Η πρόσφατη επανέκδοση της διδακτορικής διατριβής του Σάββα Παύλου, Σεφέρης και Κύπρος, με εισαγωγή του Νάσου Βαγενά, που υπήρξε και ο επόπτης της, προσφέρει τη δυνατότητα στον σύγχρονο αναγνώστη να γνωρίσει τις ποικίλες πτυχές μιας σχέσης που αποδείχθηκε καίρια και καταλυτική όχι μόνο για την πνευματική συγκρότηση και εξέλιξη του μεγάλου έλληνα ποιητή, αλλά και για τη διαμόρφωση ορισμένων από τις πιο πολυσυζητημένες έννοιες της νεοελληνικής ποίησης. Το βιβλίο, αποτέλεσμα πολύχρονης έρευνας και κιβωτός μιας σειράς περιπετειών που προέκυψαν από τη σχέση έλξης – άπωσης την οποία ανέπτυξε ο Παύλου με τον Σεφέρη, προσεγγίζει από διάφορες πλευρές τον τρόπο με τον οποίο ο ποιητής διαμόρφωσε την κυπριακή του «εμπειρία», έθεσε, δηλαδή, τη μοίρα του νησιού στον ορίζοντα μιας διαδρομής που ξεκίνησε από τη διάθεσή του να ανακαλύψει έναν χώρο οικείο και πρωτόγνωρο μαζί, ένα πεδίο στο οποίο η ποίησή του θα διαμορφωνόταν υπακούοντας σε μια εσωτερική – καθαρά δραματικής φύσεως – νομοτέλεια.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ