Έντυπη Έκδοση
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου του tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Αν είστε συνδρομητής μπορείτε να συνδεθείτε από εδώ:
Σύνδεση μέλους
Αν θέλετε να γίνετε συνδρομητής μπορείτε να αποκτήσετε τη συνδρομή σας εδώ:
Εγγραφή μέλους
Πώς θα σας φαινόταν αν σας έλεγε κάποιος ότι οι μουσικές του... Κάλβιν Χάρις ή του Macklemore κατά τη διάρκεια σύντομων, έντονων προπονήσεων μπορούν να αλλάξουν τον τρόπο που αισθανόμαστε για την άσκηση; Κι όμως, αυτό ακριβώς προτείνει μια νέα μελέτη για το πώς η ακρόαση μουσικής μπορεί να μας ενθαρρύνει να πιεστούμε περισσότερο. Η ίδια μελέτη διαπίστωσε, ωστόσο, ότι άλλα είδη «περισπασμών», όπως π.χ. η ακρόαση ραδιοφωνικών συζητήσεων ή τα podcasts, μπορεί να μην έχουν το ίδιο αποτέλεσμα.
Είναι αλήθεια: οι διαλειμματικές είναι της μόδας. Πλέον πολλοί τις αναφέρουν ως HIIT (High Intensity Interval Training, δηλαδή Υψηλής Εντασης Διαλειμματική Προπόνηση) και προτείνονται από γυμναστές, προπονητές και επιστήμονες και αυτήν τη στήλη ως ιδανικός τρόπος να βελτιώσετε τη φυσική σας κατάσταση χωρίς να επενδύσετε πολύ χρόνο στην προπόνηση. Τα «κομμάτια», ωστόσο, είναι εξ ορισμού έντονα και πολύ συχνά ιδιαίτερα δύσκολα και κοπιαστικά. Πώς μπορούν, λοιπόν, να γίνουν πιο ανεκτά και ελκυστικά;
Η μουσική είναι μια προφανής λύση. Απειρες παλαιότερες έρευνες έχουν δείξει πως η μουσική αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε την προπόνηση: μας κάνει να αισθανόμαστε λιγότερο κουρασμένοι και πιο δυνατοί. Ομως αυτές οι μελέτες δεν επικεντρώθηκαν σε αρχάριους και ίσως διστακτικούς αθλουμένους που δοκιμάζουν για πρώτη φορά διαλειμματικές. Ετσι, για τη νέα μελέτη, η οποία δημοσιεύθηκε τον περασμένο μήνα στην επιθεώρηση «Ψυχολογία του Αθλητισμού και της Ασκησης», οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολούμπια στο Οκάναγκαν του Καναδά αποφάσισαν να επικεντρωθούν ακριβώς στην ομάδα. Επιστράτευσαν 24 ενήλικους άνδρες και γυναίκες που σπάνια αθλούνταν, τους προσκάλεσαν σε ένα εργαστήριο άσκησης στο πανεπιστήμιο, τους τοποθέτησαν όργανα παρακολούθησης της καρδιακής συχνότητας και τους έβαλαν να κάνουν μερικά «όλα μέσα» μονόλεπτα σε ποδήλατα γυμναστικής με δύο λεπτά διάλειμμα ανάμεσα σε κάθε κομμάτι. Η καταγραφή έγινε τρεις φορές. Στην πρώτη διαλειμματική οι αθλούμενοι άκουγαν από τα ηχεία μουσική: επιλέχθηκαν τραγούδια όπως το «Let's Go» από τον Calvin Harris και τον Ne-Yo και το «Can't Hold Us» από τον Macklemore και τον Ryan Lewis, που είχαν επιλεγεί ως πολύ «ανεβαστικά» από άλλους ακροατές από μια λίστα με δημοφιλείς μουσικές. Μετά την προπόνηση, οι εθελοντές αξιολόγησαν πόσο σκληρή ήταν η άσκηση και πόσο πολύ - ή λίγο - την είχαν απολαύσει. Στις άλλες δύο προπονήσεις οι συμμετέχοντες έκαναν τις διαλειμματικές είτε χωρίς μουσική είτε ακούγοντας μια ραδιοφωνική συζήτηση.
Ολη η ομάδα των εθελοντών ανέφερε ότι αισθάνθηκε ανακουφισμένη και χαρούμενη που κατάφερε να ολοκληρώσει τις τρεις προπονήσεις. Είναι κάτι που αισθανόμαστε όλοι όσοι κάνουμε διαλειμματικές και βγαίνουν. Ανέφεραν επίσης ότι απόλαυσαν την άσκηση περισσότερο όταν η μουσική έπαιζε, σε σύγκριση με όταν άκουγαν τη συζήτηση ή τίποτα. Παραδόξως, επίσης, αποδείχτηκε ότι... έδωσαν περισσότερο πόνο τότε. Δηλαδή όταν άκουγαν μουσική προπονήθηκαν πιο σκληρά, αλλά δεν αισθάνθηκαν σαν να το έκαναν.
Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η «ανεβαστική» μουσική μπορεί να αλλάξει όχι μόνο τις ψυχολογικές μας αλλά και τις σωματικές μας επιδόσεις στις διαλειμματικές, λέει ο επικεφαλής ερευνητής Μάθιου Στορκ. «Το σώμα μας τείνει να συγχρονίζεται με ρυθμούς από τον κόσμο γύρω μας, ειδικά τους μουσικούς ρυθμούς. Στην έρευνα οι εθελοντές αύξησαν τον ρυθμό τους για να τον συνδυάσουν με τη μουσική». Φυσικά, αυτή ήταν μια μικρή μελέτη. Δεν δείχνει αν η μουσική μπορεί να κρατήσει τους ανθρώπους να ασκούνται έντονα μακροπρόθεσμα ή αν όλα τα είδη μουσικής προκαλούν την ίδια αντίδραση. «Το θέμα είναι ότι οι διαλειμματικές είναι μια καλή επιλογή για όσους θεωρούν πως δεν έχουν πολύ χρόνο για άσκηση» λέει ο δρ Στορκ. Και ο... Macklemore ή οι προτιμώμενοι μουσικοί σας μπορεί να κάνουν αυτές τις προπονήσεις πιο «εύπεπτες».