κίνα σήμερα ζουν περίπου 230 εκατ. άνθρωποι ηλικίας άνω των 60 χρόνων, ποσοστό που αντιστοιχεί στο 17% του πληθυσμού της χώρας. Οι περισσότεροι από αυτούς μένουν μόνοι τους, καθώς τα παιδιά τους ζουν ακόμα και σε άλλες πόλεις. Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής στην Κίνα είναι μεν αποτέλεσμα της καλής υγείας των Κινέζων και της βελτίωσης της ιατρικής περίθαλψης, ωστόσο οι ηλικιωμένοι, κυρίως οι νέοι συνταξιούχοι, έχουν ανάγκη περισσότερες ψυχαγωγικές επιλογές για να ζήσουν μία πιο ευτυχισμένη, υγιή και κοινωνική ζωή.
«Ο χορός βελτίωσε τη υγεία μου και τώρα αισθάνομαι νεότερη», λέει η Σου. Πολλά μέλη του θιάσου χόρευαν ανά ζευγάρια σε υπαίθριες εκδηλώσεις, όμως ένα κοινό όνειρο από την παιδική τους ηλικία τις ενέπνευσε να πάνε στο θίασο μπαλέτου.
Πρόσφατα έγιναν viral στο διαδίκτυο οι φωτογραφίες που ανέβασαν ντυμένες μπαλαρίνες η Σου και η Ντου. Οι χρήστες του διαδικτύου τις αποκαλούν πλέουν «οι γιαγιάδες του μπαλέτου».
«Μεγαλώνουμε, αλλά μπορούμε να το κάνουμε με χαρά», λέει η Ντου.
