Σε πλήρη σύγχυση τελεί η κυβέρνηση σε ό,τι αφορά τις μεταρρυθμίσεις. Από τη

μία πλευρά ο υπουργός Οικονομίας κ. Αλογοσκούφης επιχειρεί με πραξικοπηματικές

μεθοδεύσεις, που προκαλούν μεγάλη κοινωνική ένταση, να περάσει το Ασφαλιστικό

των τραπεζών.

Από την άλλη, όμως, ο Πρωθυπουργός, σε ένα σόου… κοινωνικής συναίνεσης,

δηλώνει ότι «κανένα μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα δεν μπορεί να υλοποιηθεί εάν η

μεγάλη πλειοψηφία δεν στηρίζει την αναγκαιότητά του». Ο Κώστας Καραμανλής

εμφανίζεται να επιστρέφει στη φρασεολογία που χρησιμοποιούσε τον πρώτο χρόνο

της πρωθυπουργίας του και ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης (όπου

υποστήριζε πως είναι εναντίον των δραστικών αλλαγών και ότι θα επιδιώξει

κοινωνική συναίνεση), σε μια προσπάθεια να ακυρώσει τα χαρακτηριστικά

κοινωνικής αναλγησίας που έχει αποκτήσει στην κοινή γνώμη η κυβέρνησή του.

Αντί για την κοινωνική συναίνεση που ευαγγελίζεται τώρα ο Πρωθυπουργός πάντως,

η τροπολογία που κατέθεσε με τη συγκατάθεσή του ο κ. Αλογοσκούφης αναμένεται

να πυροδοτήσει θύελλα αντιδράσεων από τους τραπεζοϋπαλλήλους αλλά και από τα

συνδικάτα, καθώς εκλαμβάνεται ως παρέμβαση υπέρ των τραπεζών στις συλλογικές

διαπραγματεύσεις. H κυβερνητική «σκηνοθεσία» γίνεται εμφανής από το γεγονός

πως η τροπολογία κατατέθηκε στη Βουλή αφού επέστρεψε ο κ. Αλογοσκούφης στην

Αθήνα από τις Βρυξέλλες και αφού είχε ακούσει τον κ. Καραμανλή να μιλά για την

αναγκαιότητα της κοινωνικής γαλήνης και της κοινωνικής συνοχής!

H σύγχυση εντείνεται και με τις εξελίξεις σε ό,τι αφορά το νομοσχέδιο για την

εξυγίανση των ζημιογόνων ΔΕΚΟ, το οποίο η κυβέρνηση ουσιαστικά το απέσυρε για

να μην ανοίξει το μέτωπο με τους εργαζομένους, επειδή διαπιστώνει ότι στις

δημοσκοπήσεις οι πολίτες τη χαρακτηρίζουν κοινωνικά ανάλγητη και ότι

κινδυνεύει με πανωλεθρία στις εκλογές. Ο κ. Αλογοσκούφης επιχείρησε αρχικά να

«σώσει» τη μεταρρύθμιση αναβάλλοντας την υλοποίησή της, η υποχώρηση όμως ήταν

τόσο εμφανής, ώστε να προκαλέσει την αντίδραση της φιλελεύθερης πτέρυγας. Ο

Νίκος Γεωργιάδης και – κυρίως – ο Άρης Σπηλιωτόπουλος άσκησαν έντονη κριτική

στις ενέργειες της κυβέρνησης λέγοντας ότι φοβήθηκε το πολιτικό κόστος. Αυτή η

κριτική ενόχλησε το Μαξίμου και στις Βρυξέλλες ο Πρωθυπουργός δεσμεύτηκε ότι η

συγκεκριμένη μεταρρύθμιση για τις ΔΕΚΟ θα εφαρμοστεί. Ταυτόχρονα ωστόσο ο

υπουργός Μεταφορών Μιχάλης Λιάπης σε δηλώσεις του άφηνε εμμέσως να εννοηθεί

πως η κυβέρνηση δεν θα προχωρήσει σε μονομερείς νομοθετικές ρυθμίσεις με τη

λήξη της προθεσμίας – όπως προβλέπει το νομοσχέδιο – λέγοντας ότι

«μεταρρυθμίσεις χωρίς διάλογο και κοινωνική συναίνεση δεν γίνονται», ενώ

έστειλε το μήνυμα στους εργαζομένους πως δεν πρέπει να ανησυχούν γιατί τα

εργασιακά τους δικαιώματα είναι διασφαλισμένα.

Κυβέρνηση σε… σύγχυση

Ενώ ο Πρωθυπουργός τάσσεται υπέρ της κοινωνικής συναίνεσης, η τροπολογία που

κατέθεσε με τη συγκατάθεσή του ο κ. Αλογοσκούφης αναμένεται να πυροδοτήσει

θύελλα αντιδράσεων από τους τραπεζοϋπαλλήλους αλλά και από τα συνδικάτα, καθώς

εκλαμβάνεται ως παρέμβαση υπέρ των τραπεζών στις συλλογικές διαπραγματεύσεις

H πώληση της Εμπορικής πίσω από την τροπολογία

KYBEPNHTIKA στελέχη επισημαίνουν πάντως, πως ο Πρωθυπουργός στις

Βρυξέλλες επιχείρησε να τετραγωνίσει τον κύκλο – δηλαδή και τον κ. Αλογοσκούφη

που βάλλεται πανταχόθεν να υπερασπιστεί αλλά και το μήνυμα στην κοινή γνώμη να

στείλει ότι η κυβέρνησή του είναι κοινωνικά ευαίσθητη. Στην πραγματικότητα,

λένε, οι κινήσεις που υλοποιούνται υπακούουν σε διαφορετικές ανάγκες: H

επιλογή να προχωρήσει πραξικοπηματικά η κυβέρνηση στην τροπολογία για το

Ασφαλιστικό των τραπεζών ήταν υποχρεωτική, καθώς σε διαφορετική περίπτωση δεν

θα μπορέσει να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση της Εμπορικής. Τα έσοδα από

αυτήν την ιδιωτικοποίηση όμως τα έχει προϋπολογίσει ο κ. Αλογοσκούφης και σε

ταμειακή βάση αλλά και στο πρόγραμμα σταθερότητας που έχει υποβάλει στις

Βρυξέλλες και, όπως λένε κυβερνητικά στελέχη, δεν μπορεί να κάνει πίσω γιατί

θέτει σε κίνδυνο τον μείζονα πολιτικό στόχο της κυβέρνησης για το 2006 –

δηλαδή να βγει από την επιτήρηση των Βρυξελλών.

Αντίθετα, λένε τα ίδια στελέχη, η μεταρρύθμιση των ΔΕΚΟ δεν αναμένεται να

αποδώσει άμεσα αποτελέσματα και η κυβέρνηση θα προτιμήσει να αποφύγει αυτήν τη

στιγμή και σε αυτό το πεδίο τη σύγκρουση με τους εργαζομένους, την οποία

χαρακτηρίζουν αναπόφευκτη αν η κυβέρνηση προχωρήσει σε αλλαγές κανονισμών

εργασίας. Το μόνο που επιδιώκει η κυβέρνηση, λένε, θα είναι αυξήσεις στα

πλαίσια της εισοδηματικής πολιτικής στο Δημόσιο, δηλαδή 3%, ώστε να

συγκρατηθεί το έλλειμμα στους στόχους που έχει θέσει η κυβέρνηση.