Να ήταν άραγε η επιμονή του Εμανουέλ Μακρόν στην ανάγκη δημιουργίας «ενός πραγματικού ευρωπαϊκού στρατού», ώστε να πάψει να εξαρτάται τόσο η Ευρώπη από τις ΗΠΑ σε θέματα άμυνας; Ή μήπως εκείνη η αποστροφή του λόγου του στο Παρίσι την περασμένη Κυριακή, ενώπιον του Ντόναλντ Τραμπ και δεκάδων ακόμα ηγετών, για την 100ή επέτειο από τη λήξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όταν διακήρυξε πως «ο πατριωτισμός είναι το εντελώς αντίθετο του εθνικισμού»; Ποια ήταν η αφορμή που έβαλε και επισήμως τέλος στο περιβόητο bromance το οποίο είχε αναπτυχθεί ανάμεσα στον αμερικανό και τον γάλλο πρόεδρο, σε πείσμα της περιφρόνησης που σταθερά δείχνει ο πρώτος για την ΕΕ και τους ηγέτες της;

«Ανάμεσα σε κυρίαρχα αρσενικά, τα πράγματα δεν πάνε ποτέ καλά, και ο Ντόναλντ Τραμπ καθόλου δεν εκτίμησε την κριτική του Εμανουέλ Μακρόν στο Παρίσι» λέει η Λοράνς Ναρντόν, από το γαλλικό Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων. Δύο ημέρες αφότου επέστρεψε στις ΗΠΑ, λοιπόν, συμπεριέλαβε τον γάλλο πρόεδρο στους στόχους των μανιασμένων του tweet. Χλεύασε τα πάντα, από το «πολύ χαμηλό ποσοστό δημοτικότητάς του» και την υψηλή ανεργία στη Γαλλίας μέχρι τη γαλλογερμανική συμφιλίωση και τον υποτιθέμενο προστατευτισμό που επιδεικνύει η χώρα έναντι των καλιφορνέζικων κρασιών, χαιρετίζοντας παράλληλα τον γαλλικό εθνικισμό.

«Μεταξύ συμμάχων πρέπει σεβασμός» απάντησε ο Μακρόν την Τετάρτη, εκτιμώντας πως το ξέσπασμα του Τραμπ απευθυνόταν πρωτίστως σε ένα εσωτερικό του ακροατήριο. Οπως σημειώνει η «Monde», είναι ακόμα δύσκολο να αποτιμηθούν οι συνέπειες αυτής της άνευ προηγουμένου κόντρας ανάμεσα στους δύο προέδρους. Προς το παρόν, ο Εμανουέλ Μακρόν ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει σήμερα διαδηλώσεις και μπλόκα σε ολόκληρη τη Γαλλία κατά των αυξημένων τιμών των καυσίμων από ένα νέο, ετερόκλητο κίνημα διαμαρτυρίας, τα «κίτρινα γιλέκα», που γεννήθηκε στα σόσιαλ μίντια, στηρίζεται ενθουσιωδώς από την Ακροδεξιά και κάπως πιο επιφυλακτικά από τα υπόλοιπα αντιπολιτευόμενα κόμματα.