Ο όρος ατύχημα σήμαινε στο παρελθόν συμβάν που οφείλετο σε έλλειψη τύχης.

Σήμερα, πιστεύουμε πως εννέα στις δέκα φορές το ατύχημα οφείλεται σε ανθρώπινο

λάθος. Στη χώρα μας, το 50% των θανάτων σε παιδιά ηλικίας 1-14 ετών οφείλεται

σε ατύχημα, με τα αγόρια να κινδυνεύουν περισσότερο από τα κορίτσια.

Παράγοντες που ευνοούν το ατύχημα είναι η κόπωση, η πείνα, αισθητικές και

διανοητικές διαταραχές, η ανεπαρκής επιτήρηση, τα οικογενειακά προβλήματα, τα

προβλήματα στα σχολεία και, όπως τονίσαμε, το επικίνδυνο περιβάλλον. Για να

μειωθεί ο αριθμός των ατυχημάτων πρέπει οι ενήλικοι να εξασφαλίζουμε στα

παιδιά ακίνδυνο περιβάλλον, σωστή επίβλεψη και ιδιαίτερη εκπαίδευση. Τα

ατυχήματα που συμβαίνουν μέσα στο σπίτι και τον περιβάλλοντα χώρο υπερβαίνουν

το 50% του συνολικού αριθμού των ατυχημάτων. Το είδος του ατυχήματος έχει

φυσικά άμεση σχέση με την ηλικία και την ωριμότητα του παιδιού. Στα βρέφη έως

1 έτους τα συχνότερα ατυχήματα είναι οι πτώσεις και οι πνιγμοί. Οι γονείς δεν

πρέπει να αφήνουν το μωρό μόνο σε επικίνδυνο σημείο (λ.χ. αλλαξιέρα, κρεβάτι,

ριλάξ), να μη βάζουν μαξιλάρι στο κρεβάτι του, ούτε να του δίνουν παιχνίδια με

εξαρτήματα που μπορεί να καταποθούν. Στα παιδιά 1-5 ετών τα συχνότερα

ατυχήματα είναι οι δηλητηριάσεις, τα εγκαύματα και συμβάματα με παιχνίδια.

Συνεπώς, όχι φάρμακα, απορρυπαντικά, ποτά, τσιγάρα ή φυτοφάρμακα εκτεθειμένα

σε σημεία όπου φτάνουν τα παιδιά, όχι χερούλια από κατσαρόλες που εξέχουν από

την ηλεκτρική κουζίνα, όχι παιχνίδια με μικρά εξαρτήματα, σπαθιά, σφεντόνες,

φλογοβόλα όπλα – και τα κανονικά όπλα κλειδωμένα και ασφαλισμένα σε ψηλά

ντουλάπια. Στα μεγαλύτερα παιδιά, εκτός από τα προαναφερθέντα, ιδιαίτερη

προσοχή χρειάζεται και με τη γεμάτη νερό μπανιέρα, τα ολισθηρά δάπεδα, τις

πλαστικές σακούλες, τα ακατάλληλα μπαλκόνια, το χαμηλό στηθαίο στα παράθυρα,

τις πισίνες και τους ανελκυστήρες.

H Πόπη Αναστασέα-Βλάχου είναι επίκουρη καθηγήτρια Παιδιατρικής στο

Πανεπιστήμιο Αθηνών