H κυβέρνηση μεταδίδει αυτοϊκανοποιημένη, εν όψει των εγκαινίων της Διεθνούς

Έκθεσης Θεσσαλονίκης και της εκεί παρουσίας του Πρωθυπουργού K. Καραμανλή, πως

ελέγχει τις οικονομικές εξελίξεις, ότι καταφέρνει να μειώσει τα ελλείμματα

χωρίς μεγάλη επιβάρυνση των πολιτών και ακόμη πως με τις πρωτοβουλίες που

αναλαμβάνει και τις μεταρρυθμίσεις που προωθεί, δημιουργεί προοπτικές

ανάκαμψης της δραστηριότητας.

Ήδη επαίρεται πως πέτυχε την αύξηση των εξαγωγών, ότι κέρδισε χάρις στις

προσπάθειές της τη μάχη του τουρισμού και επιπλέον διατυμπανίζει πως

αντιμετωπίζει ευχερώς την κρίση του πετρελαίου, η οποία όμως την πιέζει και

της επιβάλλει αυτοσυγκράτηση σε κάθε είδους παροχές. Παραλλήλως μεταδίδει πως

θα νοικοκυρέψει τις ΔΕΚΟ, θα προωθήσει τις ιδιωτικοποιήσεις και ακόμη δηλώνει

πως προσβλέπει στην πώληση της Εμπορικής, κλείνοντας πονηρά το μάτι στους

μικρομετόχους.

Με άλλα λόγια το μήνυμα του Πρωθυπουργού από τη Θεσσαλονίκη θα είναι τριπλό

και θα συνοψίζεται ως εξής: «Πάμε καλά, ελέγχουμε την οικονομία, ξεπερνάμε τα

βάρη του ΠΑΣΟΚ, δημιουργούμε προϋποθέσεις ανάπτυξης, θα πάμε καλύτερα, όμως

χρειάζεται συνέχεια των προσπαθειών, δεν μπορούμε να δώσουμε παροχές, μας

έτυχε και η πετρελαϊκή κρίση, πρέπει να μειώσουμε τα ελλείμματα όπως έχουμε

δεσμευθεί στην Ευρώπη και βεβαίως να προωθήσουμε τις μεταρρυθμίσεις για να

ασφαλίσουμε το μέλλον και να αλλάξουμε την Ελλάδα».

Αδύναμα επιχειρήματα. Αυτό μέσες – άκρες θα είναι το κυβερνητικό

μήνυμα, με αυτό και με την επίκληση της κρίσης του πετρελαίου θα επιχειρήσει

να καλύψει τις ανεκπλήρωτες υποσχέσεις της. Όμως το μήνυμά της είναι ασθενές

και τα επιχειρήματά της αδύναμα. Οι υποψιασμένοι γνωρίζουν ότι η κυβέρνηση δεν

μείωσε τα ελλείμματα, όπως ισχυρίζεται. Τρομακτική ήταν η υστέρηση εσόδων και

σημαντικές παραμένουν οι υπερβάσεις δαπανών. H διαχείρισή της εμφανώς δεν

είναι επιτυχής. Το «θαύμα» που εμφανίζει στηρίζεται στην τιτλοποίηση των

βεβαιωμένων αλλά ανείσπρακτων εσόδων παρελθόντων ετών. Χρήση της δημιουργικής

λογιστικής επιχειρεί, την οποία άλλοτε απέρριπτε και για την κατακεραύνωσή της

οργάνωσε την απίστευτη απογραφή. Με δανεισμό δηλαδή θα μειώσει τα ελλείμματα,

για να μιλάμε τη γλώσσα της αλήθειας.

Ο τουρισμός επίσης δεν ανέκαμψε χάριν των προσπαθειών της. Αποτέλεσμα των

Ολυμπιακών Αγώνων τους οποίους περιφρόνησε είναι, και της συγκυρίας των

βομβιστικών ενεργειών στην Τουρκία και στην Αίγυπτο που έτυχαν τους

προηγούμενους μήνες και έστρεψαν κύματα τουριστών στο ασφαλές Αιγαίο. Δεν

είναι βέβαιο ότι και του χρόνου θα έχει την ίδια τύχη. Άλλωστε τις συνέπειες

της δικής της διαχείρισης θα τις δούμε του χρόνου, όταν θα έχει αποτιμηθεί το

ναυάγιο της ακτοπλοΐας, του άλλοτε λαλίστατου και τώρα «εξαφανισμένου» Μανώλη

Κεφαλογιάννη.

«Άρπαξαν» όσα μπορούσαν. Για την κρίση του πετρελαίου επίσης ουδέν

έπραξε, ούτε τις εναλλακτικές πηγές ενέργειας προώθησε, όπως διαφημίζει. Όπως

λέει και ο Στέφανος Μάνος, για να εκδοθεί μια άδεια ανεμογεννήτριας

χρειάζονται χίλιες μέρες αναμονής, όπως τον βεβαίωσε ο αρμόδιος υφυπουργός κ.

Σαλαγκούδης. Επιπλέον πονηροί όπως είναι, «άρπαξαν» όσα περισσότερα μπορούσαν

από τον αυξημένο ΦΠΑ των καυσίμων και αρνούνται βεβαίως το επίδομα θέρμανσης

στους Βορειοελλαδίτες που μαζικά τους ψήφισαν.

Ό,τι και να λέει η κυβέρνηση, όσο και αν ωραιοποιεί την κατάσταση, τα πράγματα

θα δυσκολέψουν προσεχώς. Από τη μια το πετρέλαιο και από την άλλη το διαρκές

κύμα ακρίβειας εξανεμίζουν τα λαϊκά εισοδήματα και καταβροχθίζουν τα ελάχιστα

της εισοδηματικής πολιτικής που θα αναγγελθεί προσεχώς.

H κοινωνία σε λίγο θα βλέπει μόνο τη φθορά της κυβέρνησης

Εκείνα τα ηχηρά της μεταρρύθμισης μπορεί να δημιουργούν εντυπώσεις, να

καλύπτουν την ανάγκη κάποιων, αλλά δεν πρόκειται και για τις σούπερ αλλαγές

που θα αλλάξουν το τοπίο και θα προκαλέσουν έκρηξη επιχειρηματικότητας και

ανάπτυξης. Όσοι έχουν παρακολουθήσει από κοντά τις οικονομικές εξελίξεις τα

τελευταία χρόνια γνωρίζουν πως τα προβαλλόμενα σήμερα ως μεγάλα

μεταρρυθμιστικά βήματα μοιάζουν αστεία μπροστά σε όσα διαρθρωτικά προωθήθηκαν

στα χρόνια της σύγκλισης και ιδιαιτέρως στην τριετία 1996 – 1998 και

αναγέννησαν πραγματικά την οικονομική δραστηριότητα στη χώρα.

Όσοι δεν παραμυθιάζονται γνωρίζουν πως η κρίση είναι μπροστά και τα

εμφανιζόμενα ήδη, μετά λίγους μήνες εξουσίας, φαινόμενα αλαζονείας δεν

προοιωνίζονται και τόσο ήσυχες μέρες για το κυβερνητικό στρατόπεδο. Μπορεί για

την ώρα να νιώθουν ισχυροί και μόνοι εξαιτίας των αδυναμιών της αντιπολίτευσης

να διατυπώσει καινούργιο όραμα και νέα δυναμική πρόταση, αλλά η κοινωνία σε

λίγο θα βλέπει μόνο τη φθορά της κυβέρνησης.

Αν μάλιστα η αντιπολίτευση και δη η αξιωματική καταφέρει να ξεπεράσει την

κρίση ταυτότητας και επεξεργασίας που σήμερα την καταδιώκει, αν καταφέρει να

επανατοποθετηθεί έναντι των προβλημάτων της χώρας και προσεγγίσει εκ νέου την

κοινωνία με όραμα σύγχρονο και δημιουργικό, η θέση τής σήμερα

αυτοϊκανοποιημένης κυβέρνησης δεν θα είναι η καλύτερη.