Καθώς γιορτάζαμε πέρυσι, από συνέδριο σε συνέδριο, τα 50χρονα της δημοκρατίας, οι συζητήσεις φαινόταν να συμπίπτουν σε μια κοινή και αισιόδοξη παραδοχή, πως υπάρχουν δύο μεγάλα «κεκτημένα της μεταπολίτευσης». Η αντοχή των δημοκρατικών θεσμών, πρωτοφανής στη νεότερη ιστορία μας, το ένα. Η ευρύτατη, και εξίσου πρωτοφανής, συναίνεση γύρω από τα μεγάλα της εξωτερικής πολιτικής, το δεύτερο. Μα πριν ο απόηχος των συζητήσεων σβήσει, να που βρισκόμαστε τώρα σε μια κατάσταση όπου τα «κεκτημένα» τίθενται εν αμφιβόλω ξανά.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ
