Ο φημολογούμενος ανασχηματισμός εννοείται ότι συνδέεται και με τη λειτουργία από το φθινόπωρο του νέου υπερταμείου για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Είναι κάτι εντελώς καινούργιο για το μαθημένο στον κρατισμό ελληνικό πολιτικό σύστημα, και παρότι ουδείς το ομολογεί, το φοβούνται τόσο τα νυν όσο και τα αυριανά στελέχη που θα βρεθούν στην κυβέρνηση.

Με άλλα λόγια, τα νέα πρόσωπα που θα μπουν στην κυβέρνηση θα πρέπει να είναι σε θέση να «οικειοποιηθούν» και τη λειτουργία του υπερταμείου που αναμένεται να παίζει κυρίαρχο ρόλο στα ελληνικά πράγματα – εφόσον φυσικά περπατήσει και δεν αποτελέσει έναν νέο Πύργο της Βαβέλ. Οι νέοι υπουργοί θα πρέπει να είναι πρόθυμοι να χάσουν κρίσιμη κυβερνητική ύλη, για την τύχη της οποίας δεν θα αποφασίζουν οι ίδιοι, αλλά κάποιος τεχνοκράτης ή και ξένος, δίχως γνώση της ελληνικής πραγματικότητας.

Εως τον Σεπτέμβριο θα μεταφερθούν σε αυτό συνολικά οκτώ νέες ΔΕΚΟ, τα ποσοστά των ΔΕΗ (34%), ΑΔΜΗΕ (πλην του 24% που πωλείται), ΕΥΔΑΠ (50%), ΕΥΑΘ (51%), ΕΛΒΟ, ΕΑΒ, Αττικό Μετρό και Κτιριακές Υποδομές, οι οποίες θα προστεθούν στις έξι αρχικές (ΟΑΣΑ, ΟΣΕ, ΕΛΤΑ, ΟΑΚΑ, ΟΣΥ, ΣΤΑΣΥ). Ενόψει της καθυστερημένης επιλογής του πενταμελούς Εποπτικού Συμβουλίου (του πρώτου επιπέδου διοίκησης), με πρόεδρο ορισμένο από τους θεσμούς, άνθρωπος που παρακολουθεί τις εξελίξεις εκτιμά ότι δύσκολα μπορεί να βρεθεί Ελληνας που να πληροί αυτά τα κριτήρια. Οχι μόνο δηλαδή να διαθέτει τη «διεθνή εμπειρία», αλλά και να πληροί τα πολιτικά κριτήρια των δανειστών, χωρίς να προξενήσει «δυσανεξία» στην κυβέρνηση. Η ίδια πηγή θεωρεί ότι μια καλή πολιτική λύση θα ήταν ο πρόεδρος του Εποπτικού Συμβουλίου να είναι Γάλλος, δεδομένου ότι ο πρόεδρος Ολάντ έχει στηρίξει τις μέχρι τώρα προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης.

Ευκαιρία ή πείραμα;

Οι «εκσυγχρονιστές», πάντως, του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν ότι το υπερταμείο συνιστά μια μοναδική ευκαιρία: να διαδραματίσει ένα καλό εργαλείο που θα βοηθήσει να αποκομματικοποιηθεί το Δημόσιο και να σπάσει το απόστημα του κρατισμού. Στον αντίποδα υπάρχει σε μεγάλη μερίδα της κυβέρνησης ο φόβος ότι επιχειρείται ένα πρωτοφανές, όχι μόνο για τα ελληνικά δεδομένα, «πείραμα» όπου οι εξελίξεις για κρίσιμες ΔΕΚΟ θα λαμβάνονται από στελέχη που θα «μεταφυτευτούν» από το εξωτερικό. Ενα «πείραμα» πιθανώς κατά το μοντέλο του ΤΧΣ, με πρόσωπα ανεξάρτητα δίχως διασυνδέσεις με το ελληνικό πολιτικό και οικονομικό σύστημα. Είναι λογικό επομένως το μεγάλο ερωτηματικό των επόμενων 99 ετών να φοβίζει, με κάποιους να φέρνουν στο μυαλό τους τις εξελίξεις στις τράπεζες και την τοποθέτηση προσώπων μακριά από την ελληνική πραγματικότητα.

Οπως και να ‘χει, ο χρόνος μετρά αντίστροφα, καθώς αμέσως μετά τη στελέχωσή του το Εποπτικό Συμβούλιο θα πρέπει να διορίσει τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου του υπερταμείου, που θα κάνει και ουσιαστικά κουμάντο, προκειμένου ώς το τέλος Οκτωβρίου να είναι σε θέση να συνεδριάσει για πρώτη φορά και να λάβει τις πρώτες αποφάσεις.