Ζώντας σαν πρωταγωνιστές σε μια έντονα μεταβατική περίοδο δεν έχουμε

συνειδητοποιήσει όλοι την κρισιμότητα αυτή για τη χώρα μας. Θα ήμασταν πιο

κοντά στην περιγραφή της πραγματικότητας, αν λέγαμε ότι τα πράγματα στην εποχή

που ζούμε αλλάζουν πια όχι με μεγάλες ταχύτητες, αλλά με επιταχύνσεις. Κάποτε

το μέλλον ήταν μακριά. Σήμερα είναι πολύ κοντά και έρχεται ακόμη πιο κοντά,

απίστευτα γρήγορα.

Μπροστά σ’ αυτόν τον καταιγισμό του γρήγορου και του καινούργιου εμείς σαν

κοινωνία για να πετύχουμε τους στόχους μας πρέπει να έχουμε σύμμαχο το μέλλον,

σύμβουλο το παρελθόν και υποστηρικτή το σήμερα. Μόνον τότε μπορούμε να

οδηγηθούμε προς την Ιθάκη του ιστορικού ταξιδιού μας.

Σήμερα οξύνονται σε ολόκληρο τον κόσμο οι κοινωνικές ανισότητες και

αντιθέσεις, διευρύνεται η απόσταση μεταξύ πλουσίων και πτωχών μέσα στις ίδιες

τις χώρες και ταυτόχρονα διευρύνεται η απόσταση μεταξύ πλουσίων και πτωχών

χωρών, ανοίγει η ψαλίδα ανάμεσα σ’ αυτούς που κατέχουν τη γνώση και την

πληροφορία και σ’ αυτούς που αδυνατούν να ακολουθήσουν τον βηματισμό των

καιρών.

Η αποικιοκρατία της γνώσης είναι προ των πυλών.

Σήμερα βρίσκεται σε εξέλιξη η πολιτιστική αλλοτρίωση λαών με πλούσια ιστορία

και παράδοση.

Σήμερα απαξιώνονται διεθνείς οργανισμοί.

Σήμερα αντί του κεφαλαίου και της εργασίας που καθόριζαν αποκλειστικά την

ανάπτυξη μιας χώρας, πρώτος παράγοντας έχει αναγορευτεί η γνώση και ακολουθούν

η εργασία και το κεφάλαιο.

Σήμερα μια πλούσια χώρα αν δεν συμμορφωθεί με τα κελεύσματα των καιρών που

έρχονται από το μέλλον, πολύ γρήγορα, δηλαδή αύριο, γίνεται φτωχή.

Από την πόλη-κράτος της αρχαιότητας, φτάσαμε σήμερα στον κόσμο-κράτος, όπου

μία, μοναδική και ηγεμονεύσασα, χώρα επιχειρεί να επιβάλει ένα μονοπολιτισμό,

ένα μονοοικονομικό σύστημα, ένα διεθνές μονοπολιτικό σύστημα που θα της δίνει

τη δυνατότητα να αυξάνει την επιρροή της και να διευρύνει την ηγεμονία της.

Σήμερα μόνο τα υπερεθνικά σύνολα είναι μεγέθη που μπορούν να ταξιδέψουν στον

ωκεανό της παγκοσμιοποίησης που κατακλύζει κάθε τομέα ανθρώπινης δράσης.

Όλα γύρω μας αλλάζουν.

Τα μηνύματα των καιρών πολλά.

Οι προκλήσεις από το μέλλον περισσότερες.

Καθήκον μας λοιπόν είναι να αποκρυπτογραφήσουμε τα μηνύματα και να απαντήσουμε

με τόλμη, με όραμα και σχέδιο στις απαιτήσεις του μέλλοντος. Όσοι αυτό δεν το

αντιληφθούν θα μείνουν στο παρελθόν, γιατί ο χρόνος είναι σκληρός και γιατί

αυτό τούς αξίζει.

Και αν μεν πρόκειται για έναν απλό άνθρωπο, έναν απλό πολίτη, ε, μόνο ζημιά

στον εαυτό του θα κάνει, μιας και καθένας είναι υπεύθυνος για την τύχη του.

Αν όμως πρόκειται για πολιτικό, τότε οφείλει, αφού συμμαχήσει με το μέλλον να

φέρει την πρόοδο, την προκοπή και την ευημερία στον λαό του. Πρέπει λοιπόν να

ανοίξουμε τις λεωφόρους που επικοινωνούν με το μέλλον ως λαός και ως κοινωνία,

και αυτό θα πρέπει να γίνει υπό την καθοδήγηση και την ευθύνη των πολιτικών

και των κομμάτων.

Δεν μπορεί, ενώ τα προγράμματα έχουν έτσι, κάποιοι να δημαγωγούν και να

καθοδηγούν τους πολίτες στο να κλείνουν τους δρόμους, να βιαιοπραγούν εις

βάρος συμπολιτών, να αλυσοδένουν τα σχολεία και να υποκρίνονται κατά τα άλλα

ότι θέλουν τη γνώση, την πρόοδο και την προκοπή.

Τέτοιες λογικές και πρακτικές είναι καταδικασμένες πια στη συνείδηση κάθε

δημοκρατικού και προοδευτικού πολίτη. Ωστόσο, όσοι επιμένουν να τις διατηρούν

ή να τις ανασύρουν από το παλαιομοδίτικο οπλοστάσιό τους πρέπει να γνωρίζουν

ότι προσφέρουν εξαιρετικά επικίνδυνες υπηρεσίες αντικοινωνικής συμπεριφοράς

και οδηγούνται με ασφάλεια στο περιθώριο.

Ο Νίκος Γκεσούλης είναι υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Α’ Θεσσαλονίκης.