Στις πρώτες μέρες της Miramax, η επιτυχία του Κέβιν Σμιθ και του Χάρβεϊ Γουάινσταϊν φαινόταν να είναι αλληλένδετες. Ο Γουάινσαϊν ήταν ο άνθρωπος που έδωσε στον επίδοξο σκηνοθέτη ώθηση, όταν επέλεξε την αυτοχρηματοδοτούμενη ταινία «Clerks» (Υπάλληλοι) και στήριξε τις επόμενες ταινίες του Σμιθ, συμπεριλαμβανομένων των επιτυχιών «Chasing Amy» (Ακολουθώντας την Έιμι) και «Mallrats».

Οι ισχυρισμοί σχετικά με την αποτρόπαια συμπεριφορά του Γουάινσταϊν προς τις γυναίκες προφανώς έκανε τον Σμιθ να αισθανθεί άσχημα και τον οδήγησε να γράψει στο Twitter και να παραδεχτεί ότι αισθάνεται τώρα «ντροπιασμένος» επειδή ο κατηγορούμενος για σεξουαλική παρενόχληση και κακοποίηση γυναικών κινηματογραφικός παραγωγός «χρηματοδότησε τα πρώτα 14 χρόνια της καριέρας του».

Ο Σμιθ έκανε ένα ακόμα βήμα και ανακοίνωσε, σύμφωνα με το Entertainment Weekly, ότι κάθε μελλοντικό κέρδος από οποιαδήποτε ταινία του που χρηματοδοτήθηκε από τον Γουάινσταϊν θα διατεθεί στη μη κερδοσκοπική οργάνωση «Women in Film» που προωθεί τις ίσες ευκαιρίες για τις γυναίκες στην κινηματογραφική βιομηχανία.

Στη ανάρτησή του στο Twitter o σκηνοθέτης, σεναριογράφος και κινηματογραφικός παραγωγός τονίζει, μεταξύ άλλων, ότι πέρασε μία δύσκολη εβδομάδα, ότι απλά ήθελε να κάνει ταινίες, αλλά καμία ταινία δεν αξίζει όλα αυτά. «Ολόκληρη η καριέρα μου είναι συνδεδεμένη με κάτι τρομερό», έγραψε.

Όταν ένας χρήστης στο Twitter σχολίασε ότι οι πράξεις του Γουάινστιν δεν ήταν δικό του λάθος, ο Σμιθ έγινε περισσότερο συναισθηματικός.

«Δεν αναζητώ συμπάθεια. Ξέρω ότι δεν είναι δικό μου λάθος, αλλά δεν βοήθησα. Επειδή καθόμουν εκεί μιλώντας γι αυτόν τον άνθρωπο σαν να ήταν ήρωας, σαν να ήταν ο φίλος μου, σαν να ήταν ο πατέρας μου και μου άλλαξε τη ζωή μου. Και έδειξα σε άλλους ανθρώπους, «μπορείτε να ονειρευτείτε, και μπορείτε να κάνετε πράγματα, και αυτός ο άνθρωπος θα τα παρουσιάσει»».

«Έπλεκα το εγκώμιο ενός ανθρώπου, τον οποίο δεν γνώριζα. Δεν γνωρίζω τον άνθρωπο, τον οποίο περιγράφει ο Τύπος. Είναι σαφές ότι υπάρχει, αλλά αυτός ο άνθρωπος δεν έδειξε ποτέ τον εαυτό του σε μένα. Όλο αυτό πονάει, δεν συνέβη σε μένα, αλλά πονάει».