Τη γλώσσα μού έδωσαν ελληνική

Ενας μαθητής μου από αυτούς τους εφήβους που σε αιφνιδιάζουν ξαφνικά με τολμηρές ερωτήσεις από αυτές που νομίζουν πως θα σε φέρουν σε αδιέξοδο, που θεωρούν σχεδόν απαγορευμένες, αφού εμφανώς από την πρώτη στιγμή φαίνονται να θέλουν να σε φέρουν πράγματι σε αδιέξοδο, αφού δεν ανήκουν στις ερωτήσεις που θεωρούνται αυτονόητες και αναμενόμενες από έξυπνα παιδιά, με ρώτησε, όταν δίδασκα αρχαίο δράμα, και ιδιαίτερα «Οιδίποδα Τύραννο» που ήταν στη διδακτέα ύλη του Λυκείου, «Γιατί, κύριε καθηγητά, σήμερα Οιδίποδες, Μήδειες, Ιφιγένειες, Κρέοντες, ακόμα και Λυσιστράτες;». Πίστευε, με το εξαίσιο θράσος του μαθητή που σκέφτεται και επιθυμεί να διακριθεί στον κύκλο των συμμαθητών του, αλλά και την προσοχή των δασκάλων του.