Στο τρέξιμο η καρδιά είναι ο μεγαλύτερος ευνοούμενος μιας και από την άσκηση βελτιώνεται σημαντικά η λειτουργία της. Φαίνεται όμως πως το αγαπημένο άθλημα εκατομμυρίων ανθρώπων παγκοσμίως ευνοεί τον οργανισμό από την κορφή έως και τα νύχια. Οπου κορφή θα μπορούσαμε να πούμε και τα μάτια μιας και πρόσφατη έρευνα που δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση Ιατρική και Επιστήμη στον Αθλητισμό και την Ασκηση, υποστηρίζει πως όσο πιο δραστήριος είναι κάποιος τόσο μικρότερο κίνδυνο διατρέχει για να αναπτύξει γλαύκωμα. Το γλαύκωμα είναι μια σοβαρή οφθαλμολογική πάθηση που μπορεί να βλάψει τα οπτικά νεύρα και τελικά να οδηγήσει στην τύφλωση.

Στην έρευνα οι επιστήμονες ανέλυσαν δεδομένα που συγκέντρωσαν από περισσότερους από 9,5 χιλιάδες ανθρώπους ηλικίας 40 έως 81 ετών, οι οποίοι συμμετείχαν σ’ ένα μακροχρόνια ερευνητικό πρόγραμμα της διάσημης Κλινικής Κούπερ του Ντάλας. Οι ειδικοί συνέκριναν την αεροβική ικανότητα όλων, επιστρατεύοντας τεστ με κυλιόμενους διαδρόμους και την εβδομαδιαία ποσότητα της άσκησης που έκαναν με τον αριθμό από εκείνους που τελικά παρουσίασαν προβλήματα με το γλαύκωμα μέσα σε έξι χρόνια. Ωστόσο, επικεντρώθηκαν στον τύπο του γλαυκώματος που αναπτύσσεται από παθολογικά αίτια και όχι από λοιπούς τραυματισμούς του ματιού.

Οι δραστήριοι

Οι ερευνητές ανακάλυψαν πως εκείνοι που ήταν πιο δραστήριοι και είχαν την καλύτερη φυσική κατάσταση διέτρεχαν το μισό κίνδυνο παρουσίασης γλαυκώματος σε σχέση με εκείνους που αμελούσαν να φορούν τα αθλητικά τους παπούτσια και να παίρνουν τους δρόμους τακτικά. Μάλιστα, τα κριτήρια για την κατάταξη των προς παρατήρηση συμμετεχόντων στην έρευνα δεν ήταν τόσο αυστηρά, αφού για να καταταγεί κάποιος στην κατηγορία του δραστήριου προσώπου έπρεπε να τρέχει τουλάχιστον 16 χιλιόμετρα την εβδομάδα με μέσο pace 6.10.

Η συγκεκριμένη δημοσίευση, ωστόσο, δεν έρχεται για να ταράξει τα νερά των παρατηρήσεων σχετικά με τη σύνδεση της υγείας του ματιού και του τρεξίματος. Μάλιστα, βάση για την ανάπτυξη των συσχετισμών στις παρατηρήσεις έγινε μια σχετική έρευνα που δημοσιεύτηκε το 2009 στον ειδικό τύπο. Η παλιότερη έρευνα είχε εμπλέξει στις μετρήσεις της μόνο δρομείς, οι οποίοι έγραφαν πολλά χιλιόμετρα στους δρόμους κάθε εβδομάδα και είχαν σημαντικά ρεκόρ στις αποστάσεις των 10 χιλιομέτρων τουλάχιστον. Η συγκεκριμένη λοιπόν κατηγορία αθλητών μπήκε στη ζυγαριά με ερασιτέχνες δρομείς οι οποίοι δεν είχαν αντίστοιχες επιτυχίες στους στίβους και ήταν σαφώς πιο αργοί. Αλλά και άλλους που συνήθιζαν σπάνια να ασκούνται, βιώνοντας τις συνέπειες της καθιστικής ζωής. Τα αποτελέσματα και τότε ήταν πάλι τα ίδια. Οι πιο δραστήριοι δρομείς αντιμετώπιζαν σημαντικά λιγότερα προβλήματα με τα μάτια τους σε σχέση με εκείνους που δεν είχαν αγκαλιάσει το τρέξιμο και προτιμούσαν τη βολή του καναπέ τους.

Η λεπτομέρεια που κάνει ωστόσο τη διαφορά στην υγεία των ματιών σύμφωνα με την τωρινή έρευνα είναι η διαφορά στην ενδοφθάλμια πίεση. Οταν η πίεση στα μάτια είναι πολύ υψηλή, τότε μπορεί να προκύψει φθορά στο οπτικό νεύρο και έτσι σταδιακά να παρουσιαστεί το γλαύκωμα. Σύμφωνα με άλλες έρευνες, ακόμα και μια μικρή άσκηση στην καθημερινότητα του ατόμου μπορεί να κάνει τη διαφορά στην πίεση του ματιού. Αν μάλιστα η άσκηση είναι αρκετά εντατική και έντονη τότε τα θετικά στοιχεία συνεχίζονται μιας και δημιουργούνται όλες οι κατάλληλες προϋποθέσεις για να διατηρηθεί η πίεση σε πολύ χαμηλά επίπεδα. Δένοντας τις δύο αυτές παραμέτρους κάποιος, μπορεί εύκολα να συμπεράνει πως η έντονη και συχνή άσκηση που χτίζει μια σωστή φυσική κατάσταση, ενεργοποιεί όχι μόνο τον οργανισμό αλλά παράλληλα και τη σωστή λειτουργία του ματιού, ρίχνοντας την όποια πίεση μπορεί να δέχεται το όργανο αυτό.