E, λοιπόν αυτή την τετραετία δεν θέλω πολιτικούς στην κυβέρνηση. Έτσι,

για ΑΛΛΑΓΗ. Μάνατζερς θέλω. Γιατί, όπως αποδεικνύεται από την διεθνή πρακτική,

μάνατζερς μας κυβερνούν έτσι κι αλλιώς! Γιατί, δηλαδή, να έχουμε και

μεσολαβητές, οι οποίοι πρέπει να «αμείβονται» οι άνθρωποι;

Και να έπαιρναν μόνον τον μισθό του βουλευτή ή του υπουργού, πάει στα

κομμάτια. Εδώ, λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές, το ένα κόμμα κατηγορεί το

άλλο ότι «τα παίρνει». Έχουμε πνιγεί στη μίζα, το ρουσφέτι και την τροπολογία.

Εγώ, δηλαδή, ποιον πρέπει να ψηφίσω; Αυτόν που πήρε τα λιγότερα; Και ποιος

είναι αυτός; Προφανώς, αυτός που δεν έχει κυβερνήσει ακόμα την Ελλάδα. Στον

«πάγκο», λοιπόν, όλος ο κλάδος! Έτσι, για συμμόρφωση! Να πούμε στους

τεχνοκράτες ότι θέλουμε περίθαλψη, συντάξεις, παιδικές χαρές σε κάθε γειτονιά,

μισθούς, Παιδεία, Πολιτισμό, θέσεις εργασίας, Αξιοπρέπεια και ό,τι άλλο. Κι

όποιος δεν τα καταφέρνει, να τον απολύουμε και να προσλαμβάνουμε άλλον. Είμαι

όμως σίγουρος ότι ένα εφιαλτικό έρωτημα πλανιέται μέσα στο μυαλό σας. Ποιός θα

ελέγχει τη διαφθορά των αδιάφθορων τεχνοκρατών; Ησυχάστε. Ο «πάγκος» φυσικά.

Αφού είναι «μανούλα» στο να ανακαλύπτει τα σκάνδαλα των άλλων.

Κι όταν μας νοικοκυρέψουν οι μάνατζερς, να ξαναδιορίσουμε τα κόμματα, για να

ξαναχαρούμε και λίγη ιδεολογία, που ίσως στο μεταξύ να έχει ξαναποκτηθεί στον

«πάγκο». Κι όπως γίνεται πάντα σε παρόμοιους αφορισμούς, πρέπει να

διαχωρίσουμε τους έντιμους από τα λαμόγια. Γιατί αυτοί οι τελευταίοι μάς

αναγκάζουν και γράφουμε τέτοια σημειώματα.

Ο Γρηγόρης Βαλτινός, είναι ηθοποιός – σκηνοθέτης