Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Το πολυδιαφημισμένο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για την «ανάπτυξη» περιλαμβάνει μέτρα ενίσχυσης των «επενδυτών», δηλαδή να μετατραπεί η χώρα σε μια απέραντη ειδική οικονομική ζώνη φτηνής εργασίας με ενσωμάτωση, σε έναν νόμο, όλου του αντεργατικού νομοθετικού πλαισίου που διαμόρφωσαν τα τρία Μνημόνια, η κρίση κι επέβαλαν με διαδοχικά επεισόδια το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, ο ΣΥΡΙΖΑ κι αρκετές φορές και οι τρεις μαζί. Επιπρόσθετα, ζητούν και την καταστολή του εργατικού-συνδικαλιστικού κινήματος, με παραπέρα περιορισμό του δικαιώματος στην απεργία, στον δρόμο που χάραξε ο ΣΥΡΙΖΑ, με τον απεργοκτόνο νόμο και την επαναφορά του lock out των εργοδοτών. Ζητούν την ωμή παρέμβαση του κράτους και της εργοδοσίας στη λειτουργία των συνδικαλιστικών οργανώσεων. Η «ανάπτυξη που αλλάζει τη χώρα» δεν αντέχει «ταραξίες», απαιτεί άφωνα και απονεκρωμένα συνδικάτα, όταν δεν μπορεί να έχει συνδικάτα-χειροκροτητές, σαν την ηγεσία της ΓΣΕΕ.
Αφαιρείται κάθε φύλλο συκής που είχε απομείνει στο εργατικό δίκαιο. Δίνεται το πράσινο φως για την παραπέρα συμπίεση των μισθών, την ολοκλήρωση της ιδιωτικοποίησης της Ασφάλισης, την ενίσχυση της «ευελιξίας». Με βάση τις «εξαιρέσεις» οι μισθοί των εργαζομένων μπορούν να κατρακυλήσουν πιο χαμηλά και από τους ελάχιστους κατώτερους κλαδικούς μισθούς που υπάρχουν σήμερα. Οι «ενώσεις προσώπων», ένας μηχανισμός στην υπηρεσία των εργοδοτών αναβαθμίζονται ξανά. Να θυμίσουμε ότι την περίοδο 2012-2013 δημιουργήθηκαν πάνω από 1.200 τέτοιες «ενώσεις» που υπέγραψαν (ο εργοδότης με τον εαυτό του) «επιχειρησιακές συμβάσεις», οι οποίες κατέβασαν τους κλαδικούς μισθούς από τα 1.000 ευρώ στα 586 και 511 ευρώ για τους νέους.
Είναι εντυπωσιακό ότι σε κάθε κρίσιμο άρθρο του νομοσχεδίου για τα εργασιακά αναφέρεται στον επίλογο, ότι ο υπουργός με υπουργικές αποφάσεις έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο! Ο υπουργός αποφασίζει ήδη, με τον νόμο Βρούτση - Αχτσιόγλου, για τον κατώτερο μισθό και όχι η συλλογική διαπραγμάτευση, θα αποφασίζει πλέον και για τις κλαδικές συμβάσεις ποιος εργοδότης θα την εφαρμόζει ή όχι, για τη διαιτησία, για όλα. Ο υπουργός θα κρίνει πού θα παρέχονται και τι στοιχεία θα περιέχουν τα μητρώα των σωματείων, «κάθε τεχνική λεπτομέρεια και πληροφορία», θα ελέγχει τις αποφάσεις τους. Δηλαδή, και με τον νόμο ο ΣΕΒ κι οι άλλες εργοδοτικές ενώσεις, μέσω του εκλεκτού τους, θα γράφουν και θα σβήνουν την «εργατική» νομοθεσία και τον συνδικαλιστικό νόμο, ανάλογα με τα κέφια τους.
Το δικαίωμα των εργαζομένων να έχουν τις δικές τους οργανώσεις, με συλλογικό τρόπο να διεκδικούν τα συμφέροντά τους, να προασπίζονται τη ζωή τους και το μέλλον των παιδιών τους, είναι θεμελιώδες και δεν μπορεί να ακυρωθεί από πρόσκαιρες πλειοψηφίες των κοινοβουλευτικών εδράνων.
Τα συνδικάτα έχουν τα καταστατικά τους, λογοδοτούν στα μέλη τους και πρέπει να είναι ανεξάρτητα από την παρέμβαση του κράτους και της εργοδοσίας.
Να μάθουν οι νεότεροι και να θυμηθούν οι παλιότεροι, ότι υπήρξε υπουργός Εργασίας της ΝΔ στη Μεταπολίτευση, ονόματι Λάσκαρης, που έμεινε στην ιστορία για το αμίμητο που είχε πει: «Δεν θα επιτρέψω την πάλη των τάξεων». Ετσι θα μείνουν στην ιστορία και οι σημερινοί.
Ο Γιάννης Πρωτούλης είναι μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ