Μπούκερ πέρα από ποσοστώσεις

Μεγάλο μέρος της σύγχρονης μυθοπλασίας μοιάζει να θέτει σε παρένθεση την πλοκή και να προωθεί μια πολυπρισματική αποτύπωση κοινωνικών υποσυνόλων. Τα παραδείγματα είναι πολλά και ανήκουν στην αιχμή των λογοτεχνικών τάσεων διεθνώς. Το έκανα με ένα τρόπο κι εγώ στο «Πλέγμα» μου: Αυτόνομες αφηγήσεις, φέτες ζωής ή απλά καθημερινά επεισόδια άξια αφήγησης σύμφωνα με τους αφηγητές / ήρωες, που με κάποιο τρόπο συμπλέκονται εντέλει μεταξύ τους – χαλαρά ή λιγότερο χαλαρά. Αυτά τα βιβλία δεν διεκδικούν υποχρεωτικά μια θεωρητική υπόστρωση, ούτε διακονούν μια συγκεκριμένη κοσμοθεωρία, πολλώ μάλλον μια ιδεολογική κατεύθυνση. Στην καλή τους εκδοχή παράγουν ένα σύστημα σχέσεων και νοηματοδοτούν μια κοινωνία σε αναζήτηση ισορροπίας.   Προϋποθέτουν καλή αφομοίωση των πεπραγμένων της ύστερης φάσης της παγκοσμιοποίησης, αίσθηση των ορίων της ανάπτυξης, απομυθοποίηση των εννοιών της αέναης προόδου, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της απελευθέρωσης, κατανόηση των σύγχρονων αδιεξόδων, κατά περίπτωση κυνισμό και χιούμορ.