Πύλη Ε1 λιμένα Πειραιά, 6.30 το πρωί. Ενα τσούρμο πιτσιρίκια παίζουν ανάμεσα στα μπαγκάζια των μεγάλων, περιεργάζονται τα στοιβαγμένα δέματα που περιέχουν τα μοναδικά υπάρχοντα των οικογενειών τους, κυνηγιούνται, γελούν. Τα πιο μικρά, ενοχλημένα από το ακαταλαβίστικο πρωινό ξύπνημα, χουζουρεύουν μακάρια στις αγκαλιές μανάδων και πατεράδων. Αυτοί, πιο υποψιασμένοι, επανεξετάζουν τα έγγραφα, έχουν τον νου τους στις αποσκευές και πλησιάζουν διστακτικά τους διερμηνείς του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης που τους ενημερώνουν για τον επόμενο σταθμό της οδύσσειάς τους (ως την πραγμάτωση του ευρωπαϊκού ονείρου), με το παράξενο ελληνικό όνομα: Κατσικάς, Κόρινθος, Θήβα, Σχιστό, Σκαραμαγκάς. Μέχρι χθες αγνοούσαν πού πέφτουν στον χάρτη. Το πολύχρωμο μπουλούκι συνθέτουν οι 215 ψυχές που χθες άφησαν οριστικά πίσω τους την κόλαση της Μόριας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή