Το χρυσό μετάλλιο της Αντιγόνης Ντρισμπιώτη στα 35 χλμ. βάδην μού θύμισε μια άλλη αντίστοιχη ιστορία. Η σπουδαία βαδίστρια από την Καρδίτσα στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης έχοντας κλείσει τα 38 της χρόνια διαψεύδοντας εκείνους που κάνουν προγνωστικά στον αθλητισμό με ηλικιακά κριτήρια. Θυμήθηκα τον χρυσό ολυμπιονίκη στον Μαραθώνιο του Λος Αντζελες το 1984. Ο Πορτογάλος Κάρλος Λόπες πήρε το χρυσό μετάλλιο στα 42.195 μέτρα με επίδοση 2:09:21 που τότε ήταν και ολυμπιακό ρεκόρ. Ηταν 37 ετών και την επόμενη χρονιά, στα 38 του δηλαδή, έκανε παγκόσμιο ρεκόρ στον Μαραθώνιο τρέχοντας την απόσταση με επίδοση 2:07:12 στο Ρότερνταμ.

Προφανέστατα αν ψάξουμε θα βρούμε στην ιστορία του αθλητισμού παγκοσμίως κι άλλες παρόμοιες περιπτώσεις πρωταθλητών που πέτυχαν να ξεχωρίσουν θεωρητικά σε προχωρημένη για τέτοιες επιδόσεις ηλικία.

Η Αντιγόνη, όπως όλοι μάθαμε τις τελευταίες ημέρες, δεν είχε την αυτονόητη στήριξη από χορηγούς και αρχικά κόπηκε από την αυτονόητη πριμοδότηση μέσω της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής λόγω ηλικίας.

Δεν μιλάμε για μία τυχαία περίπτωση. Πρόκειται για μόνιμη πρωταθλήτρια στο βάδην τα τελευταία χρόνια, με συμμετοχή σε δύο διοργανώσεις Ολυμπιακών Αγώνων – το 2016 στο Ρίο της Βραζιλίας και πέρυσι στο Τόκιο όπου τερμάτισε 8η – με μία τεράστια επιτυχία πριν από έναν μήνα όταν αναδείχθηκε 4η στον κόσμο στον Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στις ΗΠΑ, με χάλκινο σε Μεσογειακούς Αγώνες, χρυσό και αργυρό σε ευρωπαϊκά πρωταθλήματα ομάδων.

Μετά το χρυσό της Αθανασίας Τσουμελέκα στους Ολυμπιακούς του 2004 στην Αθήνα, η επιτυχία της Αντιγόνης Ντρισμπιώτη είναι εκείνη που ξεχωρίζει στο βάδην γυναικών ύστερα από 18 ολόκληρα χρόνια!

Και όλα αυτά η Αντιγόνη τα πέτυχε μόνη της. Δουλεύοντας μεροκάματο στην οικογενειακή ταβέρνα και βγάζοντας τις προπονήσεις στους δρόμους και το στάδιο της Καρδίτσας. Και βέβαια υπό την καθοδήγηση του σπουδαίου προπονητή της Ναπολέοντα Κεφαλόπουλου.

Τα λάθη που έγιναν ως τώρα ας διορθωθούν από τους αρμόδιους φορείς. Οχι μόνο παρέχοντας στην Αντιγόνη την αυτονόητη στήριξη για την 3η πλέον συμμετοχή της σε Ολυμπιακούς Αγώνες, στο Παρίσι, αλλά στηρίζοντας τόσα και τόσα άλλα ταλέντα κάθε ηλικίας. Οπως αποδείχθηκε, ο πρωταθλητισμός χρόνια δεν κοιτά, τουλάχιστον όχι πάντα.