Αναζήτηση
Αφωνος
«Ο αγαπημένος σου Βίνσεντ»: Δεν γίνεται να μιλήσει κανείς για το «Loving Vincent» χωρίς να αναφερθεί στο αισθητικό του κομμάτι, πίσω από το οποίο κρύβεται μια αδιανόητη σε όγκο δουλειά: Πρόκειται για την πρώτη μεγάλου μήκους ταινία που έγινε ολόκληρη –ουσιαστικά –με ζωγραφική στο χέρι. Οι χαρακτήρες της ταινίας ερμηνεύονται από ηθοποιούς. Οι ηθοποιοί είτε δούλεψαν σε πλατό που κατασκευάστηκαν ειδικά για να μοιάζουν με πίνακες του Βαν Γκογκ είτε μπροστά από green screen. Οι πίνακες του Βαν Γκογκ και τα κινούμενα σχέδια επεξεργασμένα σε υπολογιστή προσαρμόστηκαν σε αυτά τα πλάνα. Στη συνέχεια, οι σχεδιαστές-ζωγράφοι χαρακτήρων ειδικεύτηκαν στο να οραματιστούν τους ηθοποιούς μέσα στα διάσημα πορτρέτα, ώστε να διατηρήσουν τα χαρακτηριστικά τους και συγχρόνως να φαίνεται ότι μοιάζουν και έχουν τον αέρα του χαρακτήρα στον πίνακα. Με άλλα λόγια, βρίσκεσαι διαρκώς, κάθε στιγμή, στο σύμπαν του μεγάλου ζωγράφου. Και η ιστορία; Ο Αρμάν Ρουλέν, γιος ταχυδρόμου, αναζητά τον Τεό, αδερφό του διάσημου ζωγράφου Βίνσεντ βαν Γκογκ. Εχει στα χέρια του την τελευταία επιστολή που έγραψε ο Βίνσεντ πριν αυτοκτονήσει. Σ’ αυτή κρύβεται ένα «μυστήριο» που φλερτάρει έντονα με το φιλμ νουάρ. Είναι αρκετό να υποστηρίξει ολόκληρο το φιλμ; Δεν είμαι βέβαιος. Δεν το σκέφτηκα κιόλας. Χάζευα το θέαμα από την αρχή μέχρι το τέλος.
«Ο Χιονάνθρωπος»: Περιμέναμε τόσο πολλά από αυτή, την πρώτη εμφάνιση του Χάρι Χόλε, εμβληματικού ήρωα του συγγραφέα Γιου Νέσμπο. Κατ’ αρχάς, η επιλογή του Μάικλ Φασμπέντερ είναι κάτι παραπάνω από ιδανική: Ο βρετανός ηθοποιός κουβαλά στο βλέμμα του όλα τα γνωρίσματα αυτού του τόσο ξεχωριστού ήρωα. Και η ταινία; Εδώ ξεκινούν τα προβλήματα. Ο αλκοολικός επιθεωρητής Χάρι Χόλε και η ομάδα του ξεκινούν την έρευνα για μια απλή, φαινομενικά, δολοφονία κι ανακαλύπτουν έναν ανησυχητικό αριθμό γυναικών που έχουν χαθεί στη διάρκεια των τελευταίων χρόνων. Και ο πρώτος καλείται να μπει στο μυαλό ενός επικίνδυνου δολοφόνου, αλλιώς άλλη μια γυναίκα θα δολοφονηθεί. Πρώτο πρόβλημα: Η συνεχής μουσική υπόκρουση, γεμάτη μπάσες νότες πιάνου και βιολιών «ζεσταίνει» την εικόνα και ακολούθως εξαφανίζει το κρύο! Ολόκληρο το φιλμ διαδραματίζεται στη χιονισμένη Νορβηγία, και δεν σε πιάνει ούτε τρέμουλο μέσα στη θέρμη του score. Την ίδια στιγμή οι δεύτεροι χαρακτήρες έρχονται και φεύγουν. Και το τελικό αποτέλεσμα δείχνει βεβιασμένο και χλιαρό.
«Η μάχη των φύλων»: Αληθινό γεγονός: Το 1973 διοργανώθηκε ένας πολύκροτος αγώνας τένις ανάμεσα στην παγκόσμια πρωταθλήτρια Μπίλι Τζιν Κινγκ (Εμα Στόουν) και τον 55χρονο πρώην πρωταθλητή και τζογαδόρο Μπόμπι Ριγκς (Στιβ Καρέλ). Ο αγώνας έπιασε τον παλμό της εποχής και πυροδότησε μια παγκόσμια συζήτηση πάνω στο θέμα της ισότητας των φύλων, προωθώντας έτσι το φεμινιστικό κίνημα. Αν και η ταινία ενδιαφέρεται απειροελάχιστα γι’ αυτό. Το βασικό της ζήτημα είναι ο έρωτας της Κινγκ για μια κομμώτρια, κομμάτι της πλοκής που η ταινία αποτυπώνει σε φιλμ με περισσή ευαισθησία. Οχι πως μένει απέξω ο Στιβ Καρέλ που, ομολογουμένως, έχει κι αυτός μια – δυο ευκαιρίες να χτίσει χαρακτήρα (και η ταινία τονίζει πως ο Μπόμπι Ριγκς δεν ήταν… μισογύνης αλλά άρρωστος τζογαδόρος). Μέχρι όμως να φτάσουμε στο μεγάλο γεγονός του αγώνα, έχουμε ήδη κουραστεί.
«Η μεγάλη υπόσχεση»: Δεν είχαν γραφτεί ωραία λόγια για το «Αραράτ» του Ατόμ Εγκογιάν. Τότε είχα διαφωνήσει εντόνως (γραπτώς). Προχθές, που είδα τούτο το φιλμ, θύμωσα κιόλας. Εξηγούμαι: Η ταινία διαδραματίζεται στις αρχές του 20ού αιώνα, όταν νεαρός Αρμένης φτάνει στην Κωνσταντινούπολη και ερωτεύεται την Αννα, σύντροφο ενός αμερικανού φωτορεπόρτερ –ο δε τελευταίος είναι αποφασισμένος να εκθέσει όλη την αλήθεια για τη γενοκτονία των Αρμενίων. Δε ξέρω τι ακριβώς κάνουν σ’ αυτή τη μελοδραματική σούπα ο Οσκαρ Αϊζαακ και ο Κρίστιαν Μπέιλ, οι του Χόλιγουντ πάντως θα μπορούσαν να σκεφτούν και μια καλύτερη ιστορία για να μιλήσουν για ένα τόσο σοβαρό γεγονός!
Βαθμοί: 3
