Το 1994 υπήρξε σταθμός για την ιστορία της ιατρικής της χώρας. Το Εθνικό Κέντρο Αμεσης Βοήθειας (ΕΚΑΒ) μετετράπη ουσιαστικά σε κέντρο προνοσοκομειακής ιατρικής. Για πρώτη φορά, παρά την αρνητική θέση του Ιατρικού Συλλόγου Αθηνών, καρδιολόγοι και αναισθησιολόγοι στελέχωσαν τα ασθενοφόρα του ΕΚΑΒ. Με ευρωπαϊκά προγράμματα το ΕΚΑΒ, από ένα γραφείο που παραχωρούσε το τότε Γενικό Κρατικό Νοσοκομείο Αθηνών – το σημερινό Γεννηματάς – απέκτησε ολόκληρο ανεξάρτητο κτιριακό συγκρότημα όπου με προγράμματα συνεχιζόμενης εκπαίδευσης γιατροί και νοσηλευτικό προσωπικό παρακολουθούσαν τις συνεχείς διεθνείς εξελίξεις. Τότε, μάλιστα, η Ελλάδα συμμετείχε σε μια μεγάλη ευρωπαϊκή μελέτη της προνοσοκομειακής αντιμετώπισης του εμφράγματος (ΕΜΙΡ) η οποία δημοσιεύθηκε σε ένα από τα μεγαλύτερα και εγκυρότερα ιατρικά περιοδικά, το «New England Journal of Medicine». Χιλιάδες άνθρωποι σώθηκαν καθώς οι καρδιακές ανακοπές αντιμετωπίζονταν μέσα στα ασθενοφόρα και η θρομβόλυση άρχιζε μέχρι και μία ώρα νωρίτερα από την εισαγωγή στο νοσοκομείο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή