Το τι σήμαινε η Ευρώπη για πολλούς στην Ελλάδα το έχει περιγράψει ο αξέχαστος και για τον σαρκασμό του Θόδωρος Πάγκαλος. Στο βιβλίο του «Με τον Ανδρέα στην Ευρώπη» (Πατάκη, 2010) εξιστορεί ένα περιστατικό από συνάντηση κορυφής ευρωπαίων ηγετών στη Ρόδο, το 1988. Οι καλεσμένοι δεν πρόλαβαν να πάνε στο επίσημο γεύμα και ο Πάγκαλος, για να μην πεταχτούν τα φαγητά, κάλεσε στον μπουφέ τους αστυνομικούς της Ασφάλειας. Αλλά, όταν τελείωσε το δείπνο, οι αστυνομικοί «συναποκομίζουν τα ως επί το πλείστον ασημένια σκεύη και αποχωρούν». Ο Πάγκαλος ζήτησε από όσους πρόλαβε να αδειάσουν τις τσέπες τους – και αφηγείται: «Κατακόκκινοι αναγκάστηκαν να συμμορφωθούν και από τις τσέπες τους έπεσαν αναπτήρες, αλατιέρες, τασάκια, μαχαίρια, πιρούνια και κουτάλια. Μετά έναν σύντομο σχολιασμό τον οποίο μπορείτε να φανταστείτε και δεν θέλω να επαναλάβω, όταν τους ρώτησα πώς διανοήθηκαν να το κάνουν αυτό το πράγμα, μου απάντησαν ότι θεωρούσαν ότι τα μαχαιροπίρουνα ήταν του κράτους και ότι είχαν σκεφτεί να πάρουν κάτι ως souvenir».
Το κόλπο το ξέρουμε από παλιά. Τα «ωραία χρόνια» ήταν κοινό μυστικό ότι το «πακέτο Ντελόρ» αποτελούσε μια ωραία αφορμή εκμαυλισμού των πιο επιδέξιων Ελλήνων, που κατάφερναν να φτάσουν στην πρωτοφανή τότε για τα ελληνικά δεδομένα ευρωπαϊκή χρηματοδότηση. Αν είχες πρόσβαση στο «πακέτο Ντελόρ», και κατόπιν σε διάφορα άλλα «πακέτα» και επιδοτήσεις, που συχνά λοξοδρομούσαν μέσα από επιδέξιους γραφειοκρατικούς χειρισμούς για τους οποίους οι πολιτικοί συχνά έκαναν τα στραβά μάτια, είχες λύσει σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Δικά σου προβλήματα.
Το δυστύχημα είναι ότι, ακόμα και σήμερα, το σύνδρομο του «πακέτου Ντελόρ» εξακολουθεί να καθορίζει τις ζωές μας. Το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ είναι ακριβώς αυτό. Διάφοροι έξυπνοι από την ελληνική επαρχία, πιθανότατα σχετιζόμενοι με συνδικαλιστές, κατάφερναν να παίρνουν πολλαπλάσιες επιδοτήσεις δηλώνοντας περιουσιακά στοιχεία που δεν τους ανήκαν, υπερπολλαπλασιάζοντας τα στρέμματα και τα ζώα που δήθεν εξέτρεφαν.
Είναι καθαρόαιμη απάτη, αρμοδιότητας των εισαγγελικών αρχών. Αλλά αν σήμερα μας απασχολεί ιδιαίτερα το ζήτημα αυτό, δεν έχει να κάνει με το γεγονός ότι συνεχίζουν να υπάρχουν γύρω μας απατεώνες που βάζουν χέρι στο δημόσιο χρήμα (πιο σωστά: στο ευρωπαϊκό χρήμα). Το ζήτημα μας απασχολεί επειδή η έρευνα της ευρωπαίας εισαγγελέως οδηγεί σε πιθανές ευθύνες δύο πρώην υπουργών Αγροτικής Ανάπτυξης. Λεπτομέρειες προφανώς δεν γνωρίζουμε, αλλά ο σχετικός φάκελος θα διαβιβαστεί στη Βουλή και αυτό μπορεί να σημαίνει ένα νέο γύρο κομματικών συγκρούσεων. Αυτή τη φορά, με φόντο τη διαφθορά.
Οι δύο υπουργοί που εμπλέκει η ευρωπαϊκή Εισαγγελία, ο νυν υπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου, Μάκης Βορίδης, και ο Λευτέρης Αυγενάκης, ήδη λένε ότι τα έχουν όλα πράξει σωστά. Η κυβέρνηση επιδιώκει συγκρίσεις με το ΠΑΣΟΚ. Αλλά, προφανώς, το σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ, αν αποδειχθεί εμπλοκή και όχι αμέλεια πολιτικών, αφορά περιστατικά που κρίνονται αυτοτελώς και όχι σε σύγκριση με το παρελθόν.
Πράγμα που σημαίνει ότι θα ζητηθούν συγκεκριμένες ευθύνες για συγκεκριμένες υποθέσεις. Αναμένουμε τη διερεύνηση των υποθέσεων αυτών. Δεν ερευνώνται τα κλεμμένα ασημικά όλης της μεταπολίτευσης, αλλά συγκεκριμένα περιστατικά. Και κανείς δεν μπορεί να αποφύγει αυτή τη διερεύνηση.
