Οι ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια και συνοδό επηρεασμένη νεφρική λειτουργία παρουσιάζουν πολύ συχνά αναιμία, δηλαδή συγκέντρωση αιμοσφαιρίνης (Hb) <13,5 g/dl στους άνδρες ή <12,0 g/dl στις γυναίκες. Στις περιπτώσεις αυτές το άτομο παραπονείται για εύκολη κόπωση, ατονία, δύσπνοια ή και για στηθάγχη και συστήνεται πάντοτε ένας μικρός αριθμός εξετάσεων για την αιτιολογική διερεύνηση της αναιμίας. Αυτές συνήθως περιλαμβάνουν π.χ. μέτρηση των δικτυοερυθροκυττάρων, της φερριτίνης ορού, του κορεσμού τρανσφερίνης (TSAT), της βιταμίνης B12 και του φυλλικού οξέος. Ο ενδοσκοπικός έλεγχος του πεπτικού συστήματος είναι συνήθως απαραίτητος αν υπάρχουν κλινικές ή εργαστηριακές ενδείξεις απώλειας αίματος. Για την αντιμετώπιση της αναιμίας αρχικά επιβάλλεται η αντιμετώπιση όλων των αναστρέψιμων αιτίων αναιμίας (όπως π.χ. χορήγηση σιδήρου σε σιδηροπενία, θεραπεία χρόνιων λοιμώξεων κ.λπ.).  Πριν από την έναρξη θεραπείας με ερυθροποιητικό παράγοντα, συστήνεται η στάθμιση των πιθανών οφελών της θεραπείας με τον ερυθροποιητικό παράγοντα (όπως η αποφυγή μεταγγίσεων αίματος και η βελτίωση των συμπτωμάτων της αναιμίας) έναντι των πιθανών κινδύνων που η χορήγηση της ερυθροποιητίνης εγκυμονεί.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή