Η Ελλάδα άρχισε να αποκτά πραγματικούς ανθρώπους

Αγάπη

Αγαπώ τα καλοψημένα σουβλάκια, τις παγωμένες μπίρες και τις καλλίγραμμες γυναικείες γάμπες που σταυρώνουν.

Βία

Το να ξεχωρίζεις τα πράγματα σε καλό και σε κακό είναι αφελές. Κάποιες φορές, η βία είναι σχεδόν μονόδρομος. Δεν μπορείς να κατηγορήσεις τον κάτοικο της φαβέλας ή αυτόν που μένει σε ένα υπόγειο στην Πατησίων μαζί με άλλους δέκα… όπως δεν μπορείς να κατηγορήσεις το λιοντάρι. Και από πάνω, ο γιατρός με τριάντα χρόνια ανθρωπιστικών σπουδών που προτείνει μαστεκτομή μόνο και μόνο για να τσεπώσει τρία χιλιάρικα ακόμα.

Γυναίκες

Γυναίκες που κουτσαίνουν ανυπεράσπιστες πάνω σε τακούνια διώροφα. Γυναίκες σαν σταρ του σινεμά. Γυναίκες άδειο πιάτο. Κι άλλες, πάλι, γυναίκες που βαδίζουν σαν γάτες στο περβάζι. Φτιάχνουν φαΐ απ’ οτιδήποτε, περπατάνε κι όλα γύρω γίνονται ακίνητα. Γυναίκες που με λήστεψαν κι ακόμα με ληστεύουν. Γυναίκες όπως τα κυκλάμινα, το ζαμπόν, η δίψα, το ξυράφι, η αγρύπνια. Γυναίκες όπως όλα.

Δημόσιο

Δημόσιο είναι δυο υπάλληλοι σε ένα άδειο μουσείο γύρω από μια σόμπα αλογόνου που σου λένε ότι η γκαρνταρόμπα δεν λειτουργεί γιατί απουσιάζει ο αρμόδιος.

Επανάσταση

Η επανάσταση γίνεται με κόσμο κι εγώ είμαι αντικοινωνικός.

Ζωγραφική

Η ζωγραφική δεν είναι ταξίδι ούτε ρομαντζάδα. Επίσης δεν διαθέτει κανενός είδους ιερότητα. Είναι όπως όλα τα κανονικά πράγματα, το δέσιμο των κορδονιών, η μύγα στο τζάμι ή το χέρι σου στο μπλέντερ. Μονάχα που η καλή ζωγραφική είναι λιγάκι αλλήθωρη και καταφέρνει να κάνει μια πρωτότυπη ανάγνωση του παρόντος χρόνου έχοντας το άλλο της μάτι στραμμένο στο μέλλον.

Ηττα

Πάντοτε με ενδιέφεραν οι νικημένοι ακόμη και στη ζωγραφική μου. Ο ευτυχής, ο χαρούμενος δεν μου λέει τίποτα. Η ευτυχία δεν έχει βαθύτητα. Η ήττα είναι η κοινή μοίρα των ανθρώπων, όσο κι αν στοιβάζουμε πτυχία, αριστεία, όμορφες συζύγους, μετάλλια ανδρείας, προαγωγές, πολυτελή αυτοκίνητα, εξοχικές κατοικίες και ακριβοπληρωμένες κηδείες. Η ήττα είναι το άφευκτο πεπρωμένο των θνητών, των εθνών και των πολιτισμών.Το όλο ζητούμενο λοιπόν δεν είναι η νίκη αλλά η αντοχή. Η ζωή είναι πιο πολύ πυγμαχικός αγώνας παρά σκάκι.Ο ξοφλημένος πρωτοπαλαιστής, η γερασμένη πόρνη, ο ποιητής στο τρελάδικο, η ξεχασμένη σταρ, ο κουτσός λαχειοπώλης, η λησμονημένη του Σαχτούρη, ο Αγιος Σεβαστιανός με το βέλος στα πλευρά, η χρεοκοπημένη Ελλάδα και ό,τι άλλο αντέχει είναι αυτό που με ενδιαφέρει.

Θεός

Δεν έτυχε να γνωριστούμε ποτέ. Εχω μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στις σόλες των παπουτσιών μου από αυτό που ονομάζουνε ανώτερο ον.

Ιδέα

Οι ιδέες είναι αδιάφορες. Ολόκληρα έθνη σπαταλήθηκαν σε μεγάλες ιδέες. Η ζωγραφική δεν γίνεται με ιδέες αλλά με χρώμα.

Κρασί

Τα κορόιδα που δεν ξέρουν να γλεντήσουνε/

θέλνε με τους λουκουμάδες να μεθύσουνε/

και στον δρόμο σαν με βρούνε με πειράζουνε/

κράσο ο ένας κράσο ο άλλος μου φωνάζουνε/

μα εγώ σαν πίνω κράσο κούκλα μου χρυσή/

δεν φοβούμαι για να σπάσω από το κρασί.

Παναγιώτης Τούντας

Λαϊκισμός

O λαϊκισμός είναι η βασική μέθοδος που μετήλθαν οι πολιτικοί, τα μέσα ενημέρωσης, το παπαδαριό και οι συνδικαλισταράδες για να φτάσουμε εδώ που φτάσαμε. Σαν μέθοδος επιτυγχάνει όταν απευθύνεται κυρίως σε εφησυχασμένους και βολεψάκηδες. Ο,τι υπήρξαμε δηλαδή ως λαός τις τελευταίες δεκαετίες.

Μοναξιά

Η μοναξιά είναι μπαξές με κρέατα κρεμασμένα στα τσιγκέλια, είναι φωταγωγός δίχως ενοίκους, είναι να πίνεις μπίρα στην άκρη της μπάρας και είναι πιο πολύ απ’ το να μη σε αγγίζει άνθρωπος ή απ’ την γκόμενα που σε άφησε. Η μοναξιά είναι κονιάκ που πίνεται σκέτο γι’ αυτό συχνά – πυκνά αποβαίνει αρκετά δημιουργική.

Νόμος

Νόμος είναι να σέρνουν στη φυλακή έναν φτωχοδιάβολο την ώρα που οι πραγματικοί ένοχοι ψάχνουν στις τσέπες τους τον πουροκόφτη.

Ξίδια

Ξίδια και ποτά; Τους χρωστάω ευγνωμοσύνη. Δεκαπέντε συναπτά έτη βιοπορίζομαι απ’ αυτά, μπάρμαν ολκής γαρ και νυν υπάλληλος στο Κτήμα Γεροβασιλείου. Επίσης είναι πολλές οι φορές που η κατανάλωσή τους με έσωσε απ’ την τρέλα.

Ομορφιά

Το επονομαζόμενο αλλιώς και «ωραίο»: η τέχνη σπατάλησε άσκοπα πολλούς αιώνες τρέχοντας ξοπίσω της.

Πολιτική

Το να μιλάς για πολιτική στην Ελλάδα του 2013 είναι να σαν να καπνίζεις Καρέλια βάζοντας βενζίνη στο ρεζερβουάρ. Στον κόσμο υπάρχει μεγάλη οργή, τη θεωρώ όμως αδικαιολόγητη. Γνωρίζαμε πώς κύλαγε το τσέρκι, γνωρίζαμε πώς γύρναγε το γρανάζι, αλλά καθόμασταν ήσυχοι γιατί είχαμε ακόμα τη βολή μας: λεφτουδάκια για να σκορπάμε στα Hondos Center, μεταθεσούλες στον στρατό, σπορ αυτοκίνητο με δόσεις, διορισμοί απ’ τα παράθυρα, το «Κλικ» και το «Cosmopolitan» για να μας καθοδηγούν πνευματικά, διακοπές στη Μύκονο Δεκαπενταύγουστο. Τώρα η φούσκα έσκασε και το καλό μέσα σε όλο αυτό το χάλι είναι ότι η Ελλάδα άρχισε να αποκτά πραγματικούς ανθρώπους με πραγματικά προβλήματα.

Ρίσκο

Ρίσκο είναι να κατεβαίνεις γρήγορα γρήγορα και με τα χέρια στις τσέπες τα βρεγμένα σκαλοπάτια, μόνο και μόνο για να χαμογελάσεις στο τέλος της σκάλας με όλα τα δόντια σου στη θέση τους.

Σεξ

Ούτε που τη γνώριζα καλά καλά

την έστησα λοιπόν στα τέσσερα και τη έδωσα να καταλάβει

ύστερα έπεσα ανάσκελα

ολάκερος εσταυρωμένος

έραψα το βλέμμα σε μια ρωγμή του ταβανιού

και μου ‘ρθε στο νου

εκείνος ο στίχος του Ρεμπό:

Je est un autre. Je est un autre.

«Εγώ είναι ένας άλλος»

Ταλέντο

Το ταλέντο και το προσωπικό στυλ είναι οι πιο κοντινοί συγγενείς της επιτυχίας. Η επιτυχία μέσω της σκληρής δουλειάς είναι το πιστεύω του χωριάτη.

Υποκρισία

Δεν πίστεψα ποτέ στον ακέραιο άνθρωπο, στην ευγενική ψυχή στα ειλικρινή αισθήματα. Το εγώ είναι ένας κακότροπος ασθενής και κάθε του έκφανση ως πράξη είναι ένα θέατρο. Κάτι τέτοιο έχει αναφέρει κάποτε ο Κωστής Παπαγιώργης. Οποιος έχει διαβάσει το «Υπόγειο» του Ντοστογιέφσκι καταλαβαίνει. Πάντως έχει πλάκα να αναζητάς τους δόλιους και κρυφούς ψυχικούς μηχανισμούς πίσω από κάθε πράξη.

Φύση

Η φύση είναι η μανούλα μας, παρ’ όλα αυτά βρίσκω γελοία τη φυσιολατρία. Η Κολωνακιώτισσα που εισπνέει βαθιά μπροστά στον λόγγο στο Μικρό Πάπιγκο, το αγκαλιασμένο ζευγάρι στο ηλιοβασίλεμα της Σαντορίνης ή ο ζωγράφος που ζωγραφίζει παπαρούνες μπροστά σε ετοιμόρροπες πόρτες παλιών αρχοντικών μού φαίνονται κωμικότατοι. Είμαι άνθρωπος της πόλης και τη βρίσκω με τσιμέντα, κεραίες και καζανάκια που γουργουρίζουν μετά τα μεσάνυχτα.

Χώμα

«Χους ει και εις χουν απελεύσει», όπως λέει και η νεκρώσιμη ακολουθία. «Χώμα είσαι και στο χώμα θα γυρίσεις», και προτείνω να μην το ψάχνουμε παραπέρα.

Ψέμα

To ψέμα είναι το αντώνυμο της αλήθειας, η οποία είναι ακόμα μεγαλύτερο ψέμα. Σε αυτή την ακαταλαβίστικη και σκληρή ζωή όλοι έχουμε ανάγκη από κάπου για να πιαστούμε μπας και τη βγάλουμε καθαρή. Ετσι πιανόμαστε από ψέματα, τα οποία ανάγουμε σε μεγάλες αλήθειες. Αλλος πιάνεται απ’ τον Θεό, άλλος απ’ το ποτό, άλλος απ’ τη ζωγραφική και άλλος απ’ το κυνήγι πεταλούδων στην Ανταρκτική.

Ωρα

Ωρα να τελειώνουμε με αυτή τη συνέντευξη, τα κορίτσια μας περιμένουν.

Ταυτότητα

Γεννήθηκε στην Κατερίνη το ’80 από γονείς φιλόλογους. Αυτός όμως βαριόταν το σχολείο και λάτρευε τον Γκάλη. Και όλα τα Σαββατοκύριακα μέχρι τα 23 του ακολουθούσε τον Αρη. Φώναζε και πλακωνόταν με την πρώτη ευκαιρία. Μπήκε στη Γυμναστική Ακαδημία, αλλά βγήκε στα μισά και έδωσε εξετάσεις για την Καλών Τεχνών.

Πήρε πτυχίο «και με βαθμό καλό», που λέει κι ο Κηλαηδόνης, από το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και έφυγε για τη Μαδρίτη. Μεταπτυχιακές σπουδές στις Μοντέρνες Πλαστικές Τέχνες και στην Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου Complutense. Αγγλικά – Ισπανικά και ένα ακόμα μεταπτυχιακό στην Οργάνωση-Διοίκηση Πολιτισμικών Μονάδων στο Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο. Εγινε «πεζικάριος της συμφοράς» στον Ελληνικό Στρατό και έτσι γνώρισε και την Κατερίνη. Είχαν προηγηθεί η Θεσσαλονίκη, τα Γιάννινα, η Μαδρίτη και ακολούθησαν το Βερολίνο και η Αθήνα. Εχει εργαστεί σε μανάβικο, γκαλερί, βιβλιοπωλείο, σχολή ζωγραφικής, στο Δημόσιο ως ωρομίσθιος εκπαιδευτικός και σε άπειρα μπαρ.

Πέρα από τη ζωγραφική και την ποίηση, ασχολείται με την πυγμαχία και είναι συνεργάτης του περιοδικού της Θεσσαλονίκης «SOUL». Εχει συλληφθεί δύο φορές, την πρώτη για επεισόδια στο γήπεδο και τη δεύτερη κατά τη διάρκεια της διαδραστικής performance του, «Ταχύτητα και επιβίωση», στους δρόμους της Μαδρίτης. Εχει επτά ομαδικές εκθέσεις και δύο ατομικές. Ποιήματά του έχουν δημοσιευθεί στον «Mανδραγόρα», στην «Παρέμβαση», στην «Οδό Πανός», ενώ δεν έχει πυγμαχήσει ποτέ σε κανονικό αγώνα. Αυτή την εποχή εκθέτει στο tzinoudis.tumblr.com