Μόνο ένα συναίσθημα μπορεί να προκαλέσει η έρευνα του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων που καταδεικνύει ότι η χώρα μας είναι στο θέμα αυτό ο ουραγός της Ευρώπης. Και το συναίσθημα αυτό δεν μπορεί να είναι άλλο από τη βαθιά απογοήτευση: η Ελλάδα είναι στην τελευταία θέση σε όλους τους τομείς που εξετάστηκαν, την απασχόληση, τα εισοδήματα, την εκπαίδευση, αλλά και την ισότητα σε θέματα εξουσίας, καθώς και τον χρόνο που αφιερώνεται στις οικιακές εργασίες και τη φροντίδα της υγείας.

Θα ήταν λάθος να δει κανείς την τελευταία θέση στην ευρωπαϊκή κατάταξη κάτω από το πρίσμα του χάσματος που πρέπει να καλυφθεί. Αυτός που πρέπει να ανταγωνιστεί η ελληνική κοινωνία δεν είναι οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές κοινωνίες, αλλά ο εαυτός της. Τον εαυτό της οφείλει να ξεπεράσει για να προσφέρει σε εκείνο που πολύ σωστά δεν λέγεται πια ασθενές φύλο ίση αντιμετώπιση. Και είναι η πολιτεία που πρέπει να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα όχι για να κερδίσει η χώρα μας μερικές θέσεις στην κατάταξη, αλλά για να ξεπληρώσει ένα χρέος.

Πολιτεία και κοινωνία οφείλουν, και μπορούν, να κάνουν άλματα για να καλύψουν τη διαφορά. Οφείλουν, και μπορούν, να πρωτοπορήσουν. Η απογοήτευση πρέπει να δώσει τη θέση της στην πεποίθηση ότι η έξοδος από την κρίση θα σημάνει τον εκσυγχρονισμό της χώρας σε όλους τους τομείς και ασφαλώς και στην ισότητα των φύλων.