Είναι 20 Σεπτεμβρίου του 1962. Ο στρατηγός ντε Γκωλ προαναγγέλλει με τηλεοπτικό του διάγγελμα τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος για την εκλογή του προέδρου της Δημοκρατίας με άμεση και καθολική ψηφοφορία. Ο ίδιος είχε εκλεγεί το 1958 από ένα Σώμα 80.000 μεγάλων εκλεκτόρων, σύμφωνα με το νεόκοπο τότε Σύνταγμα της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας. Παλαιότερα, επί 3ης και 4ης Γαλλικής Δημοκρατίας, ο πρόεδρος της Ρεπουμπλίκ εκλεγόταν από ένα πολύ πιο περιορισμένο Σώμα, αποτελούμενο μόνο από τους βουλευτές και τους γερουσιαστές. Η ανάμνηση του Κάρολου Λουδοβίκου Ναπολέοντα, ανιψιού του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, και μοναδικού προέδρου της Δημοκρατίας που είχε μέχρι τότε εκλεγεί, το 1848, με καθολική ψηφοφορία – ή μάλλον ημικαθολική, αφού οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου -, για να ανακηρυχθεί τελικά Αυτοκράτορας, είχε βαρύνει στην επιλογή των ακόλουθων πολιτευμάτων. Αλλά ο ντε Γκωλ, παρότι βασική κινητήρια δύναμη για την εισαγωγή του νέου Συντάγματος, ήθελε να προσδώσει στο προεδρικό αξίωμα μεγαλύτερο πολιτικό βάρος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή